Η γκαλερί Art Appel παρουσιάζει ατομική έκθεση η οποία περιλαμβάνει μια σειρά νέων έργων από επιτοίχιες κατασκευές, χαρακτικά και γλυπτά, που υπογράφει η Άννα Αντάρτη.
Οργανικές φόρμες, αφύσικες δομές αλλά και μέλη δέντρων που μοιάζουν απολιθωμένα, αναδύονται μέσα από εναλλασσόμενες συχνότητες φωτός, σκιάς και μάζας. Η Αντάρτη δοκιμάζει συνεχώς τα υλικά της και προκαλεί τις ιδιότητες και τις αντοχές τους. Τα έργα της είναι το αποτέλεσμα μιας μακράς διαδικασίας πειραματισμού που περιλαμβάνει έναν πλουραλισμό υλικών, όπως οι ευρεθέντες κορμοί, οι αποξηραμένες ρίζες και οι φλοιοί δέντρων, το καμένο ξύλο και οι σπόροι. Ταυτόχρονα, χρησιμοποιεί μια σειρά από άλλα ιδιαίτερα υλικά, όπως το πλαστικό, η άμμος και τα βρύα, τα οποία ενορχηστρώνονται προσεκτικά και οργανώνονται με την τεχνική του κολλάζ.
Για την Αντάρτη, το κύριο θέμα παραμένει πάντα αμετάβλητο και εμπεριέχει την ίδια επαναλαμβανόμενη αντίληψη της διασυνδεσιμότητας και της συνύπαρξης μεταξύ ανθρώπων και φύσης.
Τα επιτοίχια έργα είναι πολυεπίπεδες κατασκευές που ξεκλειδώνουν μια δυστοπική πραγματικότητα με την οποία ερχόμαστε αντιμέτωποι από την πρώτη κιόλας στιγμή. Στοιχεία που μοιάζουν να είναι απομεινάρια της ζωής σε ένα δάσος, εντάσσονται σε μετα-αποκαλυπτικά περιβάλλοντα όπου ο χρόνος και ο χώρος δεν έχουν πλέον κανένα νόημα.
ΜΗΝ ΧΑΣΕΙΣ!
Ένας αστερισμός από επιδαπέδια και αιωρούμενα γλυπτά που καταλαμβάνουν τον κεντρικό χώρο της γκαλερί, εμφανίζονται ως ταλαιπωρημένοι και βασανισμένοι ανθρώπινοι κορμοί. Αυτές οι παραμορφωμένες –καλουπωμένες σε ρητίνη– οντότητες θολώνουν τα όρια της αποσύνθεσης μεταξύ ενός ανθρώπινου σώματος και ενός δέντρου.
Η πρακτική της Αντάρτη προχωρά ένα βήμα παραπέρα. Μελετώντας και δουλεύοντας με νεκρούς κορμούς σε πληθώρα μεγεθών, δημιουργεί με σχολαστικότητα δείγματα σε μορφή φετών λεπτής κοπής, τις οποίες στη συνέχεια χρησιμοποιεί ως μήτρες για την παραγωγή των χαρακτικών της.
Τα συναρπαστικά αποτελέσματα αυτής της διαδικασίας περιλαμβάνουν μια ομάδα έργων με μελάνια ποικίλων χρωματικών αποχρώσεων τυπωμένα σε διαφορετικούς τύπους χειροποίητου χαρτιού.
Συνομιλώντας με έννοιες γύρω από τη σωματικότητα και του εφήμερου σε συνδυασμό με την παροδικότητα της ανθρώπινης συνείδησης, η καλλιτέχνις επιδιώκει να καταθέσει μια μαρτυρία ενάντια στην προβληματική σύνδεσή μας με το περιβάλλον, στοχεύοντας συνάμα στην αναγνώριση της σημασίας της επιβίωσης και της αλληλεπίδρασης.
Η έκθεση «Το Δένδρο της Ζωής» είναι ένας ύμνος σε μια ακαταπαύστη ιστορία μεταξύ δύο μαχητών, οι οποίοι κάποια στιγμή έχασαν τον ανεκτίμητο δεσμό τους, όμως τώρα είναι πλέον η ώρα να επανεξετάσουν, να επανεκτιμήσουν και να ξαναχτίσουν τη γέφυρα της συμβίωσης μέσα από το πρίσμα της οντολογικής εξάρτησης. Κι αυτή η ανάγκη να σεβαστούμε τους συνοδοιπόρους μας γίνεται ολοένα και πιο σημαντική, αυξάνεται διαρκώς σε σημασία και σπουδαιότητα.
Άννα Αντάρτη
Η Άννα Αντάρτη γεννήθηκε στην Αθήνα το 1984. Το 2002, έγινε δεκτή στην Ανωτάτη Σχολή Καλών Τέχνών Αθήνας και στη Σχολή Καλών Τεχνών του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης (εισήχθη 1η). Φοίτησε στην ΑΣΚΤ με καθηγητή τον Αν. Χριστάκη στο Η’ εργαστήριο ζωγραφικής και το 2005 παρακολούθησε μαθήματα χαρακτικής του G. Damish με υποτροφία Erasmus στην Ακαδημία Καλών Τεχνών της Βιέννης. Αποφοίτησε από την ΑΣΚΤ το 2007 με άριστα. Παράλληλα με τη ζωγραφική και τη χαρακτική ασχολήθηκε και με τη συντήρηση έργων τέχνης δουλεύοντας, μεταξύ άλλων, και στην Εθνική Πινακοθήκη Μουσείο Αλεξάνδρου Σούτσου στο εργαστήριο συντήρησης του Μ. Δουλγερίδη. Έργα της έχουν εκτεθεί σε πολλές ομαδικές εκθέσεις και βρίσκονται σε ιδιωτικές συλλογές. Το 2016, επιλέχθηκε από το Μουσείο Φρυσίρα για το διαγωνισμό του 3ου Βραβείου Ευρωπαϊκής Ζωγραφικής. Ζει και εργάζεται στην Αθήνα.