Παυλέας (JazzMatazz): Πίστη στα χέρια και στο μυαλό μας, αυτά τα φτιάχνουν όλα!

Στήνουν πάντα ένα εκρηκτικό λαϊκό-swing-jazz πανηγύρι στις εμφανίσεις τους, τα όργανα παίρνουν φωτιά, ενώ κλισέ και σοβαροφάνειες δε χωράνε. Με όπλα τα ελληνικά, καυστικά στιχάκια τους, βγαλμένα από την κοινωνική πραγματικότητα, διακωμωδούν όλα όσα συμβαίνουν γύρω μας. Το πρώτο τους άλμπουμ «Κρίσοι και Πείναπ Γκερλς» βγήκε στην πιάτσα την άνοιξη του 2014, όπως επίσης και το πρώτο τους βιντεοκλίπ «Ο λογαριασμός».

Ο λόγος φυσικά για τους ταλαντούχους JazzMatazz, οι οποίοι θα συναντηθούν την Παρασκευή 29 Ιανουαρίου στην σκηνή του ΙΛΙΟΝ plus με τους αγαπημένους The Swingin’ Cats δημιουργώντας μια μεγάλη παρέα δεκατεσσάρων μουσικών και μαζί με χορευτές από την ομάδα χορού Athens Boogies, ετοιμάζονται να μας ταρακουνήσουν για τα καλά σε ακόμα ένα “So Swing Party”, που θα μείνει σε όλους αξέχαστο!

Ενόψει της επικείμενης εμφάνισής τους, είχαμε την ευκαιρία να τους «ανακρίνουμε», με τον Παυλέα – ή κατά κόσμον Παύλο Κατσιβέλη – να απαντά στις ερωτήσεις μας με χιούμορ, αυτοσαρκασμό αλλά και ξεκάθαρη άποψη.

Ένα είναι το σίγουρο, οι JazzaMatazz έρχονται στο ΙΛΙΟΝ Plus για να κάνουν αυτό που ξέρουν καλύτερα: Να το κάψουν!

Παρά τις απαισιόδοξες ημέρες που διανύουμε, χρειαζόμαστε τέτοια «γλέντια» γιατί, όπως λέει και ο Παυλέας, πρέπει «να μην μασάμε ποτέ!».

Συνέντευξη: Ερριέττα Μπελέκου

Culturenow.gr: Πώς ξεκίνησε το μουσικό ταξίδι των JazzMatazz; Ποιες είναι οι μουσικές σας επιρροές;

Παυλέας (Παύλος Κατσιβέλης): Η μπάντα ξεκίνησε πριν 4 χρόνια περίπου, στο υπόγειο του Studio Below στο Παγκράτι, καθόμουν με τον Μιχάλη τον Κραουνάκη (πρώτο πιανίστα μας) ανάμεσα από πρόβες που κάναμε με άλλα σχήματα που παίζαμε τότε, και διασκευάζαμε κυρίως Χιώτη. Αρχικά μόνο με πλήκτρα και κιθάρα (και κάποιες φορές μπουζούκι τότε). Κάποια στιγμή αποφασίσαμε να δούμε πως ακούγεται με κοντραμπάσο και ντραμς και τα υπόλοιπα ακολούθησαν.

Οι επιρροές είναι τόσες πολλές, τι να πρωτοπώ. Τώρα, αν μιλάμε για αυτές που συνέχουν την μπάντα, ίσως τα swing, τα blues, τα gypsy, τα folk, τα gospel, το ελληνικό τραγούδι (λαϊκό, σατυρικό, κοινωνικό), δίνουν, σε αδρές γραμμές, ένα περίγραμμα.

Cul.Ν.:  Λαϊκά, blues, swing, gypsy jazz… Θα μπορούσατε να περιγράψετε μέσα σε μία φράση τον ήχο σας;

Π.Κ.: Όπως τα είπες, ακούγονται σωστά.

