Σκέψεις, συνειρμοί για τη συνάντηση αυτή.
Η «Καρδιά του Σκύλου», είτε στην καρδιά είτε από καρδιάς… Το κέντρο των πάντων η καρδιά, κατακόκκινη, ολόφωτη και εκπέμπουσα αγάπη. Μέσα σε έναν κόσμο που όλο μιλά και προσπαθεί να αποδείξει επιχειρηματολογώντας κάτι, υπάρχει κι ένας μικρόκοσμος που αναρωτιέται και δεν ησυχάζει με την οριζόντια και γραμμική εξήγηση των πραγμάτων. Όπως λέει η Ντάρια Πετρόβνα στην παράσταση: «Τη νύχτα αιωρούνταν ένα σύννεφο όπως πριν από καταιγίδα όμως σωπαιναν όλοι». Οι μούτσοι όμως ξέρουν πως η σιωπή αυτή μπορεί να φέρει τσουνάμι. Μέσα μου πιστεύω πως δεν εξηγούμε τίποτα μέσα από το ταξίδι που διανύουμε στην παράσταση. Μέσα μου νιώθω πως εισχωρούμε προς την καρδιά της ερώτησης. Τι κάνουμε; Γιατί; Ποιος φόβος και ποια ματαιοδοξία μας οδηγεί (δανείζομαι τα λόγια του Φιλίπ Φιλίποβιτς) Να ξεριζώνουμε υποφύσεις; Είναι ευτύχημα να βρίσκομαι κοντά σε αυτούς τους όμορφους ανθρώπους, γιατί είναι σαν να ψάχνουμε κάτι άλλο να βρούμε πέρα απ’ το να κάνουμε ακόμη μια παράσταση. Δεν ξέρω τι είναι αυτό, αλλά έχω την πίστη πως μας τροφοδοτεί όλους. Αυτή η μετατόπιση έχει κάτι από την εξερεύνηση ενός χρόνου σχεδόν αιώνιου όπου όλα μπορούν να συμβούν. Και όντως, συντελούνται. Θα έλεγα πως είναι ρομαντικό στην ουσία του το εγχείρημα γιατί έχει ευθύνη, μόχθο, ιδρώτα και υπέρβαση. Αλλά δεν είναι και ακριβώς αυτό. Αφουγκραζόμαστε κάτι από αυτό το κείμενο για να αγωνιστούμε για μια καινούργια ερώτηση και γι αυτό και…παίζουμε!
Η Έφη, ο Άρης, η Ηλέκτρα, ο Αντώνης, ο Μιχάλης, η Χαρά, ο Σπύρος, ο Γρηγόρης, ο Διονύσης, ο Χρήστος, η Βάσια, ο Μάριος. Υπέροχοι συνοδοιπόροι. Το όραμα της Έφης είναι πολύ μεγάλο και θα τολμούσα να πω στην ουσία του είναι Άπιαστο. Δημιουργεί έναν κόσμο όπου το φως, οι performer, η μουσική, το βίντεο, το σκηνικό σύμπαν δεν είναι υλικά πρόσθεσης, αλλά είναι άρρηκτα και ομφαλικά συνδεδεμένα μεταξύ τους, έτσι που όχι μόνο δεν νοείται το ένα χωρίς το άλλο αλλά που χωρίς αυτά δεν είναι εφικτός ο κόσμος της παράστασής μας. Και αυτό είναι κατ’ εμέ έργο τέχνης, έχει ρίσκο, με αφορά και θέλω να είμαι μέρος του. Μακάρι σαν βγαίνει ο θεατής να είδε από τη σχισμή κάτι απ’ τ’ όνειρο αυτό για τα δικά του ταξίδια της καρδιάς.
Πληροφορίες για την Αλεξάνδρα Καζάζου
Η Αλεξάνδρα Καζάζου είναι Ελληνοπολωνέζα, γεννημένη στο Wroclaw. Υπήρξε μέλος της ομάδας Studio Matejka και στενή συνεργάτης του Grotowski Institute μέχρι το 2017. Είναι ηθοποιός, παιδαγωγός του θεάτρου και σκηνοθέτης της θεατρικής ομάδας transatlantic group με βάση την Αθήνα. Αυτή την περίοδο συμμετέχει ως ηθοποιός στην παράσταση Η καρδιά του Σκύλου στο Θέατρο Κιβωτός σε σκηνοθεσία της Έφης Μπίρμπα.
ΜΗΝ ΧΑΣΕΙΣ!
Photo Credit: © Karol Jarek
Διαβάστε επίσης:
Καρδιά του Σκύλου, από τους Έφη Μπίρμπα και Άρη Σερβετάλη στο θέατρο Κιβωτός