Με αφορμή την πρόσφατη κυκλοφορία του βιβλίου με τα “Άπαντα” της Αγγελικής Ελευθερίου από τις εκδόσεις Γαβριηλίδη, τη Δευτέρα 26 Οκτωβρίου 2015, στο Ρυθμός Stage, θα πραγματοποιηθεί μία βραδιά αφιερωμένη στην ευαίσθητη ποιήτρια της μεταπολίτευσης.

Λέμε και τραγουδάμε τα λόγια της…

Για την Αγγελική Ελευθερίου θα μιλήσουν ο Μάνος Ελευθερίου, η επιμελήτρια της έκδοσης Βάσω Κυριαζάκου και ο ποιητής Γιώργος Μαρκόπουλος ενώ ο Λαυρέντης Μαχαιρίτσας, η Αφροδίτη Μάνου, ο Παναγιώτης Καλαντζόπουλος, ο Άρης Βλάχος με την Αναστασία Έδεν, η Κατερίνα Κυρμιζή, η Δήμητρα Μαστορίδου, η Κατερίνα Μακαβού, η Κατερίνα Παλαιοθόδωρου, ο Στέλιος Δάβαρης, ο Ιωάννης Λάκης και ο Μάνος Παπαδάκης θα παρουσιάσουν παλιότερα τραγούδια της ποιήτριας, αλλά και κάποια που μελοποιήθηκαν ειδικά για το συγκεκριμένο αφιέρωμα.

Λίγα λόγια για την Αγγελική Ελευθερίου

ΜΗΝ ΧΑΣΕΙΣ!

Η Αγγελική Ελευθερίου, ηθοποιός και ποιήτρια, αδελφή του ποιητή και στιχουργού Μάνου Ελευθερίου και της ζωγράφου Λιλής Ελευθερίου, γεννήθηκε το 1940 στην Ερμούπολη της Σύρου και πέθανε το Μάιο του 2015. Σπούδασε για τρία χρόνια στην Αθήνα και αποφοίτησε από τη Σχολή Θεάτρου Τέχνης του Καρόλου Κουν. Λίγο πριν τη χούντα έφυγε για το Λονδίνο και στη συνέχεια για το Παρίσι. Στη μεταπολίτευση επέστρεψε στην Ελλάδα και ασχολήθηκε με το θέατρο.

Εξέδωσε τις ποιητικές συλλογές: «Μια γυναίκα» (Κέδρος 1978), «Ωδίνες» (Κέδρος 1983), «Αργά τ’ απόγευμα» (Καστανιώτης 1990), «Από τότε» (Πλανόδιον 1995), «Θα καπνίζω» (Γαβριηλίδης 2004), «Μια άδεια θέση» (Γαβριηλίδης 2011). Είχε επίσης εκδώσει παιδικές ιστορίες με τίτλο «Όταν μιλώ με τα παιχνίδια μου» (Γνώση 1983). Στίχους της έχουν μελοποιήσει ο Μίκης Θεοδωράκης, ο Γιάννης Μαρκόπουλος, ο Ηλίας Ανδριόπουλος κ.ά.

Και σαν καράβι

Που περνάει

Δίπλα απ’ το δικό μας

Μεσοπέλαγα

Χαιρετιόμαστε τώρα

Άνθρωποι ξένοι

Από τα μπαλκονάκια

Των νοσοκομείων

Καπνίζοντας•

Σηκώνουμε το χέρι

Που κρατάει το τσιγάρο

Σημάδια αναγνώρισης

Τρόπαιο ζωής

Μαντίλι αποχαιρετισμού

Συγκινημένοι

Από τα διάφορα

Που περνάνε απ’ τον νου

Και μέσα απ’ τους θαλάμους

Με γάζες, οξυγόνα και ορούς

Αλλά και θάλασσα

Ταξίδια άλλα

Ένα ακόμη• έστω

Όμως το πιο πολύ

Αυτή

Η θάλασσα

Από τα τελευταία ποιήματα της Αγγελικής Ελευθερίου