Το Αμάρτημα της μητρός μου, στον Πολυχώρο Vault

Κατόπιν της κατανυκτικής συμμετοχής του κοινού από την πρώτη χρονιά παραστάσεων το 2013 σε όλη την Ελλάδα, το 2014 στο «Ίδρυμα Μιχάλης Κακογιάννης» και αργότερα στο Θέατρο Θησείον και έκτοτε σε διαρκή περιοδεία, συνεχίζεται και φέτος για έκτη χρονιά στον Πολυχώρο Vault.

«To Aμάρτημα της Μητρός μου» εκδόθηκε για πρώτη φορά στα γαλλικά, μεταφρασμένο από τον August de Quex de Saint Hilaire. Την έκδοση ανέλαβε ο Δημήτριος Βικέλας, ο οποίος γνωρίζοντας τον Βιζυηνό το 1882 στο Παρίσι, ενθουσιάστηκε με τον πρωτότυπο, συναρπαστικό ρεαλισμό της γραφής του.

Με το έργο αυτό αποκαλύπτει ο ίδιος ο Βιζυηνός την πιο βαθιά του πληγή, όταν σε πολύ μικρή ηλικία ακούει μια νύχτα τη Μητέρα του, να παρακαλεί μέσα στην εκκλησία το θεό να πάρει εκείνον, στη θέση της βαριά ασθενούς αδελφής του.

Ο πρωταγωνιστές του έργου (ο Βιζυηνός με την Μητέρα του), έχουν όλα τα στοιχεία των αρχετυπικών ηρώων που εμπλέκονται σε ένα τραγικό συμβάν από τη Μοίρα. Έτσι η αφήγηση αποκτά τη δομή ενός αρχαίου δράματος, εμπλουτισμένου με τα πρώιμα ψυχαναλυτικά στοιχεία που αφομοίωσε ο Συγγραφέας κατά τη διάρκεια των σπουδών του στη Γοτίγγη της Γερμανίας και ενσωμάτωσε δημιουργικά στο έργο του.

Το αυτοβιογραφικό αυτό έργο ξεκινάει με τον μικρό Γιωργή να παρακολουθεί με αγωνία τις απεγνωσμένες και στο τέλος μάταιες προσπάθειες της Μητέρας του, να σώσει από το θάνατο το άρρωστο δεκάχρονό της κορίτσι. Ακολούθως το βάρος της απώλειας της Ανιώς ωθεί τη Μητέρα σε δυο αλλεπάλληλες υιοθεσίες κοριτσιών, που γίνονται η αιτία να παραμεληθούν τα άλλα τρία ορφανά από πατέρα αγόρια της, και να στερηθούν των φροντίδων της. Ύστερα από χρόνια, επιστρέφοντας από τις σπουδές του στη Γερμανία ο μεσαίος της γιός, ο ίδιος ο συγγραφέας, μαθαίνει έκπληκτος από τη μητέρα του, το τραγικό μυστικό της.

Πρόκειται για μια τραγικού χαρακτήρα οικογενειακή εξομολόγηση, που ενώ συνήθως κρύβεται επιμελώς στο σκοτάδι, εδώ βγαίνει στο φώς, και ξεπερνώντας τις συμπληγάδες της ηθογραφίας και της ηθικογραφίας, γίνεται λόγος δημόσιος και λυτρωτικός, μάθημα ήθους και ανθρώπινης διαλλακτικότητας, χάρη στο πνεύμα του Βιζυηνού. Ενός πνεύματος, που έχει συμπεριλάβει και αφομοιώσει μέσα σε όλο το πεζογραφικό του έργο, τα στοιχεία ενός ζωντανού και πηγαίου λαϊκού πολιτισμού που εμπεριέχει τις δυνάμεις της ζωής και της πίστης, να υπερνικούν τις δυνάμεις του θανάτου και της φθοράς.

Ο Δήμος Αβδελιώδης προτείνει με τις παραστάσεις του έναν ανανεωμένο και μοντέρνο τρόπο θεατρικής έκφρασης, που στηρίζεται στη διαύγεια και τη σαφήνεια του νοήματος, χωρίς στοιχεία πειραματισμού.

Η παρακολούθηση της παράστασης γίνεται μια βιωματική εμπειρία για όλους τους θεατές, ανεξαρτήτως ηλικίας ή παιδείας.

Αριστουργήματα της λογοτεχνίας μεταλλάσσονται σε ένα λαϊκό λυρικό θέατρο, που παρά την ιδιότυπη γλώσσα των, γίνονται απόλυτα κατανοητά και απευθύνονται στο ευρύ κοινό, μέσα από παραστάσεις που έχουν υμνηθεί από κριτικούς και κοινό, και θεωρούνται μαθήματα υποκριτικής, σκηνοθεσίας και θεατρικής διασκευής.

Συντελεστές:

Διδασκαλία ερμηνείας, σκηνική όψη, δραματουργία, σκηνοθεσία: Δήμος Αβδελιώδης
Μουσική: Βαγγέλης Γιαννάκης

Ερμηνεύουν: Θεμιστοκλής Καρποδίνης, Αγάπη Μανουρά

Διάρκεια: 75 λεπτά

Παραγωγή: «anagnorisis» – Αστ. Μη Κερδοσκοπική Εταιρεία Θεάτρου – Κινηματογράφου