Ο Σκούρτης μεταμορφώνει το χώρο της γκαλερί σε ένα μικρό καφέ με σκοπό την κουβέντα και την επικοινωνία μια και πιστεύει ότι …
η τέχνη γι’ αυτό το λόγο γίνεται και γι’ αυτό υπάρχει.
Χρησιμοποιώντας λιτά μέσα όπως τα κατακάθια του καφέ – υλικό που χρησιμοποιεί στη δουλειά του από την δεκαετία του ’80-. Το τσάκισμα ενός χαρτιού κλπ και με τα πιο απλά αλλά αρχέγονα σχήματα όπως ο κύκλος, το τρίγωνο, μια οριζόντια ή κάθετη γραμμή, δημιουργεί σύνολα έργων, που καταλαμβάνουν το χώρο και συνομιλούν με τον θεατή – θαμώνα.
Με την δουλειά του αυτή ο καλλιτέχνης ξαναπιάνει το νήμα και το νόημα των αρχών της μοντέρνας τέχνης .
Σε μια εποχή που οι λέξεις και οι έννοιες έχουν χάσει την ουσία τους και η Λιτότητα βαφτίστηκε κατά το Δοκούν … ο Σκούρτης μέσα από το έργο του, προσπαθεί να επαναφέρει το νόημα της, ξαναθυμίζοντας το λόγο του ποιητή που τόσο σήμερα έχομε όλοι ανάγκη.
ΜΗΝ ΧΑΣΕΙΣ!
- Γιατί και το τραγούδι μας το φορτώσαμε με τόσες μουσικές που σιγά σιγά βουλιάζει και την Τέχνη μας τη στολίσαμε τόσο πολύ, που φαγώθηκε απ’ τα μαλάματα το πρόσωπό της
- Κατά τη διάρκεια της έκθεσης ο Σκούρτης σαν θαμώνας κι’ αυτός του χώρου θα περιμένει τους επισκέπτες για ένα καφέ και μια κουβέντα