Η Αλεχάντρα Πισαρνίκ γεννήθηκε στο Μπουένος Άιρες το 1936. Ήταν κόρη Εβραίων μεταναστών από την Ανατολική Ευρώπη. Σπούδασε Φιλοσοφία στο Πανεπιστήμιο του Μπουένος Άιρες, χωρίς να ολοκληρώσει τις σπουδές της, και ζωγραφική στο πλευρό του Χουάν Πλάνας, ενώ άρχισε να δημοσιεύει τα πρώτα της βιβλία. Έζησε για τέσσερα χρόνια στο Παρίσι, όπου εργάστηκε για το περιοδικό Τετράδια και άλλα έντυπα. Στο Παρίσι γίνεται φίλη με τους Οκτάβιο Πας, Χούλιο Κορτάσαρ και άλλους σπουδαίους λογοτέχνες, ενώ σπουδάζει Λογοτεχνία και Ιστορία της Θρησκείας στη Σορβόνη. Το 1964 επιστρέφει στο Μπουένος Άιρες όπου εκδίδει τα σπουδαιότερα βιβλία της. Το 1968 λαμβάνει την υποτροφία Γιούγκενχάιμ και το 1971 την υποτροφία Φουλμπράιτ. Στις 25 Σεπτεμβρίου του 1972, και ενώ θα περνούσε ένα σαββατοκύριακο μακριά από την ψυχιατρική κλινική στην οποία νοσηλευόταν, η Αλεχάντρα έβαλε τέλος στη ζωή της.
αν και είναι αργά, είναι νύχτα,
και εσύ δεν δύνασαι.
Τραγούδα σαν να μην συνέβαινε τίποτα.
Τίποτα δεν συμβαίνει.
***
ΜΗΝ ΧΑΣΕΙΣ!
Θα μπορούσα να είμαι τόσο ευτυχισμένη
αυτή τη νύχτα!
Ακόμη μένουν όνειρα ανεκπλήρωτα.
Και τα λίγα μου χρόνια! Γιατί όχι;
Ο θάνατος είναι μακριά. Δεν με κοιτά.
Τόση ζωή Κύριε!
Για ποιον λόγο τόση ζωή;
