Από τη Μαριάννα Παπάκη
Ο χορός είναι μια από τις πιο όμορφες μορφές έκφρασης! Αυτή η σκέψη τριγύριζε στο μυαλό μου καθ’ όλη τη διάρκεια της παράστασης Desh του Akram Khan που παρουσιάζεται αυτές τις ημέρες στη Στέγη Γραμμάτων και Τεχνών του Ιδρύματος Ωνάση. Και αν κρίνω από την αποθέωση που γνώρισε ο ευφυής αυτός χορογράφος από το κοινό, μάλλον την ίδια σκέψη είχαν και όσοι παρακολουθούσαν στην αίθουσα την «Πατρίδα» του. (Desh στη γλώσσα του Μπανγκλαντές σημαίνει «πατρίδα»).
Για μιάμιση ώρα μόνος πάνω στη σκηνή αφηγήθηκε μέσα από ένα σκηνικό – χορευτικό ποίημα ιστορίες προσωπικές, που λεπτό με το λεπτό, έμοιαζαν να αφορούν τον κάθε άνθρωπο αυτού του κουρασμένου από το χρόνο, από την υπερκατανάλωση, από τον (Δυτικό;) πολιτισμό, από τη ματαιοδοξία, από την ίδια τη φυσική ροή των πραγμάτων πλανήτη. Τα θέματά του, εντελώς προσωπικά και την ίδια στιγμή τρομακτικά καθολικά αφορούσαν τη φύση και τους μουσώνες του Μπανγκλαντές, τις ρίζες των ανθρώπων που επιμένουν να υπάρχουν παρά την ώσμωση της παγκοσμιοποίησης, τη διαμάχη του σύγχρονου πολιτισμού με την κουλτούρα της παράδοσης.
Η ίδια η χορευτική γλώσσα του Khan έχει ως αφετηρία τις καταβολές του στο κλασικό ινδικό ιδίωμα Kathak και στη μαθητεία του στο σύγχρονο χορό. Αυτός ο συνδυασμός λειτούργησε επί σκηνής με τον καλύτερο τρόπο κάνοντας τον χορευτή, ιδανικό αφηγητή της ιστορίας του. (Σημ.: Η λέξη kathak προέρχεται από τη σανσκριτική kathaka που σημαίνει «αφηγητής», «ραψωδός»).
ΜΗΝ ΧΑΣΕΙΣ!
Να σας περιγράψω την ιστορία του Desh δεν έχει νόημα. Το κάνει ιδανικά ο Akram Khan. Αυτό που έχει αξία να μεταφερθεί είναι πως την έξυπνη ιδέα, την έμπνευση του χορογράφου και χορευτή υποστήριξαν με αρτιότητα ο βραβευμένος με όσκαρ («Ο τίγρης και ο δράκος) εικαστικός καλλιτέχνης Tim Vip, ο φημισμένος φωτιστής Michael Hulls (Sadler’ s Wells), η πεζογράφος και ποιήτρια Karthika Nair και τη συνθέτρια Jocelyn Pook, τιμημένη με βραβείο Olivier.
Ο χορευτής που έχει συνεργαστεί, στο παρελθόν, μεταξύ άλλων με τη Juliette Binoche (2008) και τη Sylvie Guillem (2005) με το Desh έκανε το βήμα που πρέπει να κάνει στη διάρκεια της πορείας του ένας καλλιτέχνης για να καταξιωθεί όχι μόνο ως σημαντικός στο χώρο του αλλά και ως σπουδαία καλλιτεχνική παρουσία σε διεθνές επίπεδο στην αυστηρή καταγραφή της ιστορίας των τεχνών. Συγκλονιστική ομορφιά! Μέχρι τις 10 Δεκεμβρίου στη Στέγη. Μην το χάσετε!
Desh (φωτ. © Richard Haughton)