Αφανείς ηρωίδες, του Θίοντορ Μέλφι

Η νέα ταινία Αφανείς ηρωίδες, του Θίοντορ Μέλφι, κυκλοφορεί στις ελληνικές αίθουσες την Πέμπτη 23 Φεβρουαρίου 2017 από την Odeon.

Η ταινία «Αφανείς Ηρωίδες» αποκαλύπτει την απίστευτη, άγνωστη και αληθινή ιστορία μίας μοναδικής ομάδας γυναικών, που άλλαξε τα θεμέλια της Αμερικής προς το καλύτερο. Πως; Με το να στοχεύουν τα αστέρια.

Σύνοψη

Όλοι ξέρουμε για την αποστολή Apollo. Όλοι μπορούμε αμέσως να πούμε τα ονόματα των ατρόμητων αστροναυτών που πήγαν πρώτοι στο διάστημα: Τζον Γκλεν, Άλαν Σέπαρντ και Νιλ Άρμστρονγκ. Παρ’ όλα αυτά, η Κάθριν Τζόνσον, η Ντόροθι Βον και η Μαίρη Τζάκσον δεν είναι ονόματα που θα συναντήσει κανείς στα σχολικά βιβλία. Ακόμη χειρότερα, πολλοί λίγοι είναι εκείνοι που γνωρίζουν την ύπαρξη και την επιστημονική παρακαταθήκη τους στην παγκόσμια ιστορία.

Η ταινία αφηγείται την ζωτικής σημασίας ιστορία μιας ελίτ ομάδας Αφρο-Αμερικανών γυναικών μαθηματικών της NASA, η οποία βοήθησε την Αμερική να κερδίσει τους αντιπάλους της στη Σοβιετική Ένωση στον αγώνα των διαστημικών αποστολών, δίνοντας παράλληλα μάχη για τα ίσα δικαιώματα των γυναικών. Στους πρωταγωνιστικούς ρόλους βρίσκουμε τις Ταράτζι Π. Χένσον, Οκτάβια Σπένσερ και Τζανέλ Μόνα.

Λίγα Λόγια για την Ταινία

Ο Θίοντορ Μέλφι (“St. Vincent”), σκηνοθετεί μία γρήγορη, χιουμοριστική και γεμάτη έμπνευση ταινία, ρίχνοντας φως στην πρώτη, φαινομενικά αδύνατη, πτήση γύρω από την τροχιά της Γης, αλλά και στα πράγματα που μπορούν να πετύχουν οι γυναίκες όταν λειτουργούν ενωμένες.

Πέρα όμως από το πολύ συγκεκριμένο γεγονός, η ταινία τοποθετείται χρονικά σε ένα από τα πιο σημαντικά σταυροδρόμια της Αμερικάνικης ιστορίας: τη συνεχή μάχη για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα, την προσπάθεια της χώρας να ξεπεράσει τον Ψυχρό Πόλεμο χωρίς τη χρήση πυρηνικών όπλων, αλλά και τη φιλοδοξία να είναι η πρώτη υπερδύναμη που θα έχει ανθρώπινη παρουσία στο Διάστημα.

«Αυτή η ιστορία λαμβάνει χώρα όταν υπήρχε ο Ψυχρός Πόλεμος, ο αγώνας για την κατάκτηση του διαστήματος, ο ρατσιστικός Νότος του Τζιμ Κρόου και η γέννηση του αγώνα για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα», σχολιάζει ο Μέλφι. «Πρόκειται για μία εκπληκτική ιστορική στιγμή, που δυστυχώς ελάχιστοι γνωρίζουν».

«Τώρα πια γνωρίζουμε ότι υπήρχαν και κάποιες μοναδικές γυναίκες πίσω από τον Τζον Γκλεν, κι επιτέλους ακούμε την ιστορία τους», προσθέτει η Ταράτζι Χένσον.

Η ίδια η Κάθριν Τζ. Τζόνσον, τώρα πια στα ενενήντα της, νιώθει μεγάλη έκπληξη που ο κόσμος έχει αρχίσει να δείχνει ένα ολοένα και μεγαλύτερο ενδιαφέρον για τη δουλειά της και των συμπατριωτισσών της. «Πάντα έκανα το καλύτερο για τη δουλειά μου, την οικογένειά μου και την κοινότητά μου. Έλυνα απλώς προβλήματα που έπρεπε να λυθούν», σχολιάζει με την χαρακτηριστική της ταπεινότητα. Και συνεχίζει, συμβουλεύοντας όσους  αντιμετωπίζουν προβλήματα σήμερα: «Μην τα αποφεύγετε. Όποιο κι αν είναι το πρόβλημα, μπορεί να λυθεί. Μία γυναίκα μπορεί να το λύσει – όπως ακριβώς μπορεί κι ένας άντρας, αν του δώσεις αρκετό χρόνο».