Cul.Ν.:  Το πρώτο σας άλμπουμ «Κρίσοι και Πείναπ Γκερλς!» κυκλοφόρησε το 2014. Ποια ήταν η πηγή της έμπνευσής σας και τι συμβολίζει ο συγκεκριμένος τίτλος;

Π.Κ.: Πηγή έμπνευσης.. Νομίζω, η ζωή μας, η καθημερινότητά μας. Αφού, είμαστε κομμάτι της κοινωνίας που τρώει το πακέτο.

Άρα μάλλον είμαστε κομμάτι των ιστοριών που γράφουμε για τραγούδια, παρά βλέπουμε «από τα πάνω» μια κατάσταση και «αποφασίζουμε» να γράψουμε για αυτήν.

Ο τίτλος μάλλον μιλάει για τη δυσκολία στο να παίξεις τον πρότερο κοινωνικό σου ρόλο. Βλέπουμε σήμερα ότι προσπαθούμε να καμωθούμε τους πετυχημένους γόηδες και τις φαμ φατάλ, όμως αντί για αυτά, έχουμε να κάνουμε με τη φτώχεια, τους λογαριασμούς, την απορρύθμιση των κοινωνικών ρόλων, τη δυστοκία να εκφράσουμε παραγωγικά τα ταλέντα και τα χαρίσματά μας.

Η κατάσταση αυτή εκτός από την τραγικότητά της, έχει για μένα, και μια ιστορική κωμικότητα, της οποίας αισθάνομαι μέτοχος, και αυτή μάλλον βγήκε στα στιχάκια μου.

Cul.Ν.:  Τα τελευταία χρόνια στην Ελλάδα όλο και περισσότεροι νέοι καλλιτέχνες/ μπάντες γοητεύονται από την swingμουσική –θα έλεγα πως επανέρχεται στη «μόδα»- ενώ το κοινό της ολοένα και μεγαλώνει! Που οφείλεται κατά τη γνώμη σας η (επι)στροφή σ’ αυτό το μουσικό είδος;

Π.Κ.: Νομίζω ότι είναι κομμάτι της γενικότερης επιστροφής στους πιο γήινους, ανθρώπινους ήχους. Το πού οφείλεται το τελευταίο είναι μια ενδιαφέρουσα συζήτηση και για μένα.

Πιθανόν μια αφήγηση είναι ότι η καλογυαλισμένη, ηλεκτρονική και μπουχτιστική  μουσική που κυριάρχησε τα προηγούμενα χρόνια εξάντλησε το εκφραστικό της οπλοστάσιο, ή ακόμα χειρότερα πάτησε πάνω στα συναισθήματα τα οποία υποτίθεται ότι στόχευε να αναδεικνύει και τα έκανε χαλκομανία.

Ίσως επίσης είναι μια στάση των ίδιων των καλλιτεχνών. Η φρενήρης αισθητική κανονικότητα που επιβάλλεται, βρίσκεται σε σχέση σε έντασης με την δύσκολη πραγματικότητα των ίδιων των μουσικών. Ίσως γι αυτό κάνουν ένα βήμα πίσω, αναστοχάζονται, θυμούνται τα ξύλινα και τα χάλκινα όργανα τους. Ίσως πρόκειται για μια συμβολική καλλιτεχνική αντίσταση, πιο ανθρώπινη, πιο λαϊκή.

Στις δικές μας μουσικές η απόσταση του καλλιτέχνη με το κοινό είναι μικρότερη, από ότι σε άλλες, ενώ ο χορός του κοινού που γίνεται πλέον σπουδαγμένα και έντεχνα, συνδιαλέγεται με τη μουσική και συνδιαμορφώνει ουσιαστικά το καλλιτεχνικό γεγονός ενός δικού μας λάηβ.

Το γουστάρω πολύ αυτό.

Cul.Ν.:  Στις 29 Ιανουαρίου θα βρεθείτε επί σκηνής μαζί με τους Swingin’ Cats και χορευτές από την ομάδα χορού Athens Boogies, στο ΙΛΙΟΝ plus. Τι θα περιλαμβάνει το πρόγραμμα της βραδιάς;

Π.Κ.: Θα ακούσετε κάποια κομμάτια από το δίσκο μας, πολλά swing και blues κομμάτια που γουστάρουμε πολύ, και επιλεγμένα κάποια ελληνικά κομμάτια που ξεχωρίζουμε.

