Οι Ventus Ensemble θα εμφανιστούν την Τρίτη 1 Μαρτίου 2016 στο Θέατρο Πόρτα, στο πλαίσιο των συναυλίων Τρίτες Παράλληλες.

Τα μέλη του Ventus Ensemble παίζουν μαζί μουσική από την παιδική τους ηλικία μέχρι σήμερα, αρχικά στις φιλαρμονικές της Κέρκυρας και στη συνέχεια ως μέλη των σημαντικότερων ορχηστρών της χώρας. Το καλοκαίρι του 2005 σχημάτισαν το Ventus Wind Quintet με σκοπό την εξερεύνηση των έργων για κουιντέτο ξύλινων πνευστών. Η ανάγκη των μελών να διευρύνουν το ρεπερτόριό τους, δημιούργησε την άνοιξη του 2012 το Ventus Ensemble προσθέτοντας στο δυναμικό του σχήματος ένα κουιντέτο χάλκινων πνευστών, μπάσο κλαρινέτο, κρουστά και ηλεκτρονικά μέσα. Έκτοτε έχουν εμφανιστεί σε αίθουσες της Αθήνας, στο Παλλάς και στο Block 33 στο φεστιβάλ ΚΟΘ Underground στη Θεσσαλονίκη, στο Φεστιβάλ Τεχνών στην Κέρκυρα και στο Φεστιβάλ Αθηνών και Επιδαύρου.

Το ρεπερτόριο του σχήματος εκτείνεται από κλασικά έργα duos, trios, quartets και κουιντέτα ξύλινων και χάλκινων πνευστών, έργα Ελλήνων συνθετών της Εθνικής και Επτανησιακής σχολής και παραγγελίες νέων έργων για το σχήμα, μέχρι διασκευές μουσικής κινηματογράφου και κομματιών της ροκ, ποπ και ηλεκτρονικής μουσικής σκηνής προσαρμοσμένες στο σχήμα. Το συγκρότημα έχει ηχογραφήσει μουσική για το θέατρο των συνθετών Κορνήλιου Σελαμσή και Άγγελου Τριανταφύλλου για παραστάσεις του Θωμά Μοσχόπουλου, Ξένιας Καλογεροπούλου κ.α. και έχει συνεργαστεί με μουσικούς όπως ο Γιάννης Σταυρόπουλος, Μάνος Αναγνωστόπουλος, Δημήτρης Τίγκας και ερμηνευτές όπως η Νατάσσα Μποφίλιου κ.α. Αξιοσημείωτη είναι και η εκπαιδευτική δραστηριότητα του σχήματος όπου από το 2014 έχει αναλάβει την οργάνωση και καλλιτεχνική διεύθυνση της Διεθνής Θερινής Μουσικής Ακαδημίας που πραγματοποιείται κάθε καλοκαίρι στην Κέρκυρα, διδάσκοντας και προσκαλώντας καθηγητές και σολίστ διεθνούς κύρους να πλαισιώσουν το διδακτικό προσωπικό του σεμιναρίου το οποίο το 2016 θα κλείσει 14 χρόνια συνεχούς παρουσίας.

Francis Poulenc –  Sonate pour trompette, cor et trombone

Η Σονάτα για τρομπέτα, κόρνο και τρομπόνι γράφτηκε στο τέλος της πρώτης δημιουργικής περιόδου του συνθέτη, το 1922 και αποτελείται από τρία μέρη (τρία όργανα και τρία μέρη). Είναι η τελευταία από ένα κύκλο, που αποτελείται από σονάτες για πνευστά, όπως η σονάτα για δύο κλαρινέτα (1918)  και η σονάτα για κλαρινέτο και φαγκότο (1922) (σύνολο τρία). O Poulenc μέλος της ομάδας των έξι (δηλαδή 2 επί 3) είχε επηρεαστεί σε μεγάλο βαθμό από τον μέντορα της ομάδας Erik Satie, με αποτέλεσμα το έργο αυτό να περιέχει πλήθος τεχνικών και αναφορών στο ύφος του πρεσβύτερου συνθέτη.  Η σονάτα είναι αφιερωμένη  στην παιδική του φίλη  Mademoiselle Raymonde Linossier, η οποία είχε μια πολύ σημαντική θέση στην ζωή του συνθέτη (για την οποία δεν θα μιλήσουμε επί του παρόντος). Το έργο αυτό είναι καίριας σημασίας στην ανάπτυξη της μουσικής δωματίου όσον αφορά τα χάλκινα πνευστά στον 20 αιώνα. Είναι ένα από τα πρώτα έργα που γράφτηκαν για τα χάλκινα στην νεότερη ιστορία τους, και επιδεικνύει μια υψηλή δεξιοτεχνία γραφής.

