Το τσαντίρι τώρα και σε βιβλίο με τίτλο Αλ-Τσαντίρι Μπουκ απο τον Λάκη Λαζόπουλο σε επιμέλεια Φώτη Απέργη…
Λίγες μέρες πριν από τις εκλογές θα κυκλοφορήσει το βιβλίο του Λάκη Λαζόπουλου: ένα βιβλίο στην αιχμή των γεγονότων που χαράσσονται τόσο βίαια στην ψυχή της ελληνικής κοινωνίας. Στο Αλ-Τσαντίρι Μπουκ αποκαλύπτονται
οι προσωπικές στιγμές που σηματοδότησαν τη ζωή και τη διαδρομή του σπουδαίου σατιρικού καλλιτέχνη, αλλά αναδεικνύεται και ο προφητικός, αιχμηρός λόγος του από τις εκλογές του 2009 έως τις μέρες μας. Ένας λόγος ανατρεπτικός και τολμηρός, που άλλοτε μας παρηγορεί και άλλοτε μας ξεσηκώνει, καταδεικνύοντας με τρόπο απαράμιλλο την ιλαροτραγωδία της σύγχρονης Ελλάδας.
Παρακολουθώντας τα τελευταία χρόνια το «Αλ-Τσαντίρι Νιουζ», γελάσαμε, συγκινηθήκαμε, αντιδράσαμε, ξεσηκωθήκαμε. Τώρα ο Μήτσος, η Ελενίτσα, η Χρυσούλα και οι άλλοι ήρωες της καθημερινότητάς μας εγκαταλείπουν για λίγο το στούντιο και κάνουν κατάληψη στις Εκδόσεις Καστανιώτη.
Αλ-Τσαντίρι Μπουκ! Απολαύστε χωρίς τηλεκοντρόλ τα πιο σπαρταριστά και καυστικά κείμενα των τελευταίων χρόνων. Και μαζί τις εξομολογήσεις του Λάκη Λαζόπουλου στον Φώτη Απέργη για τις σατιρικές σκανταλιές των εφηβικών του χρόνων. Για την παράσταση που τον σημάδεψε. Για τους μαρκαδόρους που λατρεύει και τους μιζαδόρους που παιδεύει. Για ό,τι τον συνεγείρει και ό,τι τον εξεγείρει:
ΜΗΝ ΧΑΣΕΙΣ!
Η σάτιρα έχει την αθωότητα του παιδιού που δεν υπολογίζει τις συνέπειες. Αν αρχίσω να κάνω σκόντο σ’ αυτή την αθωότητα, δεν θα κάνω σάτιρα αλλά δελτίο ειδήσεων. Η σάτιρα δεν είναι βασισμένη στις ισορροπίες αλλά στην ανισορροπία.
Το χιούμορ είναι φυσικά δημοφιλέστερο από την εξουσία. Αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι έχει μεγαλύτερη δύναμη από εκείνην: δεν αποφασίζει για τις ζωές των ανθρώπων, ενώ η εξουσία αποφασίζει, και μάλιστα συχνά αποφασίζει άδικα.
Το χιούμορ είναι σαν να κοιτάς τον ουρανό: όποιος κι αν είσαι, αν κοιτάξεις ψηλά, την ίδια ανάταση σου δημιουργεί. Οι άνθρωποι νιώθουν λύτρωση όταν ακούνε δυνατά την ίδια τους τη σκέψη. Μια ελεύθερη σατιρική εκπομπή ξεφοβίζει τον κόσμο. Και μόνο μια κοινωνία που δεν φοβάται μπορεί να δημιουργήσει.
Ο Λάκης Λαζόπουλος γεννήθηκε στη Λάρισα. Σπούδασε νομικά στο Δημοκρίτειο Πανεπιστήμιο Θράκης. Με τη θεατρική ομάδα της σχολής παρουσίασε και τα πρώτα του κείμενα. Έκανε μεταπτυχιακό στο ποινικό δίκαιο και στην εγκληματολογία στο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης.
