Στην αριστοκρατική Ρωσία του 19ου αιώνα η Άννα Καρένινα, μια νέα, όμορφη γυναίκα της υψηλής κοινωνίας, ζει σε μια καταπιεστική γι’ αυτήν οικογένεια μαζί με τον εξέχοντα πολιτικό σύζυγό της και τον μικρό τους γιο.
Οι ισορροπίες διαταράσσονται όταν η Άννα γνωρίζει και ερωτεύεται έναν νεαρό αξιωματικό του στρατού, τον κόμη Βρόνσκι.
Θέλοντας να αποφύγει ένα κοινωνικό σκάνδαλο, ο σύζυγός της αρνείται να της δώσει διαζύγιο. Αρνείται ακόμη και όταν η Άννα μένει έγκυος και αποκτάει ένα παιδί με τον Βρόνσκι.
Κόντρα στις κοινωνικές συμβάσεις της εποχής και τους ηθικούς νόμους, τις δικές της ανασφάλειες και την αγάπη της για τον γιο της, η Άννα εγκαταλείπει την οικογένειά της για να ζήσει με τον εραστή της και τη νεογέννητη κόρη τους.
ΜΗΝ ΧΑΣΕΙΣ!
Γρήγορα όμως η κοινωνική κατακραυγή τη θλίβει και τη διαλύει. Απομονώνεται, ενώ της δημιουργείται η υποψία ότι ο Βρόνσκι την απατά.
Σταδιακά χάνει τον έλεγχο του εαυτού της και οδηγείται σε ένα τραγικό αδιέξοδο. Η αυτοκαταστροφή είναι μονόδρομος. Και η ζήλια που φωλιάζει μέσα της αποδεικνύεται τελικά πιο ισχυρή κι από τον έρωτα.
«Όλες οι ευτυχισμένες οικογένειες μοιάζουν μεταξύ τους, αλλά κάθε δυστυχισμένη οικογένεια είναι δυστυχισμένη με τον δικό της μοναδικό τρόπο».
Η «Άννα Καρένινα» του Τολστόι είναι μια από τις πιο επιδραστικές ιστορίες που γράφτηκαν ποτέ.
Λέων Τολστόι
Ο κόμης Λέων Τολστόι (9 Σεπτεμβρίου [O.S. 28 Αυγούστου] 1828-20 Νοεμβρίου [O.S. 7 Νοεμβρίου] 1910) ήταν Ρώσος συγγραφέας. Θεωρείται ένας από τους μεγαλύτερους συγγραφείς όλων των εποχών. Ήταν υποψήφιος για το Νόμπελ Λογοτεχνίας συνεχόμενα από το 1902 έως το 1906, καθώς και για το Νόμπελ Ειρήνης το 1901, το 1902 και το 1909. Το ότι δεν το έλαβε ποτέ είναι παράδοξο μέχρι και σήμερα. Είναι περισσότερο γνωστός για τα μυθιστορήματά του Πόλεμος και ειρήνη (1869) και Άννα Καρένινα (1878), που συχνά αναφέρονται ως τα κορυφαία κείμενα λογοτεχνικού ρεαλισμού, ενώ κομβικό μυθιστόρημά του είναι Η Ανάσταση (1899). Άλλα σπουδαία έργα του είναι Ο πάτερ Σέργιος (1898), Η σονάτα του Κρόιτσερ (1889), Αφέντης και δούλος (1895). Έγραψε, ακόμα, ένα δραματικό έργο, Το κράτος του ζόφου (1886), κι ένα θαυμάσιο μεγάλο διήγημα με τίτλο Ο θάνατος του Ιβάν Ίλιτς (1866). Κέρδισε για πρώτη φορά λογοτεχνική αναγνώριση στα είκοσί του με την ημι-αυτοβιογραφική τριλογία του Παιδικά χρόνια, εφηβικά χρόνια (1852-1856) και Τα διηγήματα της Σεβαστούπολης (1855), βασισμένα στις εμπειρίες του από τον Κριμαϊκό πόλεμο. Έγραψε επίσης θεατρικά έργα και πολυάριθμα φιλοσοφικά δοκίμια. Ήταν φύση ανήσυχη, γεμάτη σχέδια και αναμορφωτικές ιδέες, επηρεασμένες από τη Γαλλική Επανάσταση. Θέλησε να ανυψώσει τους Ρώσους χωρικούς και να μορφώσει τα παιδιά τους. Ίδρυσε, μάλιστα, και σχολείο και εξέδωσε παιδαγωγικό περιοδικό με τον τίτλο Γιάσναγια Πολιάνα. Στη δεκαετία του 1870, ο Τολστόι βίωσε μια βαθιά ηθική και πνευματική αφύπνιση, όπως περιγράφεται στο μη μυθιστορηματικό έργο του Μια εξομολόγηση (1882). Με πρότυπο τις ηθικές διδασκαλίες του Ιησού και επίκεντρο την Επί του Όρους Ομιλία, στη μετέπειτα ζωή του υπήρξε ένθερμος χριστιανός, αναρχικός και ειρηνιστής. Οι ιδέες του για τη μη βίαιη αντίσταση, που εκφράστηκαν σε έργα όπως το The Kingdom of God Is Within You (1894), είχαν βαθύ αντίκτυπο σε κομβικές προσωπικότητες του 20ού αιώνα όπως οι Μαχάτμα Γκάντι και Μάρτιν Λούθερ Κινγκ.
