Στα μεγάλα τελάρα του, αντικαθιστά τον παραδοσιακό καμβά με jean ύφασμα το οποίο επεξεργάζεται με μια ιδιαίτερη τεχνική. Το jean είναι ένα υλικό προερχόμενο από το denim , το εφηύραν ο Jacob Davis και ο Levi Strauss το 1873. Σηματοδότησε την κουλτούρα των τελευταίων 140 ετών. Πρόκειται για ένα υλικό που έχει συνδεθεί με την εργατική τάξη, ως σύμβολο ανυπακοής, και που αργότερα εξελίχθηκε σε βασικό δείγμα της fast fashion (ρούχα σε χαμηλές τιμές που παράγονται γρήγορα από τις μαζικές αγορές).
Ο εικαστικός προσεγγίζει το jean ως ύφασμα της καθημερινότητας, απευθυνόμενο σε όλα τα κοινωνικά στρώματα. Μέσα σε αυτό αρκετοί νιώθουν οικεία και ενώνει τα άτομα σε όλο τον κόσμο (global cultural transplant). Η κοινωνική απεύθυνση του είναι φανερή από το εύρος της αξίας του και της αγοράς του: κάποιος μπορεί να το αποκτήσει διαθέτοντας από 10- 300 ευρώ.
Η έννοια της ύλης και της φόρμας, καθώς και η συνύπαρξη τους σε σχέση με φιλοσοφικές αναζητήσεις ,σχετικά με το υλικό και την έρευνά του, επαναπροσδιορίζονται και αποκτούν νέα διάσταση. Ο Ανέστης Ιωάννου παρακολουθεί από το παράθυρο ενός δωματίου, την πόλη, το αστικό τοπίο , την αρχιτεκτονική, τη φύση, την αποκοπή μας από το περιβάλλον αλλά και την προσπάθεια μας να το εντάξουμε σε θραύσματα, όπως μία γλάστρα και ένα δέντρο στον ακάλυπτο, τη μάταιη χειρονομία του ατόμου ως ενθύμηση αυτών που έχουμε χάσει. Με αφετηρία αυτή τη σκέψη, τα γλυπτά του από μπετόν και νέον, μας κλείνουν το μάτι με ειρωνική διάθεση.
Όταν δεν μπορούμε να συμπεριλάβουμε το φυσικό στοιχείο, το αντικαθιστούμε με το τεχνητό. Ένα φυτό από νέον που αντί για χώμα αναπτύσσεται στο τσιμέντο. Παρακολουθούμε τη διαδικασία οικειοποίησης της τεχνολογίας ριζωμένης στην καθημερινή ζωή, σχετιζόμενη με τη διαφήμιση, την εμπορική σήμανση, τη νυχτερινή ζωή, τα bars στο κέντρο, την μετατροπή της σε μια προσωπική ιστορία.
ΜΗΝ ΧΑΣΕΙΣ!
Μια αφήγηση σαν μόσχευμα στο αστικό χάος. Όλες αυτές οι αναφορές, εγκολπώνονται περίτεχνα, σε ένα διαμέρισμα μιας πολυκατοικίας του 1951, εξαίρετο δείγμα της Ελληνικής μοντέρνας αρχιτεκτονικής και του μοντερνισμού, κατά τη διάρκεια του οποίου εσωτερικοί μετανάστες εγκατέλειπαν τη ζωή της υπαίθρου. Κατερίνα Νίκου (ανεξάρτητη επιμελήτρια, Ελλάδα, Βέλγιο)