Αλέξανδρος Γιάννου: Ελπίζω σε καλύτερες μέρες για το σινεμά

Ανήκω στη μειοψηφία εκείνων που παρακολουθούν τον ελληνικό κινηματογράφο και μάλιστα με ιδιαίτερα θετική ματιά….

Στις μέρες μας είναι γεγονός πως ο κόσμος ολοένα και απομακρύνεται από τις κινηματογραφικές αίθουσες και μάλιστα σε μεγαλύτερο ακόμα βαθμό όταν πρόκειται για ταινίες ελληνικής παραγωγής. Σίγουρα η αρνητική αυτή διάθεση δεν πηγάζει τυχαία από την πλευρά των θεατών, όμως συμβαίνει πολλές φορές να κρίνουμε αρνητικά και με μεγάλη μάλιστα ευκολία κάτι πριν καν το δούμε. Για να γίνω πιο συγκεκριμένος, στον ευαίσθητο αυτό χώρο του κινηματογράφου όντως υπάρχουν άνθρωποι ικανοί να κάνουν σπουδαία πράγματα, οι οποίοι βέβαια δεν έχουν πάντα τη δυνατότητα να κάνουν αυτό που θέλουν και έχουν οραματιστεί.

Τα παραδείγματα Ελλήνων σκηνοθετών που έχουν να επιδείξουν “έργα” στην έβδομη τέχνη δεν είναι δα και λίγα. Η αλήθεια βέβαια είναι πως αναγκάζονται κάποιοι από αυτούς, να κάνουν εκπτώσεις στην τέχνη τους με αποτέλεσμα να ακολουθούν τον εύκολο δρόμο συνήθως προς χάριν του χρήματος ή ακόμα και της δόξας. Αυτό έχει σαν συνέπεια τα τελευταία χρόνια στην Ελλάδα να γίνονται όλο και περισσότερες ταινίες οι οποίες καθόλου δεν απέχουν από σειρές της τηλεόρασης.

Γιατί συμβαίνει κάτι τέτοιο, θα με ρωτήσεις. Κατά τη γνώμη μου γιατί δεν προτίθεται κανείς να ρισκάρει και να δώσει χρήματα για μία ταινία με ουσία σε σκηνοθέτες μη καταξιωμένους και ηθοποιούς μη αγαπητούς ή αναγνωρίσιμους στο ευρύ κοινό. Ως νέος ηθοποιός όμως αλλά και ως νέος γενικότερα έχω την ανάγκη να δω καινούργια πράγματα από ανθρώπους με όρεξη και μεράκι.

Δυστυχώς το μόνο που βλέπω τα τελευταία χρόνια που ασχολούμαι κι εγώ ο ίδιος με το χώρο αυτό, είναι ανθρώπους που ενώ αγαπάνε πραγματικά και ουσιαστικά αυτό που ονομάζουμε σινεμά, αναγκάζονται να δώσουν από την τσέπη τους χρήματα προκειμένου να κάνουν μία δική τους ταινία όπως μόνο οι ίδιοι την έχουν ονειρευτεί.

Έτσι αντί να δεις μία καλή ταινία με έξυπνο σενάριο και καλούς συντελεστές, λόγω μειωμένου κόστους παραγωγής, στα μάτια σου η ταινία αυτή φαντάζει μέτρια.

Το λυπηρό στην όλη υπόθεση είναι πως και αντίστροφα ακόμα αν το δούμε, υπάρχουν φορές που αξιόλογα σενάρια δεν φτάνουν ποτέ στα σωστά χέρια, επομένως ακόμα και μία άρτια κατά τα άλλα ταινία δεν είναι λίγες οι φορές που νιώθουμε πως πάσχει σεναριακά. 

Το τελευταίο διάστημα γίνονται κάποιες προσπάθειες προς μία κατεύθυνση αλλαγής του τοπίου και όλα δείχνουν πως τα πράγματα βαίνουν συνεχώς προς το καλύτερο. Ελπίζω λοιπόν σε καλύτερες μέρες για το ελληνικό σινεμά και θεωρώ πως είναι στο χέρι όλων μας να το καταφέρουμε και να αρχίσουμε επιτέλους να απολαμβάνουμε ελληνικές ταινίες ευρωπαϊκών προδιαγραφών.

Info: Ο Αλέξανδρος Γιάννου γεννήθηκε πριν από 26 χρόνια στο Παρίσι. Είναι απόφοιτος τουριστικών επιχειρήσεων και της Ανώτερης Σχολής Δραματικής Τέχνης «Δήλος» της Δήμητρας Χατούπη. Εργάζεται ως ηθοποιός τα τελευταία 4 χρόνια στο θέατρο, την τηλεόραση και τον κινηματογράφο και έχει συνεργαστεί με αξιόλογους σκηνοθέτες του χώρου όπως οι Νίκος Περάκης, Βασίλης Θωμόπουλος, Χρήστος Δήμας, Τάσος Ψαρράς, Γιώργος Κορδέλλας, Νίκος Γραμματικός κ.α.