Ύστερα από δύο επιτυχημένα χρόνια παραστάσεων με το «Ταξίδι στο Κέντρο της Γης» του Βερν, η ομάδα «Νεάπολις» ζωντανεύει επί σκηνής μια νέα και όμορφη θαλασσινή περιπέτεια. Για αυτό καλεί στο Θέατρο 104 όσους μικρούς και μεγάλους φίλους, θέλουν να γίνουν εκλεκτοί συνοδοιπόροι!
Με αφορμή λοιπόν, το έργο «Η χώρα των πελαργών… ένα παραμύθι της θάλασσας», ο σκηνοθέτης και ηθοποιός Αλέξανδρος Κομπόγιωργας μιλά για το θεατρικό αυτό ταξίδι και αναφέρεται επίσης στην υπευθυνότητα με την οποία αντιμετωπίζεται πλέον το παιδικό θέαμα.
– Η παράσταση «H χώρα των πελαργών… ένα παραμύθι της θάλασσας» θα παρουσιαστεί στο θέατρο 104. Τι κατά τη γνώμη σας κάνει το συγκεκριμένο ανέβασμα ιδιαίτερο για τους μικρούς μας φίλους;
Είναι ένα σύγχρονο μαγικό παραμύθι με πρωταγωνιστές μια Μαϊμού, έναν Γλάρο και έναν Ναυαγό. Τυχαία θα συναντηθούν σε ένα έρημο, μικρό νησί στη μέση μια απέραντης θάλασσας. Έχοντας χάσει εκείνους που αγαπούν, την οικογένεια, τους φίλους τους. Με την ελπίδα να τους συναντήσουν ξανά, θα φτιάξουν μια αυτοσχέδια βάρκα από ξύλα και θα ξεκινήσουν το ταξίδι τους για την Χώρα των Πελαργών, έναν τόπο που βασιλεύουν οι Πελαργοί, έναν τόπο Ειρήνης και Ελευθερίας.
ΜΗΝ ΧΑΣΕΙΣ!
Είναι ένας ύμνος στη φιλία , στη δύναμη της συνεργασίας , της αποδοχής της διαφορετικότητας. Ένα ταξίδι γνώσης , αγάπης και σεβασμού προς στη φύση με έντονα οικολογικά μηνύματα. Στοιχεία που πιστεύω πως είναι απαραίτητα στη ζωή μας. Ειδικά στις μέρες μας που όλα αλλάζουν καθημερινά και όχι πάντα προς το καλύτερο. Η επιστροφή, λοιπόν, στον κόσμο των Παραμυθιών είναι σίγουρα μια διέξοδος, μια ευκαιρία τόσο για το παιδί να έρθει αντιμέτωπο με την ουσία της ζωής όσο και για τον γονιό για να την ξαναθυμηθεί.
– Εσείς ποιον χαρακτήρα υποδύεστε και τι έχετε να πείτε για την προσωπικότητά του και τον ρόλο του στην ιστορία;
Υποδύομαι τον Γλάρο Γκάλο. Το να υποδυθώ ένα ζώο για μένα ήταν μεγάλη πρόκληση. Τόσο εγώ, όσο και η Νεφέλη Κούλουρη που υποδύεται την Άπη, μια Μαϊμού, προσπαθήσαμε να προσεγγίσουμε ερμηνευτικά τα ζώα με έναν και μόνο στόχο, την αλήθεια, χωρίς κανένα στοιχείο υπερβολής- μίμησης. Τα ζώα στην παράσταση μας είναι ανθρωπόμορφα με κάποια στοιχεία μόνο ζώου. Δεν τα περιγράφουμε προσπαθήσαμε να τα “ζήσουμε ” μέσα από ένα ανθρώπινο πρίσμα. Ο Γλάρος Γκάλο είναι ο «επαναστάτης» της ιστορίας μας. Έτοιμος για το μεγάλο ταξίδι προς την Χώρα των Πελαργών, αφού εκείνος ξέρει τις θάλασσες καλύτερα κι από τους τρεις τους. Ξεκινά με ενθουσιασμό για το άγνωστο, με γενναιότητα και χιούμορ.