Θα ακούσετε και θα δείτε την λαϊκή jazz γιορτή των JazzMatazz, και του ανεμοστρόβιλου των Swingin’ Cats, οπότε κι εμείς θα αφήσουμε τις μπαλάντες για άλλη φορά, και θα πατήσουμε το κουμπί το κόκκινο (Κιμ).

Θα πιέσουμε με τα εφτά μέλη μας σε όλο το γήπεδο, θα παίξουμε φουλ επίθεση με ξαφνικές άμυνες, θα σουινγκάρουμε, θα σολάρουμε, θα ξελαρυγγιαστούμε, θα κάνουμε ορθοπεταλιά, ζογκλερικά, και θα δώσουμε συνταγές για πετυχημένο καμάκι.

Να είστε σίγουροι ότι και οι Swingin’ Cats δε θα βάλουν και πολύ πισινό κάτω επίσης. Ετοιμάζουμε και κάποια πράγματα μαζί, αλλά θα τα δείτε την Παρασκευή.

Cul.Ν.:  Ποια είναι η τωρινή σύσταση της μπάντας, τα άτομα δηλαδή που θα δούμε και θα ακούσουμε στο επερχόμενο live σας;

Π.Κ.: Στο τραγούδι είναι η φωνάρα μας, ηθοποιάρα μας και αγαπημένη μου συνεργάτιδα πλέον Μαρία Βασιλοπούλου, στο πιάνο το φαινόμενο Νίκος Δρογώσης, κλαρίνο και lap steel guitar παίζει ο ευφυής, και έμπειρος παιχταράς Γιώργος Κούτρας, τη φυσαρμόνικα έχει καταπιεί ο Ιάκωβος (Jack) Κρόκος που με τα χρόνια του στα blues έχει μάθει τα απόκρυφα μυστικά της, στο κοντραμπάσο ο πολλά βαρύς και όχι σημαντικός μουσίκαρος και jazzman Γιώργος Κοκκινάρης. Έχω, επίσης την τιμή να παίζω με το Διονύση (Dio) Κώνστα, ένα ντράμερ με τον οποίο χρόνια ήθελα να συνεργαστώ. Κι εγώ παίζω κιθάρα και τραγουδάω.

Πω, ρε πολλοί είμαστε.

Cul.Ν.:  Έχετε κάποια επόμενα, επαγγελματικά σχέδια στα «σκαριά»; Ζωντανές εμφανίσεις ή ένα νέο δίσκο;

Π.Κ.: Ναι, έχουμε σχέδια για λάηβ, τα οποία θα πάνε από Φεβρουάριο και πέρα, (να κοιτάτε το ΦουΜπου/JazzMatazz.gr για να ενημερώνεστε).

Σχετικά με το δίσκο, είμαστε κάπου στη μέση από καινούριο υλικό. Φαντάζομαι ότι μέσα στο 2016 θα μπούμε στούντιο για το δεύτερο δίσκο.

Σχέδια υπάρχουν πολλά και για συμπράξεις, ακόμα και πέρα από το χώρο της μουσικής, με πολύ δυνατούς και αγαπημένους καλλιτέχνες, αλλά θα ανακοινωθούν εν καιρώ..

Cul.Ν.:  Η «παρείστικη» διάθεση, η άμεση επικοινωνία, η θετική ενέργεια, το γλέντι και τα γέλια, που χαρακτηρίζουν τα live σας, μας θυμίζουν παλιές, καλές εποχές και χαρούμενες γειτονιές. Θα θέλατε λοιπόν να κλείσουμε με το δικό σας αισιόδοξο «μήνυμα» προς όλους, κόντρα στις απαισιόδοξες ημέρες που διανύουμε;

Π.Κ.: Πείσμα, πίστη στα χέρια και στο μυαλό μας. Αυτά τα φτιάχνουν όλα, από τους δρόμους και τις καρέκλες, μέχρι τα τραγούδια και τα όνειρα. Για αυτό να μη μασάμε ποτέ!

The Swingin’ Cats & JazzMatazz για ένα “So Swing Party”, την Παρακευή 29 Ιανουαρίου στο ΙΛΙΟΝ plus