Σε ένα καφέ στο Hell’s Kitchen της Νέας Υόρκης γύρω στο 2005, ένα απόγευμα μεταξύ καφέ και κουβέντας, ένας ηθοποιός ανοίγει ένα μικρόφωνο και αρχίζει να διαβάζει ένα θεατρικό μονόλογο. Προσπαθούμε με την παρέα μου να προσδιορίσουμε τον συγγραφέα από το στυλ της γραφής. Σαν Beckett, σαν Mamet, σαν Albee ή μήπως το ημερολόγιο του ηθοποιού; Stand up comedy μέσα σε μιά θραυσματική ιστορία ή ένας θεατρικός μονόλογος που διακόπτεται από stand up comedy; Ένα παζλ, είπε κάποιος, ένα παζλ για έξυπνους λύτες – θεατές. Είναι στην τελική λίστα του βραβείων Pulitzer, μας είπε ο ηθοποιός που το διάβασε.
Το έργο μας μάγεψε, μας συνεπήρε, μας τάραξε και κάποτε τελείωσε.
O Thom Pain, το έργο του Will Eno, απέκτησε τη θέση του στα σκηνοθετικά μου όνειρα. Σε κάθε ανάγνωση μου αποκαλύπτονταν καινούργιες εικόνες, σκέψεις, ήχοι, ανεξερεύνητες μέχρι πρότινος συνδέσεις και διαδρομές.
Σε μία επίσκεψη μου στην ART ATHINA είδα ένα μαγικό installation του εικαστικού Άγγελου Αντωνόπουλου. Την ώρα της περιήγησης ξεπήδησε στο μυαλό μου, ο Thom Pain. Πρότεινα στον Άγγελο τη συνεργασία του και πολύ γενναιόδωρα δέχθηκε. Σχέδια, συζητήσεις, προτάσεις μας έφεραν στο φιλόξενο Ίδρυμα Μιχάλης Κακογιάννης.
ΜΗΝ ΧΑΣΕΙΣ!
Φέτος το όνειρο πήρε σάρκα και οστά με την συνεργασία εξαιρετικών καλλιτεχνών που πίστεψαν σ΄αυτό το πρωτοπόρο κείμενο και την αισθητική της παράστασης. Η Χριστίνα Μπάμπου- Παγκουρέλη ανέλαβε να μεταφράσει το δαιδαλώδες έργο του Will Eno στα ελληνική γλώσσα που ήρθε να προστεθεί στις υπόλοιπες 12 που είναι ήδη μεταφρασμένο. Ο ηθοποιός Χάρης Γρηγορόπουλος φόρεσε το κοστούμι και μπήκε στο μυαλό και στο σώμα του Thom Pain. Η χορογράφος Τατιάνα Μύρκου, η σχεδιάστρια φώτων Στέλλα Κάλτσου, ο μουσικός Διαμαντής Αδαμαντίδης, ο σκηνοθέτης video Στάθης Δογάνης και ο διευθυντής φωτογραφίας Δημήτρης Τρανός, ο φωτογράφος Βαγγέλης Μηναδάκης, ο διευθυντής παραγωγής και artist Αρης Σομπότης, η βοηθός σκηνοθέτις Στέβη Κουτσοθανάση, ο ηθοποιός Λυκούργος Μπάδρας συμπορεύτηκαν με έμπνευση σ’ αυτό το πρώτο ταξίδι του Thom Pain στην Ελλάδα. Ο Thom Pain απέκτησε χώρο, χρόνο, ελληνική φωνή, φως, ήχο, μαγεία και ρίσκο.
Το έργο Thom Pain ακολουθεί τη διαρκή εγρήγορση του μυαλού ενός ανθρώπου που ενώ αφηγείται ιστορίες από την παιδική και ερωτική του ζωή ταυτόχρονα κρατάει μια ζωντανή και ενεργή σχέση με το κοινό. Μέσα από τις κωμικές και δραματικές του στιγμές που εναλλάσσονται σχεδόν αστραπιαία, οι αφηγήσεις του δυναμώνουν, αποδομούνται και δημιουργούν μία προσομοίωση της λαβυρινθώδους σκέψης του κάθενός μας. Δεν υπάρχει γραμμική ροή στην αφήγηση του Thom Pain, αντιθέτως ο ηθοποιός με πυξίδα το κείμενο και την παράσταση οδηγεί το θεατή στο λαβύρινθο μιας ολοένα εναλλασσόμενης και αυτοαναιρούμενης μνήμης.
Όταν ρωτήθηκε ο συγγραφέας για τον χαρακτήρα που δημιούργησε απάντησε: “Ήρθε για να αποδείξει την ύπαρξή του καταρχήν στο εαυτό του και μετά στον κόσμο, στο κοινό. Να μπορεί να πει “Εδώ ήμουν,” και “Έτσι ένιωσα” και ίσως “Ιδού πώς είμαστε όλοι μας, και ίσως δε θα έπρεπε.” Ταυτόχρονα σαρκαστικός και ποιητικός, πληγωμένος και ανθρώπινος, ο Thom Pain είναι ένας ανεξίτηλος στη μνήμη χαρακτήρας.”
Info: Η Αναστασία Κουμίδου αποφοίτησε από τη Δραματική Σχολή του ΚΘΒΕ και το OSU Theatre Department (MFA). Υπότροφος του Εμπορικού Επιμελητηρίου, του AFS και του Ιδρύματος Fulbright. Στα 12 χρόνια παραμονής στις ΗΠΑ, συνεργάστηκε ως ηθοποιός και σκηνοθέτης με το Wexner Centre, Reality Theatre, Total Theatre, Bread and Circus Co., ViewChasm Prod, Mylo Arts. Στις σκηνοθετικές της δουλειές στην Ελλάδα περιλαμβάνονται έργα των Mamet, Kondoleon, Ionesco, Muller, Brecht, Pirandello, Racine, Αναγνωστάκη, Καϊρη. Έχει τιμηθεί με τα ακόλουθα βραβεία/διακρίσεις: Βραβείο Sunny Awards για την ερμηνεία της στο ρόλο της Αγαύης (Reality Theatre – 1997), Βραβείο καλλιτεχνικής αριστείας Helen Papanikolas (1998), Έπαινος Δραματουργίας ΚΑΡΟΛΟΣ ΚΟΥΝ για το έργο CAPO D’ ISTRIA (2004).
Πληροφορίες παράστασης: Thom Pain, του Will Eno στο Ίδρυμα Μιχάλης Κακογιάννης | Έως 30 Ιουνίου 2017
