«Σε λίγα χρόνια, αυτά τα αδιαπέραστα δάση θα έχουν πέσει, ο αχός του πολιτισμού και της βιομηχανίας θα σπάσει τη σιωπή του Σάγκινο. Ο απόηχός του θα σιγήσει… Προβλήτες θα φυλακίσουν τις όχθες του και πλώρες καραβιών θα ταράζουν τα νερά του, που σήμερα κυλούν άσπιλα και γαλήνια στη μέση μιας ανώνυμης ερημιάς. Πενήντα μόνο λεύγες χωρίζουν τούτη τη μοναξιά από τους μεγάλους ευρωπαϊκούς οικισμούς. Είμαστε ίσως οι τελευταίοι ταξιδιώτες που τους δόθηκε η ευκαιρία να την αντικρίσουν μέσα στην πρωτόγονη μεγαλοπρέπειά της, τόσο ισχυρή είναι η παρόρμηση που παρασύρει τη λευκή φυλή προς την ολοκληρωτική κατάκτηση ενός νέου κόσμου».

Ο Αλεξί ντε Τοκβίλ πραγματοποίησε το καλοκαίρι του 1831 ένα ταξίδι στα έσχατα όρια του αμερικανικού πολιτισμού. Ο θαυμασμός και το δέος μπροστά σε μια φύση παρθένα ακόμη, καθώς και η επέλαση της αδυσώπητης αστικοποίησης προς δυσμάς, του ενέπνευσαν αυτή την εκπληκτικά επίκαιρη αφήγηση που ζωντανεύει τον μύθο των συνόρων.

Επίμετρο: Δημήτρης Π. Σωτηρόπουλος

Αλεξί ντε Τοκβίλ – Πληροφορίες για τον συγγραφέα

Ο Αλεξί-Σαρλ-Ανρί Κλερέλ ντε Τοκβίλ γεννήθηκε στις 29 Ιουλίου 1805 στο Παρίσι και πέθανε στις 16 Απριλίου 1859. Γάλλος πολιτικός στοχαστής και ιστορικός, ένας από τους πιο βαθυστόχαστους εκπροσώπους του πολιτικού φιλελευθερισμού στην ηπειρωτική Ευρώπη το πρώτο μισό του 19oυ αιώνα.

Το βιβλίο του “Quinze jours dans le désert” είναι η διήγηση ενός ταξιδιού στην άκρη της προέλασης του ευρωπαϊκού πολιτισμού, σε επαφή με το πρωτόγονο δάσος, που πραγματοποίησε κατά τη διάρκεια της παραμονής του στην Αμερική μεταξύ του 1831 και 1832.

Εκδόθηκε μετά τον θάνατό του από τις εκδόσεις Michel Lévy frères, το 1861.