Την ατομική της έκθεση με τίτλο «All my pretty ones» ( Όλα τα όμορφά μου, αυτά) παρουσιάζει η Νάνα Σαχίνη στην γκαλερί a.antonopoulou.art την Τετάρτη 30 Απριλίου στις 19.00 έως 22:00.
…σάμπως το σώμα, με την εξωτερική του όψη, να είναι παρθενία που ανά πάσα στιγμή και αφή διακορεύεται.
Κωστής Παπαγιώργης
Στην έκθεση παρουσιάζονται γλυπτά και γλυπτικές εγκαταστάσεις. Ετερόκλητα υλικά, όπως χαλκός, σαπούνια, σατέν υφάσματα, φιλμ από ταινίες, καλάμια, μονωτικά υλικά και άλλα, συντίθενται, δομούνται και αναπτύσσονται μέσα από χειρονομίες τελετουργικές και αυτοσχεδιαστικές με ποικίλους συσχετισμούς κι αναφορές.
ΜΗΝ ΧΑΣΕΙΣ!
Μέσα από συνεχή ένταση και διαπραγμάτευση, εξετάζουν στιγμές αβεβαιότητας και την πάλη του «εγώ-σώμα/εσύ-σώμα/αυτό-σώμα/ο Άλλος-σώμα». Γίνονται το εν δυνάμει υλικό – με τα λόγια της καλλιτέχνη για: «μια θραυσματική αφή-γηση του εντός κι εδώ υπάρχει η αυθαιρεσία μου (της γλύπτριας) ότι το να λέω ιστορίες σημαίνει ότι πρώτα τις έχω αγγίξει».
Ο τίτλος της έκθεσης, από το έργο του Σαίξπηρ «Μάκβεθ» και κατόπιν τίτλος-δάνειο ποιήματος της Αν Σέξτον, αν και στις δύο περιπτώσεις έχει να κάνει με την απώλεια αγαπημένων προσώπων (παιδιών του αντιπάλου του Μάκβεθ και του πατέρα της ποιήτριας αντιστοίχως) άρα και καταστάσεων, εδώ υιοθετείται με μια λοξή ματιά. Η ομορφιά και η οικειότητα, κατά την καλλιτέχνη, προϋποθέτουν ένα κοίταγμα προς τα μέσα. Αυτό το μέσα πολλές φορές είναι επισφαλές, φθαρτό, βίαιο έως απωθητικό, γεμάτο περίεργες αισθήσεις.
Μήπως όμως το να υπάρχουμε μαζί εκεί έξω είναι σε μόνιμη διαπραγμάτευση με τους όρους του εντός και της ενδιάμεσης σχέσης – επικοινωνίας μεταξύ τους; Μια προσπάθεια από-δαιμονοποίησης αυτού του κρυμμένου μέσα ή όπως λέει και ο τίτλος «όλα τα όμορφά μου, αυτά»
Λέει η καλλιτέχνης:
«Mέσα από τα έργα αναδύονται ερωτήματα για το αν υπάρχει κάποιο έμφυτο κουσούρι να φτιάχνουμε σφαίρες, για τη στιγμή που σπρώχνουμε μακριά τη σκάλα και αιωρούμαστε στο κενό. Για το πως είναι να κατοικούμε σε σάκους, να μπλεκόμαστε σε κόμπους, να βρισκόμαστε μπροστά σε σωλήνες και περάσματα, σε τοίχους διαπερατούς. Προσπαθεί να ανασύρει στοιχεία από τις πρώτες μας αισθήσεις, τα πρώτα μας παιχνίδια.
Και να αντιληφθεί το γλυπτό-σώμα με όρους όπως φυσική επαφή, άγγιγμα, σύνδεση, περίδεση, αποκόλληση, διαστολή, συστολή, επιφάνεια, μόνωση. Υπόθεση εργασίας παραμένει η οικειότητα της στρογγυλάδας»
Το κείμενο της έκθεσης είναι της Εβίτας Τσοκάντα, ιστορικού τέχνης.
Η Νάνα Σαχίνη σπούδασε στο Chelsea College of Art and Design, Λονδίνο, UK (Master και Postgraduate Diploma in Fine Art) και στη Σχολή Καλών Τεχνών της Θεσσαλονίκης (πτυχίο). Δουλεύει πάνω στη γλυπτική, το σχέδιο, τις εγκαταστάσεις, την performance και την φωτογραφία. Το 2013 παρουσίασε την ατομική έκθεση “now logic must take care of itself” στα πλαίσια του Remap4 και το 2011 είχε δείξει δουλειά της σε διπλή ατομική στην Αθήνα, στην a.antonopoulou.art gallery με τίτλο “The body as city”. Έχει λάβει μέρος σε ομαδικές εκθέσεις όπως: Κρατικό Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης/ Βiennale4 Σύγχρονης Τέχνης Θεσσαλονίκης (2014), Βiennale3 Σύγχρονης Τέχνης Θεσσαλονίκης (2011), Remap3 Αθήνα(2011), Kunsthalle Αθήνα(2012), Rooms2010 Αθήνα κ.α. Είναι ιδρυτικό μέλος της καλλιτεχνικής ομάδας «KangarooCourt».