Σε εξαιρετικά συγκινητικό κλίμα διεξήχθη την Παρασκευή 11 Μαρτίου η έναρξη του 18ου Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ της Θεσσαλονίκης στον κινηματογράφο Ολύμπιον παρουσία ανθρώπων του κινηματογραφικού χώρου και της πολιτικής. Οικοδέσποινα της βραδιάς ήταν η δημοσιογράφος Μαρία Κουφοπούλου, η οποία δήλωσε ότι νιώθει νονά του φεστιβάλ, μιας και γνωρίζει πολύ καλά τον πατέρα του, που δεν είναι άλλος από τον Δημήτρη Εϊπίδη.
Ρεπορτάζ: Ελένη Τσόκα
Πρώτος στην σκηνή ανέβηκε ο αντιπρόεδρος του διοικητικού συμβουλίου του φεστιβάλ, συγγραφέας και κινηματογραφιστής Αχιλλέας Κυριακίδης, ο οποίος με πολύ ζεστά λόγια κάλεσε στο βήμα τον καλλιτεχνικό διευθυντή Δημήτρη Εϊπίδη για να σβήσει τα 18 κεράκια του, επισήμως πλέον, ενήλικου φεστιβάλ.
ΜΗΝ ΧΑΣΕΙΣ!
Έπειτα από ένα παρατεταμένο, θερμότατο χειροκρότημα, δηλωτικό του σεβασμού και της αγάπης του κόσμου για το πρόσωπο του, ο κ. Εϊπίδης καλωσόρισε τους πάντες και είπε “Αυτό το Φεστιβάλ το θεωρώ παιδί μου. Κατάφερε να καθιερωθεί εντός και εκτός συνόρων, ξεκινώντας σε μια εποχή που το είδος του ντοκιμαντέρ βρισκόταν ακόμη στην αφάνεια”, και συνέχισε ανακοινώνοντας το πρόγραμμα.
Στην συνέχεια την σκυτάλη πήρε ο δήμαρχος Γιάννης Μπουτάρης για να κηρύξει την έναρξη του Φεστιβάλ. Και αυτός αναφέρθηκε στην γνωριμία του και στην συνεργασία του τα τελευταία χρόνια με τον Δημήτρη Εϊπίδη. “Είχα την χαρά να συνεργαστώ μαζί του. Έμαθα πολλά πράγματα. Έμαθα να εκτιμώ το ντοκιμαντέρ σαν ένα είδος σινεμά πιο πραγματικό. Σήμερα ο Δημήτρης Εϊπίδης βλέπει το παιδί του να ανοίγει τα φτερά του” δήλωσε χαρακτηριστικά. Τέλος, ο δήμαρχος ανακοίνωσε ότι έπειτα από δική του πρωτοβουλία, ο κ. Εϊπίδης ανακηρύχτηκε επίτιμος δημότης της Θεσσαλονίκης, ως δείγμα ευγνωμοσύνης για την προσφορά του στην πόλη, που ανέδειξε παγκοσμίως γνωστή.
Η βραδιά έκλεισε με την προβολή της διπλά βραβευμένης σε φεστιβάλ ταινίας “Η ορχήστρα της ανακύκλωσης-Μια συμφωνία του ανθρώπινου πνεύματος” των Μπράντ Όλγκουντ και Γκράχαμ Τάουνσλι, μια συμπαραγωγή Παραγουάης, ΗΠΑ, Νορβηγίας και Βραζιλίάς. Επειδή όμως οι δημιουργοί δεν κατάφεραν να παρευρεθούν, παρουσιάστηκε μαγνητοσκοπημένο βίντεο όπου η παραγωγός Juliana Penaranda-Loftu, ευχαρίστησε για την επιλογή της ταινίας και απηύθυνε κάλεσμα για την διάδοση της.
Το ντοκιμαντέρ ακολουθεί την Ορχήστρα της Cateura, από την πρώτη μέρα της ίδρυσης της έως και της απροσδόκητης πορείας της. Η ιδιαιτερότητα της ορχήστρας αυτής έγκειται στο γεγονός ότι τα μουσικά της όργανα είναι κατασκευασμένα από σκουπίδια. Ξύλινες κουτάλες, πιρούνια, τενεκέδες, τακούνια, ακόμη και ακτινογραφίες χρησιμοποιούνται ως υλικά για αυτά τα μουσικά όργανα. Και όσο και αν φαίνεται παράξενο, μπορούν και παράγουν πραγματική μουσική. Το ταλέντο σε συνδυασμό με το πείσμα και την δουλειά, βοηθάει τη φήμη αυτής της ορχήστρας που αποτελείται από παιδιά-εφήβους να εκτοξευθεί και σύντομα να πρωταγωνιστήσει στην παγκόσμια μουσική σκηνή. Εμπνευστής, δάσκαλος και μαέστρος, ο Fabio Chavez, που με υπομονή, όραμα και αγάπη βοηθάει τα παιδιά και την τοπική, φτωχή κοινωνία της Cateura να εξελιχθούν σε όλα τα επίπεδα. Το φίλμ καταφέρνει να συγκινήσει και να καταδείξει την δύναμη της θέλησης ακόμη και κάτω από πολύ δύσκολες συνθήκες. Κυρίως όμως, αναδεικνύει την εκφραστική δύναμη της μουσικής, η οποία ενώνει τους ανθρώπους παγκοσμίως, αναπτύσσοντας πνεύμα και ψυχή.
Με πλάνα από τα φυσικά τοπία της περιοχής αυτής της Παραγουάης, οι σκηνοθέτες μεταφέρουν την δύσκολη αλλά πολύ όμορφη πραγματικότητα της ζωής των ανθρώπων της. Χωρίς αφήγηση, η κάμερα ακολουθεί τους πρωταγωνιστές και εισχωρεί στον κόσμο τους, όπου υπάρχει φόβος, δυσκολία, αλλά πολύ αγάπη, απλότητα και αισιοδοξία.
