Η Αίθουσα Τέχνης ΓΑΙΑ, στον Πειραιά, παρουσιάζει την ατομική έκθεση χαρακτικής του Γιώργου Μήλιου ...
σε επιμέλεια της Ράνιας Σταθοπούλου – Χαράκτρια, λέκτορας τμήματος Πλαστικών Τεχνών και επιστημών της Τέχνης Πανεπιστημίου Ιωαννίνων.
Όπως σημειώνει και η ίδια η επιμελήτρια για το έργο του Μήλιου: Μπορεί ένα έργο ζωγραφικής να εξηγηθεί με λόγια; Στην περίπτωση του Γιώργου Μήλιου, οπωσδήποτε όχι. Η ζωγραφική του Μήλιου εμφανίζει μία ατελείωτη ποικιλία εικόνων και ένα πλούτο φαντασιώσεων, που συνδυάζουν την ονειρική ελευθερία του ανέμελου παιχνιδιού, το χιούμορ και την επινόηση, καθώς και την αδιαφορία για ένταξή του σε κάθε είδους ρεύμα και στυλ.
Κρατώντας στο χέρι ένα φανάρι και να ανακαλύπτω με φόβο και απορία τα πλάσματα που δημιουργεί στο νου του καλλιτέχνη η ίδια μυστική δύναμη που δημιούργησε τις παράξενες μορφές των προϊστορικών ζώων, τον παραμυθένιο κόσμο του νερού και των φυτών. Οι μορφές του, σχήματα οργανικά, ιδιόμορφα εραλδικά εμβλήματα μιας άλλης εποχής, είδωλα διαλυμένα που εμπλέκονται στο χώρο μ΄ έναν τρόπο αινιγματικό. Ο Μήλιος είναι ένας ατομιστής της τέχνης, που κάθε φορά μας ξαφνιάζει με τα αποτελέσματα του έργου του, αφού, «σαν νεογέννητο», φαίνεται να αγνοεί γεγονότα και μόδες και να περιφρονεί κάθε είδους δεξιοτεχνία, χωρίς να χάνει ούτε στιγμή, ωστόσο, τη ζωγραφική και πλαστική του έκφραση.
ΜΗΝ ΧΑΣΕΙΣ!
Είναι άραγε κοντά στο σουρεαλισμό, στα frottages και τα collages του Μαξ Ερνστ, στο μουσικό κόσμο του Πωλ Κλέε, στην Art Brut ή στην ομάδα Combra; Σε όλα και σε τίποτε απ΄ όλα αυτά. Η δεξιοτεχνία στην πιστή αναπαράσταση του ορατού κόσμου, που για αιώνες υπήρξε αντικείμενο θαυμασμού στην τέχνη, εδώ φαίνεται να υποβαθμίζεται εντελώς. Οι μορφές του Μήλιου λειτουργούν ανεξάρτητα από την ορατή πραγματικότητα, σαν τις νότες ενός μουσικού κομματιού. Η οπτική εικόνα μετασχηματίζεται για να γίνει σύμβολο και αλληγορία.
Η μοναχική πορεία του Μήλιου στην τέχνη, ταιριάζει σ\’ αυτό που ο Πωλ Κλέε αποκαλούσε «μια αιώνια γένεση, σ\’ αυτόν το μυστικό τόπο όπου κάθε εξέλιξη τρέφεται από την αρχέγονη δύναμη».
