Το Ολύμπια – Δημοτικό Μουσικό Θέατρο «Μαρία Κάλλας» μέσα από την ενότητα «Πρόσωπα» θυμάται και τιμά δημιουργούς που έχουν συνδέσει το όνομά τους με την ιστορία του θεάτρου.
Η πρώτη εκδήλωση της ενότητας είναι ένα τιμητικό αφιέρωμα στη μνήμη του αρχιμουσικού Δημήτρη Χωραφά (1918 -2004), με αφορμή την επέτειο των 20 χρόνων από το θάνατό του. Η εκδήλωση συνδιοργανώνεται με την Εθνική Λυρική Σκηνή, την Παρασκευή 18 Οκτωβρίου 2024 στο φουαγιέ του θεάτρου ΟΛΥΜΠΙΑ (18:00).
Στο πλαίσιο του αφιερώματος θα προβληθεί ένα βίντεο διάρκειας 30 λεπτών, το οποίο περιλαμβάνει αρχειακό υλικό από ηχογραφήσεις, συνεντεύξεις και φωτογραφίες, αποτυπώνοντας την επαγγελματική και προσωπική πορεία του Δημήτρη Χωραφά στην Ελλάδα και τη Γαλλία. Το βίντεο έχει επιμεληθεί ο γιος του, διακεκριμένος ηθοποιός, Γιώργος Χωραφάς. Μετά την προβολή, θα ακολουθήσει μουσική εκδήλωση όπου η Μαρία Μητσοπούλου και ο Γιάννης Χριστόπουλος, με τη συνοδεία του Χρύσανθου Αλισάφη στο πιάνο θα ερμηνεύσουν αποσπάσματα από έργα συμφωνικής μουσικής.
Την εκδήλωση θα προλογίσει ο Γιώργος Χωραφάς. «Είκοσι χρόνια μετά το θάνατό του, ποιες λέξεις και εικόνες διαλέγεις για να τιμήσεις τον πατέρα σου; Πώς μιλάς για έναν μουσικό με το δικό του αποτύπωμα; Πώς μιλάς για κάποιον που προκάλεσε πληθώρα μουσικών συναισθημάτων στις καρδιές τόσων πολλών μουσικόφιλων;
ΜΗΝ ΧΑΣΕΙΣ!
Ύστερα από μια αναδρομή στο οικογενειακό μας αρχείο σε συνδυασμό με υλικό που μου διατέθηκε από το αρχείο της ΕΡΤ, δημιούργησα μια ταινία μικρού μήκους, σε μια προσπάθεια ανάδειξης του έντονου πάθους που είχε για τη ζωή, την αγάπη, την ελευθερία, την τέχνη και τη μουσική. Πρόκειται για ένα μοντάζ εικόνων και στιγμιότυπων από την επαγγελματική και την ιδιωτική του ζωή (τα οποία μάλιστα έχουν κινηματογραφηθεί από τον ίδιο) και της ανάγνωσης μέρους των φιλοσοφικών σκέψεων που τον απασχολούσαν και σημείωνε κατά την τελευταία δεκαετία της ζωής του.», αναφέρει ο Γιώργος Χωραφάς σε σύντομο σημείωμά του για την εκδήλωση.
Δημήτρης Χωραφάς:
Ο Δημήτρης Χωραφάς, γεννημένος το 1916 στα Σβορωνάτα της Κεφαλονιάς, υπήρξε ένας από τους σημαντικότερους μαέστρους και μουσικούς με διεθνή καριέρα. Σπούδασε βιολί στο Ωδείο Αθηνών όπου αποφοίτησε με χρυσό μετάλλιο και υποτροφία Ανδρέα και Ιφιγένειας Συγγρού το 1936. Λίγα χρόνια αργότερα, το 1940 ξεκίνησε τη συνεργασία του με την Εθνική Λυρική Σκηνή ως σολίστ βιολιού συμπράττοντας με τη Συμφωνική Ορχήστρα του Ωδείου Αθηνών, την Κρατική Ορχήστρα Αθηνών και τη Συμφωνική Ορχήστρα του ΕΙΡ.
Μετά τον Β’ Παγκόσμιο πόλεμο, συνέχισε τις σπουδές του στο Ωδείο του Παρισιού με γαλλική υποτροφία. Στη διάρκεια της σταδιοδρομίας του διεύθυνε συναυλίες συμφωνικής μουσικής και παραγωγές όπερας στην Ελλάδα, τη Δυτική Ευρώπη και την Ιαπωνία. Διετέλεσε μόνιμος αρχιμουσικός της Όπερας του Ρήνου στο Στρασβούργο και καθηγητής της Διεθνούς Ακαδημίας της Νίκαιας. Την περίοδο 1974 -1980 διετέλεσε Διευθυντής της Εθνικής Λυρικής Σκηνής, διευθύνοντας 28 όπερες σε 43 παραγωγές και αναβιώσεις. Μερικές από τις σημαντικότερες παραγωγές αυτής της περιόδου περιλαμβάνουν έργα όπως η Τόσκα, Οι γάμοι του Φίγκαρο, Ντον Τζοβάννι, Ο Μαγικός Αυλός, Κάρμεν, Οθέλλος, Σαλώμη κ.α.