Ανθρώπινοι Υπολογιστές

Λίγα επιτεύγματα στην Αμερικάνικη ιστορία έχουν αναγνωριστεί τόσο πολύ όσο το Διαστημικό Πρόγραμμα και τα πρώτα διαστημικά ταξίδια. Παρ’ όλα αυτά, μία ομάδα από γυναίκες μαθηματικούς, οι οποίες άνοιξαν τα σύνορα των θετικών επιστημών, πολέμησαν για την ισότητα κι έθεσαν τον Τζον Γκλεν σε τροχιά γύρω από τη Γη, με πάνω από 17.000 μίλια την ώρα, παρέμεινε για πολλά χρόνια στην απόλυτη αφάνεια.

Η Κάθριν Τζ. Τζόνσον, η Ντόροθι Βον και η Μαίρη Τζάκσον κατάφεραν να χρησιμοποιήσουν τις γνώσεις, το πάθος και τις επιστημονικές τους ικανότητες όταν οι απαιτήσεις του Δεύτερου Παγκόσμιου πολέμου άλλαζαν την κοινωνική υπόσταση ολόκληρου του έθνους. Όταν πλέον καταργήθηκαν οι νόμοι σχετικά με τις φυλετικές διακρίσεις, τα ομοσπονδιακά γραφεία άρχισαν να αναζητούν γυναίκες και αφροαμερικανούς με την ικανότητα να διεξάγουν ουσιαστικές επιστημονικές έρευνες.

Ο Μέλφι εξηγεί: «Για τη Νάσα τότε, τα επιστημονικά μυαλά ήταν πιο σημαντικά από τη φυλή ή το φύλο. Αυτές ήταν πανέξυπνες γυναίκες που μπορούσαν να κάνουν τα μαθηματικά που είχε ανάγκη η Νάσα, ενώ παράλληλα λαχταρούσαν για μια ευκαιρία να αλλάξουν τις ζωές τους».

Στο ερευνητικό κέντρο Langley Memorial στο Χάμπτον της Βιρτζίνια, που το διηύθυνε η Συμβουλευτική Επιτροπή των Αεροναυτών, η ΝACA, που στην πραγματικότητα ήταν ο πρόδρομος της NASA, έψαχναν για λαμπρά μυαλά. Ήθελαν χαρισματικούς ανθρώπους που μπορούσαν να χρησιμοποιήσουν ως «ανθρώπινους υπολογιστές» και που ήταν ικανοί να κάνουν γρήγορους, πολλαπλούς υπολογισμούς με το μυαλό τους.

Όταν μάλιστα ξέσπασε και ο ρώσικος ανταγωνισμός με τον Σπούτνικ, τα πράγματα έγιναν πιο έντονα. «Όλοι οι μηχανικοί μας ήταν εκνευρισμένοι που κάποιος άλλος το έκανε πρώτος. Αλλά αυτό που οι περισσότεροι άνθρωποι δε γνώριζαν ήταν ότι ήμασταν ήδη έτοιμοι», λέει η Τζόνσον.

Κάπως έτσι, λοιπόν, η NΑCA έγινε NASA και όλοι οι επιστήμονες και οι μαθηματικοί της, καθώς και οι «ανθρώπινοι υπολογιστές», χρησιμοποιήθηκαν για το διαστημικό πρόγραμμα. Οι ρατσιστικοί νόμοι που είχε επιβάλλει ο Τζον Κρόου ήταν ακόμη σε ισχύ, αλλά η Langley προσέλαβε μια γυναικεία ομάδα αφροαμερικανών επιστημόνων, η οποία σύντομα έγινε εντελώς απαραίτητη για την πιο τολμηρή αποστολή: να βάλει τον Τζον Γκλεν σε πλήρη τροχιά γύρω από την Γη.

Σκηνοθεσία: Θίοντορ Μέλφι

Σενάριο: Άλισον Σρέντερ

Ηθοποιοί: Ταράτζι Π. Χένσον

Οκτάβια Σπένσερ

Τζανέλ Μόνα

Κέβιν Κόστνερ

Κίρστεν Ντανστ

Τζιμ Πάρσονς

Διάρκεια: 127’