Πρόκειται για μια σειρά αυτοπορτρέτων, άλλοτε επιτοίχια, άλλοτε σε μορφή installation αλλά και προστατευμένα μέσα σε γυάλες.
Η εικαστικός έχοντας μεγαλώσει μέσα σε ένα καλλιτεχνικό οικογενειακό περιβάλλον, ήταν σχεδόν αδύνατο να μην ακολουθήσει το ίδιο μονοπάτι. Πέρα από τα κινήματα των εικαστικών τεχνών, η Χαρακτινού βρίσκει πηγή έμπνευσης στα παραμύθια των αδελφών Γκριμ, του Χανς Κρίστιαν Άντερσεν, τον κινηματογραφικό Γερμανικό εξπρεσιονισμό, τα βιβλία του Γκαμπριέλ Γκαρσία Μάρκες, του Μπορίς Βιαν και του Μποντριγιάρ, τα ποιήματα της Τζόυς Μάνσουρ και των υπόλοιπων σουρεαλιστών, τις θεωρίες της κβαντικής φυσικής και την ιερή γεωμετρία. Το υλικό που θαυμάζει και επικρατεί στα έργα της είναι το χαρτί.
Παθιασμένη με την λεπτότητα του υλικού και τη δυνατότητα μεταμόρφωσής του σε διαφορετικά σχήματα και φόρμες, δημιουργεί σουρεαλιστικούς, ονειρικούς κόσμους με συμβολικές αναπαραστάσεις στο χώρο. Μυστικιστικές γυναικείες φιγούρες, υβρίδια ανθρώπων- ζώων, συγχωνεύονται με προσωπικές εμπειρίες της εικαστικού, που διηγείται ιστορίες για διαχωρισμούς και ενώσεις, για το θάνατο, τη ζωή, τον έρωτα, τη γέννηση. Κάθε χαρτί μετατρέπεται έτσι σε ένα λαβυρινθώδες ταξίδι, γεμάτο προσωπικές ανακαλύψεις.
Το έργο της επικεντρώνεται στη χρήση μικτών μέσων πάνω στο χαρτί, (χρωματιστά μολύβια ακουαρέλας, μελάνια, παστέλ) καθώς και σε μια σχεδόν διαλογιστική διαδικασία κοπής του. Τα εύθραυστα αυτά διοράματα, γεννιούνται ως απτά κομμάτια της φαντασίας της και κάνουν την παρουσία τους στο φυσικό μας κόσμο ως λιτές κατασκευές και χώροι διαπερατοί. Πρόκειται για ένα δομημένο χάος που ισορροπεί ανάμεσα στη γεωμετρία της ύλης και την αυθόρμητη, συναισθηματική εξιστόρηση. Ένας κόσμος δυναμικής σιωπής που παρουσιάζει τη γέννηση μιας άλλης μυστικής πραγματικότητας, πέραν του ορατού.
ΜΗΝ ΧΑΣΕΙΣ!
Η δομή του έργου της περιέχει την ουσία ενός ονείρου που συμβαίνει κάτω από την ορθολογιστική επιφάνεια. Πρόκειται για τη μεταφόρτωση σε εικόνα, αυτού που δεν μπορεί να ειδωθεί με τα μάτια της λογικής.
Ο ρόλος του χαρτιού λειτουργεί σημειολογικά στην τέχνη της, επειδή προέρχεται από τα δέντρα που για την ίδια αποτελούν ιερές, συμβολικές υπάρξεις, μιας και ενώνουν το μέσα με το έξω, τον ουρανό με την γη. Στη σειρά των πολύσημων έργων που παρουσιάζονται στο πλαίσιο της έκθεσης The Inside Out Ceremony αναλύεται αυτή η σχέση του εσωτερικού και του εξωτερικού κόσμου. Πώς αυτό που βιώνουμε εσωτερικά, αντικατοπτρίζεται και αλληλεπιδρά με αυτό που ζούμε στην εξωτερική μας πραγματικότητα. Η δημιουργία αυτών των έργων είναι άρρηκτα συνδεδεμένη με τις έννοιες της συμβολικής Μεταμόρφωσης, της ένωσης, της Αναγέννησης, του Έρωτα. Αρχικό έναυσμα υπήρξε η ενασχόληση της με το μοτίβο του πλέγματος, που συμβολίζει ακριβώς την ιδέα της ένωσης και της διάχυσης των ιδεών. Έτσι δημιουργήθηκαν αυτές οι αέρινες κατασκευές, που αρθρώνουν ένα σχεδόν άυλο αρχιτεκτόνημα μέσα στο χώρο, και διερευνούν την ιδέα ότι όλα τα ζωντανά πλάσματα αλληλοσυνδέονται και ότι κάθε στοιχείο στον εσωτερικό και στον εξωτερικό κόσμο, προέρχεται από την ίδια πηγή.
Συγκεκριμένα η εικαστικός έχει αναφέρει ότι “Αν κάτι γεννηθεί εδώ αυτή τη στιγμή, νοερά αυτό το πλέγμα δονείται και μεταφέρεται η ιδέα και η γνώση παντού. Με μία έννοια, η φύση περιέχει ένα μέρος από εμάς κι εμείς περιέχουμε ένα κομμάτι της φύσης. Υπάρχει μια αόρατη και άρρηκτη σύνδεση μεταξύ όλων μας”. Εκτός από τα χαρακτικά που προήλθαν από την αγάπη της για τη μεσαιωνική τέχνη και έχοντας ζήσει σε ένα μεσαιωνικό χωριό της Γερμανίας καθώς και αρκετά χρόνια στο Βερολίνο, όπου μέσω πειραματισμού υλικών και τεχνικών τα εντάσσει μέσα στα ζωγραφικά της, η σειρά περιλαμβάνει και έργα που παρουσιάζονται μέσα σε γυάλες. Η συγκεκριμένη σειρά γεννήθηκε από την ανάγκη να δημιουργήσει τρισδιάστατους μικροσκοπικούς κόσμους, να παγώσει μια στιγμή του ονείρου, αιχμαλωτίζοντας τις εύθραυστες χάρτινες κατασκευές και τις συμβολικές τους ιστορίες στο διηνεκές.
“Το έργο μου τελειώνει όταν ξέρω ότι όλα όσα ήθελα να εξιστορήσω έχουν ειπωθεί και στο έργο μου δεν χωράει ούτε ένα κομμάτι χαρτί παραπάνω, ή η παραμικρή γραμμή. Από εκεί και πέρα το έργο ξεκινάει τη δική του ζωή, έχει γεννηθεί, έχει ολοκληρωθεί και το παραδίδω στον κόσμο. Ζει πλέον, μία ζωή έξω από την δική μου, δεν μου ανήκει πια, και εκεί για μένα είναι το τέλος: το τέλος της μεταξύ μας σχέσης αλλά και η αρχή της δικής του ζωής.”
* Για την είσοδο στο χώρο της γκαλερί την ημέρα των εγκαινίων, απαιτείται πιστοποιητικό εμβολιασμού ή νόσησης.
