Ανδρέας Τσελίκας: Έχουμε όραμα να φέρουμε τη σύγχρονη όπερα κοντά στο κοινό

Η Ομάδα The Medium Project που εμφανίστηκε στα δρώμενα πριν 5 χρόνια, έχει παρουσιάσει μέχρι σήμερα διάφορα σύγχρονα οπερικά έργα (“Bon Appetit!”, “Trouble in Tahiti” κα). Αυτός είναι και ένας από τους πρωταρχικούς στόχους του μουσικού Ανδρέα Τσελίκα και της σκηνοθέτιδας Ράιας Τσακηρίδη, που αποτελούν τους συνιδρυτές της συγκεκριμένης ομάδας.

Αυτό το διάστημα παρουσιάζουν στο Θέατρο της οδού Κυκλάδων το νέο έργο του Κωστή Κριστωτάκη, “Raven Revisited” και ο Ανδρέας Τσελίκας, που διευθύνει μουσικά την παράσταση, αναφέρεται στην ουσία της συλλογικής αυτής προσπάθειας, αλλά και στα μελλοντικά σχέδια της ομάδας που προδιαγράφονται ιδιαίτερα ενδιαφέροντα.

– Πώς προέκυψε η ιδέα του νέου έργου Raven Revisited που θα παρουσιαστεί στο Θέατρο της Οδού Κυκλάδων; Δώστε μας μια εικόνα για όσα θα παρακολουθήσουμε επί σκηνής.

Το Raven Revisited ήρθε στη ζωή μας σαν μία επιβεβαίωση για ότι κάνουμε και ονειρευόμαστε με τη Ράια Τσακηρίδη για την ομάδα σύγχρονης όπερας που δημιουργήσαμε, τηνTheMediumProject. Μία από τις βασικές επιδιώξεις  της ομάδας μας είναι να αποτελούμε ένα άξιο εργαλείο των Ελλήνων συνθετών που θα μπορούν να δείχνουν την δουλειά τους σε αυτό το ιδιαίτερο και όμορφο είδος, αυτό της σύγχρονης όπερας δωματίου. Παράλληλα, απευθυνόμαστε πάντα στο ευρύ κοινό προσκαλώντας το να έρθει και να βιώσει στις παραστάσεις μας ένα μοναδικό, άμεσο, μουσικοθεατρικό θέαμα στο οποίο δε χρειάζεται να παροπλιστεί προηγουμένως με εξειδικευμένες μουσικές ή θεατρικές γνώσεις και εμπειρίες της όπερας. Απλά χρειάζεται να έρθει για μία ώρα κοντά μας και να θελήσει να δεχτεί όλα αυτά που θα συμβαίνουν σαν στα αλήθεια μπροστά του!

Έχοντας αυτά στο νου και έχοντας ακούσει για μας, ένα απόγευμα μου τηλεφώνησε ο συνθέτης του έργου Κωστής Κριτσωτάκης και μου πρότεινε να ανεβάσουμε το Raven Revisited, ένα έργο που δούλευε παλαιότερα, σε μια νέα μορφή ως σύγχρονη όπερα.

– Πού θα κατατάσσατε μουσικά την συγκεκριμένη δημιουργία; Θα λέγατε ότι έχει επιρροές από κάποιες άλλες όπερες ή συνθέτες;

Είναι δύσκολο να πει κάποιος που ανήκει το τάδε ή το δείνα έργο. Τα καλλιτεχνικά έργα αποτελούνται από πολλά και διαφορετικά στοιχεία, όπως εμείς οι ίδιοι οι άνθρωποι και κατά τη γνώμη μου δε κατατάσσονται με ταμπέλες. Αλλιώς τα έργα ομαδοποιούνται, ομογενοποιούνται και χάνουν την ταυτότητά τους. Πάρτε για παράδειγμα το περίφημο West Side Story, είναι όπερα ή μιούζικαλ; Και αν κάτι από τα δύο, γιατί πρωτο-ηχογραφήθηκε με ορχήστρα τύπου Broadway και διάσημους οπερατικούς τραγουδιστές; Που μπορεί κάποιος να το κατατάξει και γιατί;

Έπειτα, επιρροές έχουν δεχθεί όλοι οι συνθέτες στην ιστορία της μουσικής και αυτό ακούγεται σε αρκετά έργα του ρεπερτορίου. Είτε από το περιβάλλον που ζήσανε, είτε από του μέντορές τους, είτε από τους δασκάλους τους, ή ακόμα και από ανάγκη επικοινωνίας με το κοινό τους σε μια ιδιαίτερη πολιτική κατάσταση.

