Αν η λογοτεχνία σου αλλάζει τη ζωή

Στα μέσα της δεκαετίας του εβδομήντα είχα δημοσιεύσει, μαθητής ακόμα τότε, το πρώτο μου ποίημα σε συνοικιακό περιοδικό και αισθανόμουν ήδη αρκούντως λογοτέχνης. Οι άνθρωποί του με είχαν καλέσει, θυμάμαι, σε μια διάλεξη του Δημήτρη Χατζή σε ένα πολιτιστικό στέκι στη Νέα Ιωνία. Δεν θα ξεχάσω ποτέ την γλυκύτητα που απέπνεαν τα μάτια του κάτω από τα πρεσβυωπικά γυαλιά, όταν μας διάβασε ένα απόσπασμα από διήγημα του Μάριου Χάκκα. Κι όταν μας μιλούσε για τη λογοτεχνία, για τον κόσμο και για τον άνθρωπο, τα ίδια αυτά μάτια έλαμπαν σαν μικροί αστερισμοί. Το ίδιο εκείνο βράδυ ξαναδιάβασα το “Τέλος της μικρής μας πόλης” και λίγες μέρες αργότερα αγόρασα τον “Τυφεκιοφόρο του Εχθρού”. Ήμουν πλουσιότερος κατά δύο βιβλία και είχα πάρει ένα γερό μάθημα λογοτεχνικής ταπεινοφροσύνης.