Paul Hindemith – Septet fur blasinstrumente

Το σεπτέτο (δηλαδή το έργο για επτά όργανα) του Hindemith αποτελείται από πέντε μέρη (αν το είχε γράψει ο Poulenc θα έλειπαν δύο μέρη). Είναι γραμμένο για φλάουτο, κλαρινέτο, μπάσο κλαρινέτο, φαγκότο, κόρνο και τρομπέτα. Ο συνθέτης συνέθεσε τα πρώτα τέσσερα  μέρη στην Taormina στα τέλη Νοεμβρίου του 1948 (4 μέρη συν 11 μήνες συν 1 συν 9 συν 4 συν 8 ίσον 37), στο διάλλειμα μιας περιοδείας. Ολοκλήρωσε το κομμάτι στις 7 Δεκεμβρίου και η πρεμιέρα έγινε της 30 Δεκεμβρίου στο Μιλάνο.
Όταν το έργο έκανε την πρεμιέρα του στη Νέα Υόρκη το 1952 κριτικοί είπαν ότι  ήταν το καλύτερο έργο  μουσικής δωματίου που παίχτηκε στη πόλη εκείνη την χρονιά.

Τα πέντε (5) μέρη  έχουν γραφτεί σε μια συμμετρική μορφή, με γρήγορα – αντιστικτικά μέρη στην αρχή και στο τέλος , ένα μέρος με παραλλαγές στην μέση (9 παραλλαγές), και ένα Intermezzo που παίζεται στο δεύτερο και τέταρτο μέρος- κανονικά την πρώτη φορά , και ανάποδα χωρίς να έχει αλλάξει καμία νότα την δεύτερη.

Leoš Janáček – Mládí

Η σουίτα για πνευστά Mládí γράφτηκε 1924, όταν ο Janáček ήταν στο απόγειο της φήμης του. Συγκεκριμένα εκείνη ακριβώς τη χρονιά δόθηκε στο Βερολίνο και στη Μητροπολιτική όπερα της Νέας Υόρκης η πρεμιέρα  της όπεράς του Jenůfa. Ο συνθέτης το καλοκαίρι του ίδιου έτους με αφορμή τις συζητήσεις που είχε με τους βιογράφους του, επιχείρησε να συνθέσει ένα έργο-αφιέρωμα στη νεανική του ηλικία. Το Mládí, δηλαδή Νεότητα, είναι μια αναπόληση του  Janáček τη ζωή του όταν ήταν μαθητής, στο μοναστήρι του Brno, εκεί όπου είχε δεχτεί την βασική ακαδημαϊκή και μουσική του εκπαίδευση.

Γραμμένο για φλάουτο, όμποε κλαρινέτο, φαγκότο, κόρνο και μπάσο κλαρινέτο (σύνολο 6 όργανα), το έργο αποτελείται από τέσσερα μέρη και ξεκινάει με ένα ενεργητικό Allegro όπου τα βασικά θέματα προέρχονται από τις λέξεις «Νιότη – Χρυσή Νιότη» στην Μολδαβική γλώσσα. Ο Janacek είχε ξεκινήσει περίπου 25 χρόνια πριν να αναπτύσσει την θεωρία του για την σχέση μεταξύ  του ρυθμού της ομιλίας και της μουσικής. Έτσι ενσωμάτωσε αυτές τις δύο έννοιες στα έργα του για πνευστά όσο και στα έργα για φωνές.

Carl Orff – Kleines Konzert  [Μικρό κοντσέρτο]

Γραμμένο για φλάουτο, όμποε, φαγκότο, τρομπέτα, τρομπόνι, τσέμπαλο και 2 κρουστούς (4 ξύλινα 2 χάλκινα 1 πληκτροφόρο 2 γενικών καθηκόντων σύνολο 8 μουσικοί) το  έργο αυτό αποτελείται από 5 μέρη και βασίζεται σε μουσικά θέματα από τον 16 αιώνα αρχικά γραμμένα για λαούτο.

1. Vincenzo Galilei (1568), senza titolo • 2. Da un codicetto di musica del secolo XVI • 3. Jean-Baptiste Besard (1617), En revenant de Saint Nicolas • 4. Jean-Baptiste Besard, Saltin German • 5. Jean-Baptiste Besard, Branles de Village

Συντελεστές:

Ventus Ensemble

Όθωνας Γκόγκας – Φλάουτο
Γιοβάνης Κώστας – Όμποε
Ντακοβάνος Δημήτρης – Φαγκότο
Τζέκος Σπύρος – Κλαρινέτο
Τζέκος Κωνσταντίνος – Μπάσο Κλαρινέτο
Γούναρης Γιάννης – Κόρνο
Βέντούρας Μάνος – Κόρνο
Βέργης Σπύρος – Τρομπόνι
Μαρίνος Δημήτρης – Πιάνο
Μουζακίτης Μάριος – Κρουστά
Μεταλληνός Νίκος – Κρουστά