Έγραψε επιθεωρησιακά κείμενα για το Θεσσαλικό Θέατρο (Κάτι τρέχει στα γύφτικα, 1979, Χαιρέτα μου τον πλάτανο, 1980). Συνέχισε στην Αθήνα με την Ελεύθερη Σκηνή (Της Ελλάδας το κάγκελο, Αλλαγή και πάνω τούρλα). Με τον Γιάννη Ξανθούλη έγραψε μεταξύ 1982-1986 τα Το ΠΑΣΟΚ της Χάιδως, Του ΠΑΣΟΚ τους τον χαβά, Μια στο καρφί και μια στο πέταλο και Χαράτσι από τον Ανδρέα τον Απάτσι, που έδωσαν νέα πνοή στην επιθεώρηση. Το 1983 έγραψε με τον Παντελή Βούλγαρη την τηλεοπτική σειρά Οι απόμαχοι. Το 1984 έπαιξε
στην ταινία του Γιάννη Σμαραγδή Σιγά, η πατρίδα κοιμάται. Το 1986 υποδύθηκε τη Λυσιστράτη στην ομώνυμη παράσταση του Ανδρέα Βουτσινά. Συνέχισε γράφοντας και παρουσιάζοντας τις επιθεωρήσεις και
μετ-επιθεωρήσεις, όπως τις χαρακτηρίζει, Τι είδε ο Γιαπωνέζος (1987), Ελλάς κατόπιν αορτής (1989),
Ήταν ένα μικρό καράβι (1990), Κάτι έχω να σας πω (1991), Επιτέλους μόνοι (1994), Η Κυριακή των παπουτσιών (1997), Τα λέμε (2002), Κι αέρας στα πανιά μας! (2003), Πού πάει αυτό το λεωφορείο; (2004) και Ο βιοπαλαιστής στη στέγη (2008), που τον καταξίωσαν ως ανανεωτή του είδους με μεγάλη λαϊκή απήχηση.
Το 1988 ανέβασε το Ημερολόγιο ενός τρελού του Γκόγκολ σε σκηνοθεσία Μίνωα Βολανάκη, το 1993 πρωταγωνίστησε στην Όπερα της πεντάρας σε σκηνοθεσία Ζυλ Ντασσέν, υποδύθηκε τον αφηγητή στο
O Πέτρος και ο λύκος του Προκόφιεφ και άρχισε στο Mega την πιο πετυχημένη τηλεοπτική σειρά, Δέκα μικροί Μήτσοι. Το 1994 πρωταγωνίστησε στην τηλεταινία του Νίκου Νικολαΐδη Το κορίτσι με τις βαλίτσες και στην ταινία του Γιάννη Σμαραγδή Καβάφης.
To 1999 γύρισε στην Αυστραλία και στην Κρήτη την πρώτη του μεγάλου μήκους ταινία Φοβού τους Έλληνες σε σκηνοθεσία Τζων Τατούλης. Ακολούθησαν οι ταινίες Ο καλύτερός μου φίλος (2001) που σκηνοθέτησε με τον Γιώργο Λάνθιμο και Ρ20 (2004) που σκηνοθέτησε ο ίδιος.
Το καλοκαίρι του 2002 παρουσίασε το μονόλογο Οι ηλικίες του γελοίου σε δραματουργική σύνθεση Κ. Χ. Μύρη και σκηνοθεσία Σωτήρη Χατζάκη. Το 2004 εμφανίστηκε στην Επίδαυρο στον Πλούτο του Αριστοφάνη σε σκηνοθεσία Νίκου Μαστοράκη. Επανήλθε στο αργολικό θέατρο το 2005 με τους Αχαρνής του Αριστοφάνη σε σκηνοθεσία Βαγγέλη Θεοδωρόπουλου.
Από το 2004 παρουσιάζει μέσα από τον Alpha το σατιρικό δελτίο ειδήσεων Αλ-Τσαντίρι Νιουζ, που συνεχίζεται με μοναδική επιτυχία.
Το 2005 ανέβασε το έργο Hysteria του Τέρυ Τζόνσον σε σκηνοθεσία Κωνσταντίνου Αρβανιτάκη. Το 2007 πρωταγωνίστησε στο El Greco του Γιάννη Σμαραγδή. Το 2012 πραγματοποιεί την πρώτη του διεθνή περιοδεία με την παράσταση Sorry, I’m Greek.
Στίχους του έχουν μελοποιήσει οι Σταμάτης Κραουνάκης, Λαυρέντης Μαχαιρίτσας, Θάνος Μικρούτσικος, Διονύσης Τσακνής και έχουν τραγουδήσει οι Χάρις Αλεξίου, Ελευθερία Αρβανιτάκη, Δημήτρης Μητροπάνος, Βασίλης Παπακωνσταντίνου κ.ά.