Αλέξανδρος Λογοθέτης: Γοητεία έχουν οι άνθρωποι που πάσχουν, που ερωτεύονται, που θυμώνουν

Κάθε παράσταση έργου του Τσέχωφ έχει ένα ιδιαίτερο ενδιαφέρον λόγω του μεγάλου λόγου του συγγραφέα και εκείνης της αίσθησης της ρωσικής καθημερινότητας που περιέργως αποκτά μία άχρονη και χωρίς τοπικούς περιορισμούς σημασία. Όταν μάλιστα τη σκηνοθεσία της παράστασης υπογράφει ο Κώστας Φιλίππογλου στις δουλειές του οποίου η κίνηση έχει πρωταγωνιστικό ρόλο τότε η ισορροπία μεταξύ λόγου και κίνησης προσδίδει στο ανέβασμα έναν ακόμα λόγο παρακολούθησής του. Με αυτή την αφορμή λοιπόν, το ανέβασμα του «Γλάρου» στο Θέατρο Θησείον, θέσαμε κάποια ερωτήματα στον, Τριγκόριν της παράστασης, Αλέξανδρο Λογοθέτη αναζητώντας τη δική του ματιά στον ήρωα που υποδύεται, στους άλλους ήρωες του έργου αλλά και στην κατά Τσέχωφ έννοια της κωμωδίας.

Συνέντευξη: Μαριάννα Παπάκη

Culturenow.gr: Αυτή την εποχή συμμετέχετε σε μία πολύ ενδιαφέρουσα παράσταση ενός έργου που αποτελεί σταθμό στη δραματουργία, τον «Γλάρο» του Άντον Τσέχωφ. Πείτε μας λίγα λόγια, κατ’ αρχάς, για το ρόλο που ερμηνεύετε.

Αλέξανδρος Λογοθέτης: Ο Μπορίς Αλεξέγιεβιτς Τριγκόριν είναι ένας καταξιωμένος συγγραφέας, είναι σαράντα χρονών και λατρεύει το ψάρεμα και αν μπορούσε θα «άφηνε στην άκρη την ανία του γραψίματος και θα περνούσε την ζωή του ψαρεύοντας μέχρι το δειλινό». Δυστυχώς για αυτόν είναι άρρωστος με το γράψιμο και δεν μπορεί να κάνει αλλιώς. Δεν είναι όμως ικανοποιημένος από τον εαυτό του, δεν θα γίνει ποτέ ένας Τολστόι ή ένας Τουργκένιεφ, θα είναι πάντα ένας καλός συγγραφέας και θα έχει έμπνευση αλλά τίποτα περισσότερο.

Cul.N.: Πώς συνδυάζονται κατά τη γνώμη σας η δύναμη του λόγου του Τσέχωφ με τη δύναμη της κίνησης του σκηνοθέτη Κώστα Φιλίππογλου; Πώς εισπράττετε ως ηθοποιός την αλληλεπίδραση;

Α.Λ.: Η σωματική προσέγγιση του Κώστα απελευθερώνει τον λόγο, δεν σκέφτεσαι τι λες και γιατί, παίζεις με τα επίπεδα σωματικής έντασης και ο λόγος ακολουθεί. Υπήρξαν στιγμές στην πρόβα που νομίζω ένοιωσα αυτήν την απελευθέρωση και πιστέψτε με είναι υπέροχο συναίσθημα. Τώρα στην παράσταση ακολουθώ πολύ συγκεκριμένη σωματική γραμμή και με κάθε παράσταση  προσπαθώ να λιώσω την οδηγία και να βρω την δική μου προσέγγιση πάνω στον ρόλο μέσα από αυτήν.

Cul.N.: Είναι γοητευτικά, κατά τη γνώμη σας, τα πρόσωπα του «Γλάρου»; Και πού οφείλουν τη γοητεία τους;

Α.Λ.: Γοητεία έχουν οι άνθρωποι που πάσχουν, που ερωτεύονται, που θυμώνουν, έτσι και οι ήρωες του Τσέχωφ είναι γεμάτοι ζωή, βράζει το αίμα τους και  το μυαλό τους δουλεύει με δέκα χιλιάδες στροφές το λεπτό. Δεν είναι παγεροί και εγκεφαλικοί.

Cul.N.: Ο Τσέχωφ είχε χαρακτηρίσει τον «Γλάρο» «κωμωδία σε τέσσερις πράξεις». Μπορεί το χιούμορ, ακόμη και το ανεπαίσθητο, να βεβηλώσει αποτελεσματικά τη θλιβερή πραγματικότητα;

Α.Λ.: Η ζωή γίνεται πιο υποφερτή με λίγο χιούμορ, τα δύσκολα μας φαίνονται λίγο πιο εύκολα και η μαυρίλα που μας σκεπάζει αποκτά μια μεταξένια απαλότητα. Φυσικά θέλει πολύ γερό στομάχι για να αντέξεις την σημερινή “θλιβερή πραγματικότητα”, αλλά γι’ αυτό υπάρχουν οι φίλοι, οι ταινίες, το θέατρο, η μουσική, η Τέχνη γενικότερα και η αγάπη.

Cul.N.: Με δεδομένο το ενδιαφέρον σας στον κινηματογράφο, θα μπορούσατε να δείτε υπό κινηματογραφική ματιά τους ήρωες του «Γλάρου»; Από ποια οπτική γωνία θα τους “βλέπατε”;

Α.Λ.: Σαν μια ταινία του Μιχαλκόφ η του Ταρκόφσκι. Σίγουρα ρώσικη ματιά.

Cul.N.: Μελλοντικά σχέδια;

Α.Λ.: Υπάρχουν κάποιες ιδέες και προτάσεις αλλά είναι νωρίς για να πω κάτι.

Η παράσταση του έργου του Τσέχωφ, «Γλάρος» παρουσιάζεται στο Θησείον – Ένα θέατρο για τις τέχνες σε σκηνοθεσία Κώστα Φιλίππογλου