Έκθεση έργων του Ηλία Κοντοζαμάνη με τίτλο “Αγιογραφίες και Πορτρέτα του Φαγιούμ” θα παρουσιάζεται στη Δημοτική Πινακοθήκη Θεσσαλονίκης – Casa Bianca, από τις 15 Ιουλίου έως και τις 10 Αυγούστου 2014.
Τα εγκαίνια της έκθεσης που διοργανώνει ο Δήμος Θεσσαλονίκης θα πραγματοποιηθούν την Τετάρτη 23 Ιουλίου 2014, στις 20:00.
Ο Ηλίας Κοντοζαμάνης, Πρόεδρος Εφετών στο Διοικητικό Εφετείο Θεσσαλονίκης αναφέρει σχετικά με την ενασχόλησή του με τα εικαστικά: “Η πρώτη επαφή μου με την αγιογραφία έγινε στο Άγιον Όρος στο Πρωτάτο. Όταν μπήκα στο ναό ένα απόγευμα του Απρίλη, που μύριζε ρεμβαστικά φούλι και γιασεμί, ένοιωσα να ζωντανεύουν στους τοίχους οι μενεξελιές σκιές και μέσα στο καταλυτικό φως των κεριών να σπιθίζουν και να χρωματίζονται. Κι άξαφνα, είδα να περνούν από μπροστά μου αυτοκράτορες και αυτοκρατόρισσες, πρίγκιπες και πριγκίπισσες, παπάδες, δεσποτάδες, σιδερόφραχτοι στρατιώτες και καβαλαραίοι σε μια ατέλειωτη σειρά μέσα από τη φαντασία και το όνειρο, που δένονταν αρμονικά με το ίδιο μαγικό υφάδι. Εκεί, κάτω από το λειψό φως και τη γλυκερή μυρωδιά του λιβανιού, την αγωνία και την έκσταση, γεννήθηκε η επιθυμία να φυλακίσω αυτές τις μορφές και να τις πάρω μαζί μου. Έτσι άρχισα να ζωγραφίζω τις πρώτες μορφές αρχικά με νερομπογιά, αργότερα με αυγοτέμπερες και τέλος με λάδια. Όμως δεν έμοιαζαν με τις μεγαλειώδεις και αγαλμάτινες μορφές του Μανουήλ Πανσέληνου, αλλά με αγόρια και κορίτσια, που άλλοτε έβγαιναν από παλάτια στολισμένα με βελούδα, χρυσό και ασήμι και άλλοτε από στρατώνες με χαλκόχυτα κράνη και ασπίδες, ταβέρνες και καπηλειά με τέτοια πρόσωπα, λες και ζωντάνευαν τα πανάρχαια πορτρέτα του Φαγιούμ. Αυτές οι αγιογραφίες και τα πορτρέτα εκτίθενται στην έκθεση αυτή, που αποτυπώνουν την αδιόρατη και μυστική συνομιλία μου με τις μορφές αυτές, που με ακολούθησαν στις διαρκείς αναζητήσεις μου”.
Με αφορμή τη συγκεκριμένη έκθεση ο Καθηγητής της Ιστορίας της Τέχνης και Κοσμήτορας της Φιλοσοφικής Σχολής του Α.Π.Θ. Μιλτιάδης Παπανικολάου σημειώνει: “Ο Ηλίας Κοντοζαμάνης ακολουθεί ένα μοναχικό δρόμο, μέσα από ιστορικές μνήμες και προσωπικές εμπειρίες, καταγράφοντας εικαστικά τη συναισθηματική φύση των θρησκευτικών θεμάτων και προσεγγίζοντας αυτόν τον κόσμο των δικών του περιηγήσεων μέσα από μια εσωτερική ανάγκη για έκφραση, στο περιθώριο των επαγγελματικών του απασχολήσεων”.