Μιλώντας για την σχέση του κινούμενου σώματος με αυτό της κάμερας και τους τρόπους συνδιαλλαγής που ο εκάστοτε καλλιτέχνης επιλέγει να προσεγγίσει, η φετινή ενότητα εστιάζει στην παρουσίαση έργων που θίγουν θέματα και εγείρουν ερωτήματα σχετικά με το φύλο, τις διαφορετικές σωματικές ιδιότητες, την πολιτική και τις σωματικές ταυτότητες.
Το κινούμενο σώμα προβάλλεται σα “χώρος” αντίστασης και αμφισβήτησης απέναντι σε αυτό που αντιλαμβάνεται ως πραγματικότητα, αποδέχεται ή ορίζει εκ νέου.
Κάθε έργο ξεχωριστά διηγείται και αναμορφώνει τρέχοντα ανθρώπινα ζητήματα, ενισχύοντας και εμπλουτίζοντας τον διάλογο μεταξύ του θεατή και του κινούμενου σώματος στην οθόνη. Τα 30 αυτά επιλεγμένα έργα παρακάμπτουν τα mainstream αφηγήματα και ενισχύουν την κιναισθητική ενσυναίσθηση καθώς και την επιρροή του ήχου σαν προσλαμβάνουσα που δρά καταλυτικά στην ανταπόκριση του θεατή.
Έκτος από την επίσημη επιλογή που θα λάβει χώρα 24/07 και 30/07 σε δύο διαφορετικά σημεία της πόλης, στο ΗΠ12| iP12ArtHouse, ένας σημαντικός ιστορικός χώρος, και στο Κέντρο Αρχιτεκτονικής Μεσογείου, η ενότητα θα φιλοξενήσει δυο ιδιαίτερα και ανατρεπτικά έργα από δύο εξαίρετους καλλιτέχνες, την Charlotte Edmonds και τον Adam Csoka Keller.
ΜΗΝ ΧΑΣΕΙΣ!
Το έργο της Charlotte, “Goldfish” αφορά μια παρεμβολή σε θέματα που αφορούν την ψυχική υγεία, την αισθητηριακή υπερφόρτωση και την διάσπαση προσοχής που συχνά συναντάται στον σύγχρονο κόσμο. Ακριβώς όπως ένα χρυσόψαρο μέσα στη γυάλα, έτσι και το κινούμενο σώμα περιφέρεται γύρω απο τον εαυτο του σπασμωδικά, άστοχα δίχως την ανάγκη της προσμονής.
Απο την άλλη, ο Adam κάτω από την δημιουργική καθοδήγηση του Royal Ballet, Culture Device – ένα καινοτόμο χοροθέατρο με καλλιτέχνες που έχουν σύνδρομο Down πραγματοποίησε ένα χορογραφικό ανατρεπτικό ντοκιμαντέρ στο Royal Opera House με μια δυναμική εκ νέου ερμηνεία της “ Ιεροτελεστία της άνοιξης” του Igor Stravinski, σηματοδοτώντας έτσι τα 106 χρονια απο την πρεμιέρα αυτής της χορογραφίας. Ακριβώς όπως την επόχή που δημιουργήθηκε η συγκεκριμένη χορογραφία σκανδάλισε το κοινό, έτσι και ο Adam κινηματογραφεί και καταγράφει με ανατρεπτικό τρόπο πως τα άτομα με ένα έξτρα χρωμόσωμα αντιλαμβάνονται την ταυτότητα τους στην σημερινή κοινωνία.
Τα δύο έργα αυτά καθώς και τα έργα της ενότητας δεν επιλέχθηκαν τυχαία καθώς στην σημερινή κοινωνία είναι περισσότερο από ποτέ, επιτακτική ανάγκη η τοποθέτηση και δράση πάνω σε ζητήματα σωματικής ταυτότητας, τόσο σε ατομικό όσο και συλλογικο επίπεδο. Κι αν η ζωή που σχηματίζεται απο τον τρόπο που επιλέγουμε να ζούμε, τότε τα ίδια χέρια που αφαιρούν δυνατότητες επιλογής, μπορουν να «αγγίξουν» με απεριόριστη τρυφερότητα και ενστερνισμό.
Εν τέλει, μια υβριδική μορφή τέχνης όπως αυτή του χορού μέσα από την κάμερα ή μέσα από μία οθόνη, επιδεικνύει μια μεθοδολογική εύφορη ποικιλομορφία με ευέλικτες εφαρμογές που λόγω της ιδιομορφίας της εξελίσσεται και αναμορφώνεται συνεχώς.
Διαβάστε επίσης:
14ο Διεθνές Φεστιβάλ Σύγχρονου Χορού Dance Days Chania: Το πρόγραμμα των σεμιναρίων
14ο Διεθνές Φεστιβάλ Σύγχρονου Χορού Dance Days Chania: Το πρόγραμμα των παραστάσεων