Τα έργα της έκθεσης “homeland landscapes” χαρακτηρίζονται από την ίδια ως «ιστορίες απομόνωσης από την εποχή του κορωνοϊού». Πρόκειται για τεκμήρια από την προσωπική της εμπειρία του πρόσφατου εγκλεισμού, κατά τον οποίο κλήθηκε να αντιμετωπίσει την αποκοπή από την καθημερινότητα. Το πρόγραμμα και η ζωή της ανατράπηκαν ξαφνικά και απόλυτα, όπως συνέβη με όλους μας, ενώ αυτή η ανατροπή βιώθηκε σε ένα περιβάλλον φόβου, αβεβαιότητας και ζόφου.
Πως όμως αντιμετωπίστηκε όλη αυτή η συγκυρία από έναν δημιουργικό νου; Η νέα αυτή ενότητα στη δουλειά της Αιμιλίας Τσεκούρα είναι μία περιήγηση σε ένα άκρως προσωπικό σύμπαν μέσα από έργα που θυμίζουν screenshots «ονειροδαισίας». Όπως λέει η ίδια, «μένοντας στο σπίτι ταξιδεύω μέσα από αντανακλάσεις, ζωγραφικές φωτεινές ακτίνες, απρόσμενα παιχνίδια του ήλιου. Αυτές οι ιστορίες σαν ένα κινούμενο παιχνίδι, δημιουργούν ένα εναλλακτικό σύμπαν. Μέσα σε αυτό το σύμπαν, με ψηφιακές τεχνικές δημιουργώ συνθέσεις, μοτίβα, avatars, έναν δικό μου νοητό κόσμο».
Η δημιουργός μοιράζεται μαζί μας στάσεις από μια καθημερινή διαδρομή του φαντασιακού της, όπως διαχειρίζεται τα οικεία τοπία του σπιτιού και τα εξυψώνει σε κοσμικά οικοσυστήματα, όπου κάθε λεπτομέρεια παίζει θεμελιώδη ρόλο. Ο πρωταγωνιστής σε όλα τα έργα είναι βέβαια το φως, όπως συλλαμβάνεται για μία στιγμή και εκλύεται ξανά σαν επιταχυντής της ανάτασης.
Επιμέλεια:
Φλωρίκα Π. Κυριακοπούλου
Αντώνης Ι. Κοντρογιάννης
ΜΗΝ ΧΑΣΕΙΣ!
Αιμιλία Τσεκούρα
Η Αιμιλία Τσεκούρα γεννήθηκε στην Αθήνα. Σπούδασε στην Ομάδα για την Επικοινωνία και τη Μάθηση στην Τέχνη, Αθήνα 1978-80, στη Σχολή Καλών Τεχνών του Μουσείου της Βοστόνης, 1980-84, και παράλληλα, στο Πανεπιστήμιο Tufts, όπου ολοκλήρωσε το πτυχίο Τεχνών και Επιστημών.
Μέσω της διαφοροποιημένης διδασκαλίας, χρησιμοποιώντας τη θεραπεία μέσω της Τέχνης, αλλά και τη διδασκαλία για κατανόηση: Project Zero (TFU, Visual Thinking) του Harvard University, η Αιμιλία δίδαξε από το 1988 έως και το 2013 στο Κολλέγιο Αθηνών – Κολλέγιο Ψυχικού. Μέχρι σήμερα έχει πραγματοποιήσει αρκετές ατομικές εκθέσεις στην Ελλάδα και τις ΗΠΑ, ενώ έχει συμμετάσχει σε πολλές ομαδικές εκθέσεις.
Οι έννοιες που την κινητοποιούν ξεκινούν από την ίδια της τη φύση και αποτυπώνονται αυτοβιογραφικά και εξπρεσιονιστικά: Η γυναίκα, η γυναίκα Θεά / Ειδώλιο, η γέννα, η γένεση, το ωοειδές, η αναγέννηση. Η φιλοσοφία της συνεχούς αλλαγής των πραγμάτων στη ζωή, τη φύση, την τέχνη, είναι πάντα η κύρια αρχή που καθορίζει το κάθε της έργο.
Στοιχείο της δουλειάς της έχει υπάρξει ο συμβολισμός και η μετάφραση της εικόνας σε αρχέτυπο. Το αυγό – η σφαίρα – το στρόγγυλο – το μηδέν ή «τίποτα» και οι αντανακλάσεις τους, η καρδιά, η σπείρα, οι γεωμετρίες της φύσης και πολλά άλλα γνώριμα σύμβολα και έννοιες εμφανίζονται με διάφορα πρόσωπα, μέσα και υλικά στη διάρκεια της δημιουργικής της πορείας.
Δημιουργεί στην Αθήνα και διδάσκει στα εργαστήρια εικαστικών του Φουγάρου στο Ναύπλιο, από το 2013.