Μια τεράστια πολυπαραγοντική πηγή ιστορικών, κοινωνικών και πολιτισμικών πληροφοριών το μεγάλο έπος του Ομήρου, η Ιλιάδα, αποτελεί την αφετηρία και πιθανώς το έναυσμα για να γράψει ο Κώστας Ακρίβος αυτό το μικρό σε έκταση αλλά ουσιώδες βιβλίο με κεντρική ηρωίδα την Ανδρομάχη και να επαναφέρει έτσι στο προσκήνιο την πάλη μιας γυναίκας με τη μοίρα, τον πόνο, την οδύνη και τον αγώνα ενάντια στη βαρβαρότητα.
Η Ανδρομάχη, σύζυγος του Έκτορα, μια γυναίκα θύμα σε έναν δεκάχρονο παραλογισμό θα δει τον άντρα της νεκρό να σέρνεται μπροστά της από έναν έξαλλο Αχιλλέα και θα χάσει το παιδί της με τον σκληρότερο τρόπο, όταν ο Οδυσσέας με τον Νεοιπτόλεμο, τον γιό του Αχιλλέα, εκσφενδονίζουν πάνω από τα τείχη τον Αστυάνακτα, το μωρό της. Πώς μπορεί μια μητέρα να διαχειριστεί κάτι τέτοιο; Και παράλληλα να βιώσει την απόλυτη πτώση, από βασίλισσα να γίνει αιχμάλωτη και να διασυρθεί όταν ο Νεοπτόλεμος την οδηγεί στη Φθία και στον δρόμο τη βιάζει.
Δανειζόμενος λοιπόν ο Ακρίβος μια ηρωίδα των ελληνικών μύθων και του ομηρικού έπους—μια ηρωίδα μάλιστα από την πλευρά των ηττημένων—και εισχωρώντας βαθιά στην ψυχοσύνθεση της ανασύρει τους βαθύτερους προβληματισμούς που ταλανίζουν τον άνθρωπο διαχρονικά γύρω από τον πόλεμο και την ειρήνη, από τη διαμόρφωση των προσωπικοτήτων μέσα από το τραύμα από τη δύναμη να αλλάζεις για να μπορέσεις να επιβιώσεις και δημιουργεί έναν χαρακτήρα γεμάτο αντιθέσεις που από τον ρόλο του θύματος περνά σε εκείνον του θύτη και ταυτόχρονα κουρελιάζει πρώτα τη δική της ψυχή.
Αναζητώντας ο συγγραφέας τα αίτια και τα αιτιατά των πράξεών της και ανατέμνοντας τις πιο βαθιές ψυχολογικές διακυμάνσεις της ηρωίδας του ο Ακρίβος παρουσιάζει τους λόγους που διαμόρφωσαν την προσωπικότητά της, τους τρόπους με τους οποίους αντιμετώπισε η γυναίκα αυτή τη βία που την οδήγησε σε ένα ατέλειωτο πένθος και στη ζωντανή παρακμή της χαμένης της αξιοπρέπειας και αποκαλύπτει στον σύγχρονο αναγνώστη το ορφικό μεταίχμιο στο οποίο αγωνιά μια ταραγμένη ψυχή να ισορροπήσει, προτού χαθεί στην άβυσσο μιας τραγικής μοίρας.
ΜΗΝ ΧΑΣΕΙΣ!
Έμπειρος συγγραφέας ο Ακρίβος, με φιλολογικές σπουδές που τον βοηθούν στο συγκεκριμένο έργο, υπογράφει μια νουβέλα, γραμμένη σε πρώτο πρόσωπο με τα λόγια της ίδιας της Ανδρομάχης να «καρφώνονται» στις σελίδες του βιβλίου και στην ψυχή του αναγνώστη, βάζοντάς την ηρωίδα να καταθέσει ενώπιον του αναγνώστη όλα όσα καταστρατήγησαν τη ζωή της, ανασύροντας μέσα από τις αναμνήσεις της τις μνήμες μιας ζωής, βοηθώντας έτσι τον αναγνώστη να εμπλακεί συναισθηματικά σε μια αφοπλιστική ομολογία για τα γεγονότα που σημάδεψαν την πορεία της στον χρόνο. Ταυτόχρονα ανασυστήνει μια ολόκληρη εποχή, αλλά και ήρωες γνώριμους, έτσι ώστε να αναφανεί η σημασία των αρχαίων συμβολισμών σε μια σύνδεσή τους με τη σημερινή εποχή και να αναδειχθεί η ιδεολογική, πολιτική και εντέλει κοινωνική διάσταση των συμβολισμών αυτών από μια σύγχρονη οπτική γωνία.
Με ιδιαίτερη γλωσσική αισθητική ο συγγραφέας φιλοτεχνεί το κείμενό του άλλοτε με ρεαλισμό, άλλοτε με μια υποδόρια ηδύτητα, πάντοτε όμως με λόγια που στοχεύουν στην καταγραφή του ιστορικού πλαισίου αλλά και στην ανάδειξη της διαχρονικότητας αυτού του πλαισίου και την αναγωγή του στον σύγχρονο κόσμο. Η Ανδρομάχη του Ακρίβου, η Ανδρωμάχη, είναι μια γυναίκα που πάνω της δημιουργήθηκαν σπαρακτικές πληγές, αποτέλεσμα του δεκαετή πολέμου Ελλήνων και Τρώων και εξαιτίας αυτών μετατράπηκε σε σύμβολο της γυναίκας που μάχεται να αποσβέσει τη φρικωδία ενός πολέμου που έκαναν οι άντρες καταλύοντας το ίδιο το πεπρωμένο.
Διαβάστε επίσης:
Ανδρωμάχη: Η ιστορία μίας τρωαδίτισσας από τον Κώστα Ακρίβο