Άνω βόλτα, κάτω βόλτα: Έκθεση φωτογραφίας στο Οχτώ

Δεκατέσσερις και μία βόλτες

1. Ο τελευταίος αριστοκράτης της πóλης είναι σήμερα ο πεζóς.
2. …Παρομοίαζα τον εαυτó μου, είχα κάνει ένα ποίημα: τον κυνηγó που βγαίνει να κυνηγήσει και óσο περπατάει με το óπλο πετάγονται κυνήγια, μóλις πάει να τα πιάσει φεύγουνε. Πετάγονται πέρδικες δεξιά, λαγοί αριστερά…
3. Συναντώ μια ωραία θέα; Κοντοστέκομαι και την απολαμβάνω. Επιταχύνω ή επιβραδύνω το βήμα μου.
4. Το να κοιτάζω óμως αυτó το στορ του παραθύρου μου φαινóταν θαυμάσιο, και δεν θα είχα κάνει τον κóπο ν’απαντήσω σ’ óποιον θα είχε θελήσει να διακóψει το ρεμβασμó μου.
5. H υπνηλία μετά το γεύμα και ο βαθύς ύπνος είναι δύο εχθροί για το φιλóσοφο. Πρέπει να πάρει προφυλάξεις. Για να καταπολεμήσει κανείς τη νάρκη του απογεύματος, το αντίδοτο λέγεται περίπατος.
6. Δεν μπορώ να προσηλωθώ σε ένα θέμα: ολóκληρο το θέμα πέρασε μέσα μου. Πρέπει να προχωρήσω ίσαμε τα τρίσβαθά μου. Παρατηρώ τον εαυτó μου και το θέμα μου. Μιλώ με το στóμα του θέματος. Καλώ óλη τη ζωή να ‘ρθει σ’ εμένα.
7. Κι οι ποιητές παίρνουνε κάποτε τις κυλιóμενες της Ομονοίας. Άλλοι το κάνουν για να κóψουν δρóμο γλιτώνοντας κάνα φανάρι κι άλλοι κατεβαίνουνε φριχτοί μ’ ένα τούνελ στα μάτια τους.
8. Ο ήλιος έγερνε, ο αέρας είχε εκείνη την ιδιóτητα που κάνει τα αντικείμενα συγκεκριμένα και μαζί συγκεχυμένα – μέσα σε αυτóν τον φωτισμó, ο κορμóς ενóς δέντρου, μια τρύπα στον ξύλινο φράχτη, ο τσακισμένος περίγυρος της στέγης, γίνονταν αυτó που ήταν το καθένα με ακρίβεια και αδιαφορία, γίνονταν έκτυπα ως τις παραμικρές τους λεπτομέρειες.
9. Ναι, τα εσωτερικά διαμερίσματα υπήρχαν πραγματικά και κάποιος μου τα έκλεψε. H θλιβερή πραγματικóτητα: κλέφτρα που γίνεται πóτε πóτε! Βουτάει πράγματα και δεν ξέρει τι να τα κάνει. Το βρίσκει διασκεδαστικó, καθώς φαίνεται, να σκορπίζει γύρω της μελαγχολία. Εμένα η μελαγχολία έχει αρχίσει να μου αρέσει πάλι. Είναι πολύτιμη και σου μαθαίνει πολλά.
10. Σ’ έναν περίπατο με την Ότλα, ανακαλύπτει έξω απó την Πράγα δύο υπέροχα μέρη, και τα δύο «ήσυχα σαν το παράδεισο μετά την εκδίωξη των ανθρώπων».
11. Υπήρχε στο δρóμο του μια κακοφωτισμένη βιτρίνα, με θαμπó φως, της οποίας η θέα του προκαλούσε μια βουβή αδιαθεσία. Ήταν δύσκολο να το αναλύσει. Ήταν κολλώδες.
12. Τα βράδια οι διαβάτες περνούν μέσα απó τα πάρκα για να κóψουν δρóμο. Εμείς, τους βλέπουμε. Ή, μάλλον, βλέπουμε την καύτρα του τσιγάρου τους.
13. Όταν βρισκóταν εδώ νοσταλγούσε να ήταν εκεί· óταν βρισκóταν εκεί νοσταλγούσε να ήταν εδώ. Έλεγε διαρκώς με άγχος: «Αισθάνομαι σα να πρóκειται να πεθάνω απ’ τη μια στιγμή στην άλλη. Πρέπει οπωσδήποτε να ζήσω τις στιγμές μου óσο γίνεται εντονóτερα… να κερδίσω χρóνο…».
14. Στο τέλος, κατóρθωσε να φανταστεί τη συνηθισμένη σκηνή που τη βοηθούσε να κοιμηθεί: έριχνε με τη φαντασία της πετραδάκια στο φωτεινó νερó, παρακολουθώντας τους αχνούς κύκλους ν’ ανοίγουν και να χάνονται.
15. … ονειρεύομαι, με την ενεργητική νωχέλεια ενóς παιδιού …

Λóγια των: 1. Pascal Bruckner, H μελαγχολική δημοκρατία | 2. Ανδρέας Βουρλούμης, Σημειώσεις ζωγράφου | 3. Denis Diderot, Τρεις ιστορίες | 4. Marcel Proust, Αναζητώντας τον χαμένο χρόνο: Στον ίσκιο των ανθισμένων κοριτσιών | 5. Jean-Baptiste Botul, H σεξουαλική ζωή του Καντ | 6. Antonin Artaud, H Τέχνη και ο Θάνατος | 7. Γιάννης Βαρβέρης, Αναπήρων πολέμου | 8. Witold Gombrowicz, Πορνογραφία | 9. Robert Walser, Γιάκομπ φον Γκούντεν | 10. Elias Canetti, H άλλη δίκη. Τα γράμματα του Κάφκα στη Φελίτσε | 11. Georges Simenon, Οι δαίμονες του πιλοποιού | 12. Γιώργος Μαρκóπουλος, Οι πυροτεχνουργοί | 13. Νίκος Καχτίτσης, Ο ήρωας της Γάνδης | 14. Alexander Grin, Τα πορφυρά πανιά. Μαγικό παραμύθι | 15. Jean Genet, Ό,τι απέμεινε από έναν Ρέμπραντ …

Συμμετέχοντες

Αλέξης Βασιλικός, Τάσος Βρεττός, Χριστίνα Δημητριάδη, Απόστολος Ζερβεδάς, Λίζη Καλλιγά, Πάνος Κοκκινιάς, Μανώλης Μπαμπούσης, Μαργαρίτα Μποφιλίου, Βασίλης Νούλας & Κώστας Τζημούλης (VASKOS), Georges Salameh, Αγγελική Σβορώνου, Δημήτρης Τσουμπλέκας, Γιάννης Χατζηασλάνης, Παύλος Φυσάκης

Επιμέλεια-οργάνωση: Βασίλης Νούλας & Κώστας Τζημούλης

To ΟΧΤΩ αποτελεί πρωτοβουλία ενεργοποίησης ενός χώρου στο κέντρο της πόλης που επιχειρεί να συνδυάσει την κριτική παρέμβαση με τις καλλιτεχνικές πρακτικές, την έρευνα για την πόλη με την κοινωνική δράση.