Το συγκεκριμένο έργο εμπεριέχει όλα εκείνα τα μουσικά χαρακτηριστικά και βιώματα του Κριτσωτάκη, τα οποία τον ξεχωρίζουν από τον άλφα ή τον βήτα συνθέτη, και αποτελούν τη δική του μουσική ταυτότητα.

– Πείτε μας λίγα λόγια για την Ομάδα TheMediumProject που μετρά πέντε χρόνια ζωής! Σε τι είδους έργα εστιάζετε κυρίως και για ποιο λόγο σας γεννούν το ενδιαφέρον;

Η ομάδα όπερας The Medium Project ιδρύθηκε το 2013 από την σκηνοθέτιδα Ράια Τσακηρίδη και εμένα, πάντα με την υποστήριξη ενός σημαντικού αριθμού νέων ταλαντούχων καλλιτεχνών και ανθρώπων που αγαπήσανε το ριψοκίνδυνο εγχείρημά μας. Στόχος μας είναι η παρουσίαση λυρικών έργων του 20ου και 21ου αιώνα. Το κίνητρό μας είναι πάντα η περιέργεια, ο πειραματισμός, η εφευρετικότητα και η δημιουργικότητα μέσα από αυτό το είδος που μπορούν με όραμα να φέρουν τη σύγχρονη όπερα πιο κοντά στο ευρύ κοινό και να αναδείξει τη σχέση της με τη σημερινή πραγματικότητα.

Αυτό που μας ενδιαφέρει είναι να συνεχίζουμε αδιάκοπα να προκαλούμε την δημιουργία νέων έργων, ώστε να διατηρήσουμε και να δημιουργήσουμε ένα κομμάτι της πολιτισμικής μας κληρονομιάς σε αυτό το ξεχωριστό είδος. Η όπερα σε οποιαδήποτε φάση της ιστορίας της ήταν ένας ζωντανό επίκαιρο είδος και όχι ένα στοιχειό του παρελθόντος.

– Από την εμπειρία σας, πώς θα λέγατε πως το ελληνικό κοινό υποδέχεται σήμερα καινούργια οπερικά έργα, σε χώρους εκτός της Λυρικής, που παραδοσιακά προσελκύει τους μουσικόφιλους θεατές; Έχει εδραιωθεί το λυρικό τραγούδι στις προτιμήσεις τους τόσο, ώστε να αναζητήσουν και κάτι πιο εναλλακτικό;

Το ελληνικό κοινό ανταποκρίνεται πάντα με μεγάλη χαρά και εκτίμηση για τις παραστάσεις μας. Όταν ξεπερνιέται στην αρχή η αμφιβολία του κοινού για το άγνωστο μέχρι να μπει στο θέατρο, αμέσως μετά αγκαλιάζει και θαυμάζει την δουλειά μας και μας ευχαριστεί με ένα συγκινητικά ένθερμο χειροκρότημα. Και αυτό μας δίνει δύναμη να συνεχίσουμε.

Αυτό όμως που έχει περισσότερο ενδιαφέρον είναι η στάση των θεατραρχών, οι οποίοι σταδιακά δείχνουν να εκτιμάνε περισσότερο τα μουσικά δρώμενα στο χώρο του ελεύθερου θεάτρου και να εντάσσουν στα ετήσια προγράμματά τους ολοένα και περισσότερα μουσικά είδη. Για μας που πρωτοξεκινήσαμε αυτό το ταξίδι από το 2013, και βλέπουμε πως εξελίσσεται το γεγονός αυτό αποτελεί ένα θετικό και ενθαρρυντικό σήμα για συνέχεια.

