Την έκθεση επιμελείται η Βέτα Ρεντζεπέρη – Μιχαηλίδη, σε μια γόνιμη και δημιουργική προσπάθεια να φέρει την τέχνη κοντά στο κοινό κατά τη διάρκεια των καλοκαιριών του αποδράσεων. Μάλιστα ήταν η πρώτη που εμπνεύσθηκε και καθιέρωσε την διοργάνωση ανάλογων εκθέσεων, ώστε να δώσει πολιτιστικό τόνο στους χώρους φιλοξενίας παραθεριστών.
Στην έκθεση συμμετέχουν οι καλλιτέχνες (με αλφαβητική σειρά): Γιάννης Κουτσούρης, Μαρία Κτιστοπούλου, Απόστολος Λάβδας, Χριστόφορος Μπαλαμπανίδης, Άγγελος Παναγιωτίδης, Άγγελος Ραζής, αποδίδοντας ο καθένας με το δικό του τρόπο του τις διαφορετικές απόψεις του αιγαιοπελαγίτικου τοπίου και της θαλασσινής αύρας, είτε καταθέτοντας εσωτερικά δωματίων και ανθρωποκεντρικά έργα πάντα σε συνάρτηση με το περιβάλλον τους.
Ο Γιάννης Κουτσούρης βγάζει στην επιφάνεια μια άλλη πλευρά της θάλασσας. Τα έργα του έχουν κάτι από την ανεμελιά και την αθωότητα των κινουμένων σχεδίων, τα υποβρύχια του μοιάζουν να το έσκασαν από ταινία του Disney, ενώ τα πλάσματα που δημιουργεί είναι εξωπραγματικά και παραμυθένια. Χαρούμενη διάθεση, έντονα χρώματα, αίσθημα αισιοδοξίας που βέβαια ακολουθεί τη ζωγραφική του σε κάθε της βήμα.
ΜΗΝ ΧΑΣΕΙΣ!
Η Μαρία Κτιστοπούλου ανακαλύπτει μέσα από τη ζωγραφική της μια διαφορετική πτυχή της θαλασσινής πραγματικότητας. Για εκείνη η φύση είναι ο μεγάλος μας δάσκαλος. Επικεντρώνεται στις θυελλώδεις θάλασσες, δημιουργεί τοπία δίπλα στο κύμα, εκεί όπου η θάλασσα πάει και έρχεται, είναι ρευστή, ευμετάβλητη, απρόβλεπτη. Οι καταιγίδες και οι θαλασσοταραχές της, εκφράζουν τη σημερινή κοινωνική κατάσταση, είναι μια αντανάκλαση και συνάμα αντίδραση στην αβεβαιότητα της εποχής μας.
Ο Απόστολος Λάβδας καταθέτει μια νέα σειρά έργων γεμάτη συμβολισμούς. Οι πεταλούδες γίνονται οι πρεσβευτές της ζωγραφικής του, καθώς περιτριγυρίζουν τις ανθρώπινες φιγούρες του, τους ποδηλάτες, τους δρομείς, τους αθλητές του. Πλούσια χρώματα, μια έμπνευση πηγαία, οργιώδης, ακαταπόνητη, χωρίς περιγράμματα. Τα περιστέρια του διαγράφουν θυελλώδεις κινήσεις, σε μια ατέρμονη πτήση που συνεχίζεται και έξω από το όριο του έργου.
Τα καράβια του Χριστόφορου Μπαλαμπανίδη σχηματίζουν λιτές, αδρές γραμμές, σε έντονους χρωματισμούς. Δεμένα καθώς είναι στη στεριά μοιάζουν να έχουν παραδοθεί στη μοίρα τους. Θα λύσουν και πάλι την άγκυρα ή θα παραμείνουν για πάντα εκεί αραγμένα; Τελικά είναι παροπλισμένα ή σε φάση ανάπαυλας λίγο πριν την επιστροφή τους στους ωκεανούς; Το ερωτηματικό μένει να απαντηθεί από τον αποδέκτη του έργου.
Ο Άγγελος Παναγιωτίδης δημιουργεί με μοναδική λεπτομέρεια και δεξιοτεχνία ελιές γεμάτες καρπούς φτιαγμένες από ορείχαλκο και μπρούτζο. Φυλλαράκι, φυλλαράκι με την αγάπη του ανθρώπου που έχει σκύψει και έχει μελετήσει τη φύση, κάθε αλλαγή σε όλες τις φάσεις της ζωής ενός δέντρου, φτιάχνει τα έργα του με ακρίβεια γεωπόνου. Τα γλυπτά-δέντρα του, αληθινά κομψοτεχνήματα, αποπνέουν παράλληλα μια απαράμιλλη ποιητική διάθεση.
Τέλος στα ζωγραφικά έργα του Άγγελου Ραζή, η απλότητα της καθημερινότητας αποκτά λιτό μεγαλείο. Οικεία αντικείμενα που παίζουν ρόλους δεύτερους στη ζωή μας αναδύονται σε πρωταγωνιστές της ζωγραφικής του καλλιτέχνη και αποκτούν συμβολική διάσταση. Εκπέμπουν το εσωτερικό τους φως, γίνονται μικρά προσευχητάρια των ανθρώπων που ενώ δεν εμφανίζονται στα έργα είναι αδιόρατα πανταχού παρόντες.