– Ως δημιουργός, τι αγαπήσατε περισσότερο όταν πρωτοδιαβάσατε το κείμενο της Ήβης Σοφιανού;
Μετά το “Ταξίδι στο κέντρο της γης” του Ιουλίου Βερν που παρουσιάζαμε για δύο χρόνια ψάχναμε πολύ καιρό για το επόμενο μας βήμα. Όταν μου έδωσε η ίδια να διαβάσω αυτό της το κείμενο, ενθουσιάστηκα από την πρώτη ανάγνωση, ζωντάνεψαν μπροστά μου όλες οι εικόνες. Αγάπησα την αθωότητα της γραφής της, μια γραφή άμεση με χιούμορ , ουσιαστική χωρίς ίχνος διδακτισμού. Πήρα το κείμενο και το πρότεινα στα υπόλοιπα μέλη της ομάδας «Νεάπολις». Δεν χρειάστηκε να το συζητήσουμε πολύ, μερικές μέρες μετά ξεκινήσαμε την διασκευή με τον Άγγελο Χατζά, την Νεφέλη Κούλουρη, τα μέλη της Θεατρικής ομάδας “Νεάπολις”. Αργότερα η ομάδα μας απέκτησε και τον Γιάννη Τσουρουνάκη που ερμηνεύει τον έναν και μοναδικό άνθρωπο στην παράσταση, τον Φρέντυ.
– Έχετε ένα τετραπλό «ρόλο» στην συγκεκριμένη παραγωγή: σκηνοθέτης, ηθοποιός, ενώ έχετε επιμεληθεί τα σκηνικά και τα κοστούμια. Πώς προσεγγίσατε το έργο από όλες αυτές τις ξεχωριστές πλευρές;
Με αλήθεια και εντιμότητα. Είναι μια δύσκολη διαδρομή που απαιτεί πολλή δουλειά , σκέψη και αφοσίωση. Η αγάπη μου για θέατρο και η εμπιστοσύνη που μου έδειξαν τόσο η Ήβη Σοφιανού όσο και τα υπόλοιπα μέλη της ομάδας μου έδωσε και μου δίνει ακόμα την μεγαλύτερη δύναμη. Το θέατρο είναι μια δουλειά συνόλου συνεργαστήκαμε όλοι μαζί για το καλύτερο αποτέλεσμα. Δουλέψαμε όλοι με εντιμότητα, η Νεφέλη Κούλουρη έκανε την μουσική επιμέλεια βασισμένη πάνω σε τζαζ μελωδίες, η Άρτεμις Ιγνατίου μας χορογράφησε, ο Αντώνης Δελαπόρτας ενορχήστρωσε τα τραγούδια και επιμελήθηκε το ηχητικό περιβάλλον, η Ηδύλλη Κυριακίδη πολύτιμη βοηθός μας παρούσα σε όλη την διαδρομή και τέλος οι ηθοποιοί κατέθεσαν γενναιόδωρα τις ποιότητες τους με ένα κοινό στόχο , την μαγεία, που τόσο λείπει από τις ζωές όλων μας. Ελπίζω να τα καταφέραμε .
– Βλέπουμε αρκετές φορές πως και ένα… ενήλικο κοινό απολαμβάνει πολύ να παρακολουθεί παραστάσεις για παιδιά. Πού θεωρείτε πως οφείλεται αυτό;
Το θέατρο για τα παιδιά αντιμετωπίζεται στις μέρες μας με σοβαρότητα. Οι δημιουργοί δεν το αντιμετωπίζουν ως ένα άλλο είδος θεάτρου που αφορά μόνο θεατές μικρότερης ηλικίας. Το θέατρο είναι ένα και η προσέγγιση του κοινή είτε αφορά μικρότερους, είτε μεγαλύτερους σε ηλικία θεατές, αυτός πιστεύω πως είναι και ο λόγος που και οι ενήλικες απολαμβάνουν τις παραστάσεις αυτές.
– Πριν κλείσουμε, θα μας κάνετε μια εκτίμηση για το μέλλον του παιδικού θεάματος στην χώρα μας;
Εκτίμηση δε νομίζω πως είμαι σε θέση να κάνω , αυτό που μπορώ να πω είναι πως όσο ασχολούμαι με το θέατρο για παιδιά, θα το κάνω με όλη μου την καρδιά.
Διαβάστε επίσης:
H χώρα των πελαργών… ένα παραμύθι της θάλασσας, στο Θέατρο 104!