Εξάλλου, το ελληνικό κοινό ανέκαθεν αγαπούσε το τραγούδι σε οποιαδήποτε μορφή του, και σίγουρα η Λυρική έχει βάλει γερά τον σημαντικότερο λίθο στη χώρα μας. Ευτυχώς και σήμερα το έργο της Λυρικής συνεχίζει να είναι το ίδιο πολύτιμο.

– Σε μικρή ηλικία αναγνωριστήκατε επαγγελματικά σε πανευρωπαϊκό επίπεδο. Τι σημαίνουν για έναν μουσικό και ποιοι δρόμοι ανοίγονται μπροστά του, όταν κατακτά  Διεθνείς Διακρίσεις όπως εκείνη του Διαγωνισμού Jean Sibelius στο Ελσίνκι; Μιλήστε μας για αυτές τις μοναδικές εμπειρίες.

Είναι τεράστια η χαρά και η ευτυχία για έναν καλλιτέχνη όταν καταφέρνει να διακριθεί και να ξεχωρίσει με την τέχνη του, το ταλέντο και την σκληρή δουλειά. Νιώθεις όλοι οι κόποι σου, οι θυσίες σου, τα πιστεύω, αλλά και οι άνθρωποι που σε στήριξαν να παίρνουν ένα κομμάτι από το νόημα που έχεις δώσει στη ζωή σου.

Βέβαια, αυτό που κρατάς και συνεχίζεις είναι η ευλογία και η τύχη να ζεις μέσα από την τέχνη σου, να είσαι ευγνώμων και να προσφέρεις το είναι σου στον κόσμο που έχει ανάγκη να ζεί με ή μέσα από την τέχνη.

Δε θα ξεχάσω ποτέ το πρώτο άκουσμα όταν ανέβηκα για πρόβα στο πόντιουμ της Φιλαρμονικής Ορχήστρας του Ελσίνκι, μια από τις κορυφαίες ορχήστρες παγκοσμίως. Ένιωσα σαν να με διαπέρασε όλη η ομορφιά της μουσικής μέσα μου και να φυλακίστηκε εκεί για πάντα. Και νομίζω αυτό είναι το σημαντικότερο όσον αφορά τις διακρίσεις και τους διαγωνισμούς. Οι εμπειρίες που παίρνει κανείς όταν συνεργάζεται με καλλιτέχνες τέτοιου βεληνεκούς είναι που σε κάνουν καλύτερο άνθρωπο και καλλιτέχνη.

– Διαβάζουμε πως στα άμεσα σχέδια της ομάδας είναι συνεργασίες με σημαντικούς φορείς όπως η Εναλλακτική Σκηνή της ΕΛΣ. Θα θέλατε να μας δώσετε μια πρόγευση σχετικά με αυτό και γενικότερα για τα πλάνα που υπάρχουν στο άμεσο μέλλον;

Πρόσφατα είχαμε την τιμή και τη χαρά να αποδεχτούμε την πρόσκληση από τον πάντα άγρυπνο και χαρισματικό καλλιτεχνικό διευθυντή της ΕΛΣ κ. Γιώργο Κουμεντάκη και τον δραστήριο καλλιτεχνικό διευθυντή της Εναλλακτικής Σκηνής της ΕΛΣ κ. Αλέξανδρο Ευκλείδη σε μια συνδιοργάνωση των δύο φορέων για μία παγκόσμια πρώτη παρουσίαση μιας καινούργιας όπερας από Έλληνες δημιουργούς, τον συνθέτη Γιώργο Δούση και τη λιμπρετίστα Έρι Κύργια, με μεγάλο μουσικό και θεατρικό ενδιαφέρον. Πρόκειται για ένα συγκλονιστικό έργο με υπέροχους Έλληνες και ξένους καλλιτέχνες που θα ανέβει τον Ιανουάριο του 2019 στην Εναλλακτική Σκηνή της ΕΛΣ με τη συνοδεία ενόργανου μουσικού συνόλου. Περισσότερα, αν μου επιτρέπεται, θα ανακοινωθούν προσεχώς!

Διαβάστε επίσης:

Raven Revisited, του Κωστή Κριτσωτάκη στο θέατρο της Οδού Κυκλάδων