Είναι ίσως μια παράσταση που αναδεικνύει ακόμα περισσότερο το ταλέντο δύο νέων ανθρώπων όπως είναι η Γεωργία Νταγάκη και ο Παντελής Κυραμαργιός, σε μια μέρα που προσωπικά μου αρέσει γιατί έχει λιγότερη κοσμοσυρροή σε σχέση με την Παρασκευή και το Σάββατο, όπως είναι η Πέμπτη στο κέντρο του Πειραιά, στο όμορφο Κρεμλίνο.
Η διαδρομή μου στην Ηρώων Πολυτεχνείου ήταν βιαστική, με πολλές απορίες σχετικά με την συγκεκριμένη παράσταση να γεμίζουν το μυαλό μου, σε συνδυασμό με την ανυπομονησία που ένιωθα για να δω αυτά τα δύο παιδιά και τι είχαν ετοιμάσει.
Όσο πλησίαζα προς το χώρο έβλεπα κι άλλο κόσμο να καταφθάνει, με την απορία στα πρόσωπά του να ζωγραφίζεται για το τι τραγούδια θα ακούσει.
Η είσοδος μου στον εξαιρετικής αισθητικής χώρο συνοδεύτηκε από ένα μειδίαμα για το λιτό σκηνικό ενώ εύκολα μπορούσες να μαντέψεις τις θέσεις των μουσικών στη σκηνή.
ΜΗΝ ΧΑΣΕΙΣ!
Η εισαγωγή του «Ποια δύναμη», σε μουσική Σταύρου Σιόλα, στίχους του ίδιου μαζί με την Κατερίνα Κοταρέλα, έδωσε το έναυσμα για να ξεκινήσει μια υπέροχη μουσική βραδιά. Ακούγοντας τη μουσική, αναζήτησα τη Γεωργία, η οποία ανέβηκε στη σκηνή περνώντας ανάμεσα μας, μια κίνηση που με έκανε να νιώσω οικεία μαζί της.
Ως καλή οικοδέσποινα μας καλωσόρισε μέσα από το δικό της «Θ’ ανατιναχτούμε» για να έρθει το «Μιλώ για σένα» να προσθέσει πιο παραδοσιακά στοιχεία και να δείξει την έντονη κίνηση που διαθέτει η ερμηνεύτρια στη σκηνή, αποσπώντας το χειροκρότημα στο τέλος του κομματιού.
Είχε φτάσει η στιγμή για να πιάσει στα χέρια της τη λύρα χαρίζοντας μας ένα δυνατό σόλο που μετέδωσε την ενέργεια της σε μας, δένοντας το με το αγαπημένο μου «Σκέτος εγώ», σε μια από τις χαρακτηριστικές στιγμές της βραδιάς.
Ένα ακυκλοφόρητο τραγούδι για τη συνέχεια, με τον τίτλο «Σύννεφο θα γίνω», το οποίο σε παρασύρει με το ρυθμό του, υποδεχόμενη αμέσως μετά τον Παντελή Κυραμαργιό -που γνωρίσαμε μέσα από την καλλιτεχνική κολεκτίβα «Πλέγμα»– τραγούδησαν μαζί ως ντουέτο τα «Αστεία όνειρα», σε μουσική και στίχους του ίδιου, με την εκτέλεση στο δίσκο του να είναι μαζί με την Γλυκερία.
Αφήνοντας εκείνον μόνο του, παρουσίασε από την προσωπική του δισκογραφία την «Αρετή» και διασκεύασε τον «Ακροβάτη», τον οποίο τραγουδήσαμε όλοι μαζί παρέα, για να επανέλθει η Γεωργία στο πλάι του ξεσηκώνοντας μας με την υπέροχη «Τίγρη», κλείνοντας άτυπα το πρώτο μέρος με το «Δεν λέει η καρδιά να μάθει», ένα κομμάτι με το οποίο την αγάπησε και την έμαθε το περισσότερο κοινό.
Δεν ήταν όμως μόνοι τους το βράδυ αυτό, μιας και είχε φτάσει η ώρα να υποδεχτούν τον πρώτο καλεσμένο τους, τον Γιάννη Κότσιρα.
Με τον Παντελή στα πλήκτρα, ο Γιάννης Κότσιρας τραγούδησε ντουέτο με τη Γεωργία την «Όμορφη πόλη», γνωρίζοντας την αποθέωση από όλους μας. Ακολούθησε το «Εφάπαξ», το «Κάθε φορά» για να μας αποχαιρετήσει με ακόμα ένα ντουέτο αυτή τη φορά με τον Παντελή στις «Δυο Σπιθαμές», βάζοντας και εκείνος τη δική του πινελιά στη βραδιά.
Έπειτα, η Γεωργία άλλαξε πάλι το ύφος μέσα από το διαχρονικό «Βενζινάδικο» και τις «Μέλισσες», με τον ενθουσιασμό να χτυπάει κόκκινο και να ενώνουμε τη φωνή μας με τη δική της, φανερώνοντας μια ακόμα πλευρά της η οποία με εξέπληξε ευχάριστα.
Πλέον ήταν η σειρά της δεύτερης έκπληξης, καλώντας τη Μαρία Παπαγεωργίου στη σκηνή. Εκείνη δεν τους χάλασε χατίρι τραγουδώντας με την κιθάρα της το «Πουλάκι» για να έρθει για πρώτη φορά ζωντανά, η κοινή ερμηνεία τους με τον Παντελή στις πρόσφατες «Αντιθέσεις», που κυκλοφόρησαν πριν λίγες μέρες.
Μένοντας πλέον μόνη στη σκηνή η Γεωργία μαζί με την κρητική λύρα, ερμήνευσε ιδιαίτερα αισθαντικά τον «Πραγματευτή» του Νίκου Ξυλούρη για να ρίξει λίγο τους τόνους με το «Αυτή η νύχτα μένει» σε μια ιδιαίτερη εκτέλεση που κέρδισε τις εντυπώσεις.
Φτάνοντας σιγά σιγά προς το τέλος, πλημμύρισε το χώρο με το «Έγινε παρεξήγηση» του αξεπέραστου Μάνου Χατζιδάκι για να ρίξει αυλαία με ιδιαίτερο «Καίγομαι καίγομαι» μέσα σε έντονα χειροκροτήματα αφήνοντας μας όλους καθώς φεύγαμε, με ένα πλατύ χαμόγελο.
Είναι ένα πρόγραμμα με ταυτότητα και αισθητική που σε κάνει να θέλεις να το ξαναδείς. Η Γεωργία Νταγάκη συνδυάζει ροκ στοιχεία και παράδοση μαζί, έχοντας στα χέρια της την κρητική λύρα της και με προσεκτικά βήματα προχωράει προσκαλώντας σε να την ακολουθήσεις.
Με τον Παντελή Κυραμαργιό συνοδοιπόρο δείχνουν πως το μέλλον τους ανήκει και έχουμε να περιμένουμε όμορφα πράγματα από εκείνους!
Μη χάσεις την ευκαιρία να τη δεις για τελευταία φορά αυτή την Πέμπτη στο Κρεμλίνο.
Παίζουν οι μουσικοί:
Λουκάς Καλατζάκος: Τύμπανα
Ρήγας Βοριάς: Μπάσο
Νίκος Ταβουλάρης: Κιθάρες
Νίκος Σταδιάτης: Ακορντεόν / φωνητικά
*Φωτογραφίες: Μιχάλης Τσεσμετζής