Το Φεστιβάλ του Θεάτρου Πέτρας στην Πετρούπολη παρουσιάζει την παράσταση «Ανδρομάχη» του Ευριπίδη την Πέμπτη …

30 Ιουνίου 2011.

Η πολυζήλευτη \”Ανδρομάχη\”

Η αιχμαλωσία της Ανδρομάχης… η αιχμαλωσία της αρετής και της αξιοπρέπειας της  Ανδρομάχης… η πορεία της και η συντροφικότητά της είναι το αντίπαλον δέος της  “Ωραίας” Ελένης.

ΜΗΝ ΧΑΣΕΙΣ!

Η “Ωραία” Ανδρομάχη, θα λέγαμε ωραία αλλά και με αρετή και σκέψη, αρετές που δίνει απλόχερα ο Όμηρος, έκλεισε τυπικά τη σελίδα “Έκτωρ”, και τη διαφυλάσσει στην υπόλοιπη ζωή της, σαν τα Άγια των Αγίων. Πορεύεται στον υπόλοιπο βίο της και τελικά νικά, μέσω των απογόνων της.

Η Ανδρομάχη γνώρισε το σκληρό πρόσωπο του πολέμου και της αιχμαλωσίας, την κατάλυση της αξιοπρέπειας που καθορίζει η ελευθερία, γι αυτό καταριέται τους αίτιους κατονομάζοντάς τους άμεσα και σκληρά.

Το ένστικτο και η γνώση της την οδηγούν στο σωστό δρόμο και ζητάει βοήθεια από τον ευπατρίδη Πηλέα, για να γλυτώσει το γιό της.

Η Ανδρομάχη είναι ένα σημαδεμένο και μοιραίο πρόσωπο για όλους μας. Όταν παίζαμε… μικροί τον.. Αχιλλέα, θέλαμε για σύντροφό του την Ανδρομάχη… γιατί ήταν μάνα-ερωμένη-σύντροφος-Γυναίκα, ικανή να πορευθεί διπλά.

Μετά την Άλωση της Τροίας… μετά την Άλωση της Πόλης…

Μετά την Άλωση… Η διαφύλαξη της πορείας του ανθρώπινου είδους, είναι στα χέρια και στην εσωτερική ικανότητα ορισμένων “σημαδεμένων” ανθρώπων. Αυτοί με τη στάση τους, με τον “ίσκιο” τους που λέει ο λαός, χαράζουν το δρόμο για μια νέα αρχή, έχοντας δεδομένο το ιστορικό παρελθόν και την ουσιαστική αξιοπρέπεια της Γνώσης.

Ο Όμηρος πολύ σωστά τοποθετεί την Ανδρομάχη δίπλα στον Έκτορα, δίνοντας παράδειγμα για την απαλλαγή από τις…ευτελείς “Ελένες” των..καναλιών… άλλωστε και η Τροία κοντά σε κανάλι βρίσκεται!

“ Και των καλών δεν τα σβήνει τα χνάρια ο καιρός και να πεθάνουνε λάμπει η αρετή τους”                           

Γιάννης Νικολαϊδης

Η ΥΠΟΘΕΣΗ ΤΟΥ ΕΡΓΟΥ

Ο γιός του Αχιλλέα, Νεοπτόλεμος, παίρνει ως λάφυρο από την Τροία, τη χήρα του Έκτορα, Ανδρομάχη, την εγκαθιστά στη Φθία και αποκτά μαζί της ένα παιδί. Κατόπιν νυμφεύεται την κόρη του Μενέλαου, Ερμιόνη, η οποία ζηλεύει την Ανδρομάχη και καλεί τον πατέρα της για να σκοτώσουν αυτήν και το παιδί της, ενώ ο Νεοπτόλεμος λείπει στους Δελφούς για να ζητήσει συγχώρεση από τον Απόλλωνα, επειδή ζήτησε κάποτε το λόγο για το φόνο του πατέρα του Αχιλλέα.

Η Ανδρομάχη κρύβει το παιδί της μακριά από το παλάτι και η ίδια καταφεύγει στο ιερό της Θέτιδας για να σωθεί. Ο Μενέλαος ανακαλύπτει το παιδί και εξαναγκάζει με δόλο την Ανδρομάχη να εγκαταλείψει το ναό. Ενώ όμως επρόκειτο να τους σκοτώσουν, έρχεται ο γέροντας βασιλιάς Πηλέας, πατέρας του Αχιλλέα και παππούς του Νεοπτόλεμου, και εμποδίζει το φόνο.

Ο Μενέλαος επιστρέφει στη Σπάρτη και η Ερμιόνη μετανοεί για όσα έκανε, επειδή φοβάται την τιμωρία του συζύγου της. Αιφνιδίως εμφανίζεται ο Ορέστης, ο οποίος πείθει την Ερμιόνη να τον ακολουθήσει και οργανώνει τη δολοφονία του Νεοπτόλεμου. Όταν φέρνουν τον Νεοπτόλεμο νεκρό στο παλάτι και ενώ ο Πηλέας θρηνεί το θάνατό του, εμφανίζεται η θεά Θέτις και τον προστάζει να θάψει τον εγγονό του στους Δελφούς και να στείλει την Ανδρομάχη με το γιό της στη χώρα των Μολοσσών. Στον ίδιο αναγγέλλει ότι θα γίνει αθάνατος και θα κατοικήσει μαζί της στο νησί των Μακάρων.

      

Μετάφραση: Κώστας Πολιτόπουλος
Σκηνοθεσία: Γιάννης  Νικολαϊδης
Σκηνικά: Γρηγόρης Ριζόπουλος-Γιώργος Ριζόπουλος
Κοστούμια:Ολγα Σχοινά
Μουσική: Σταμάτης Παπαδάκης
Φωτισμοί: Στέφανος Κομιανός
Βοηθός σκηνοθέτη: Σπύρος Κωνσταντούλας
      
      
      
ΔΙΑΝΟΜΗ

(με σειρά εμφάνισης)
       

ΑΝΔΡΟΜΑΧΗ: Φωτεινή Φιλοσόφου
ΘΕΡΑΠΩΝ: Κώστας Λάσκος
ΤΡΟΦΟΣ: Κλημεντία Πιερράκου
ΦΘΙΩΤΙΣΣΑ Α:Μαρία Γούλα
ΦΘΙΩΤΙΣΣΑ Β:Μαρία Δημητρούκα
ΕΡΜΙΟΝΗ: Δανάη Καλαχώρα
ΜΕΝΕΛΑΟΣ: Ζαχαρίας Ρόχας
ΠΗΛΕΑΣ: Γιάννης Νικαλαϊδης
ΟΡΕΣΤΗΣ: Τάσος Πολιτόπουλος
ΑΓΓΕΛΙΟΦΟΡΟΣ: Γιώργος Παπαδημητράκης
ΘΕΤΙΣ: Κοραλία Βεργή