Σε ένα ασφυκτικά γεμάτο Estate η Νατάσσα Μποφίλιου πραγματοποίησε την προτελευταία παράσταση της “Βαβέλ 2”, η οποία ολοκληρώνεται στις 18 του μήνα μετά και από την παράταση που πήρε.
Βράδυ Σαββάτου και η κατεύθυνσή μου ήταν προς την Πειραιώς, για να παρακολουθήσω την Νατάσσα Μποφίλιου στο Estate. Παρέα με τους μουσικούς της παρουσιάζουν ένα πρόγραμμα με τον τίτλο “Βαβέλ 2” το οποίο είναι και διασκεδαστικό και γεμάτο εκπλήξεις!
Το ρολόι έδειχνε λίγα λεπτά μετά τις δέκα και μισή όταν βρισκόμουν ήδη έξω από το Estate. Ο κόσμος που περίμενε απέξω ήταν αρκετός και συνεχώς αυξανόταν. Μπαίνοντας στο χώρο, έβλεπες τις θέσεις των οργάνων, τις πολυθρόνες σε συγκεκριμένα σημεία στη σκηνή, αλλά και ένα μεγάλο video wall, χωρίς να ξέρεις τι θα δεις εκεί, ενώ παράλληλα διέκρινες την ανυπομονησία των θεατών για το ξεκίνημα της Νατάσας.
Καθώς τα λεπτά κυλούν, τα φώτα αρχίζουν να χαμηλώνουν και όλη η μπάντα, από τον ενορχηστρωτή Θέμη Καραμουρατίδη μέχρι τον σαξοφωνίστα Γιώργο Κάστανο, ανέβηκαν στη σκηνή για ν’ ακουστούν οι πρώτες νότες από τη “Βαβέλ” στην ορχηστρική της έκδοση μαζί με τα χειροκροτήματα μας.
ΜΗΝ ΧΑΣΕΙΣ!
Αμέσως μετά, η Νατάσσα Μποφίλιου καθισμένη στο πιάνο ερμήνευσε την “Αντιγόνη” από τον δίσκο “Βαβέλ”, ενώ την παρακολουθούσαμε μέσα από μια οθόνη, όντας κρυμμένη σ’ ένα δωμάτιο, για να βγει στη συνέχεια και να περάσει μέσα από τον κόσμο, που την χειροκροτούσε έντονα μέχρι να φτάσει επάνω στη σκηνή.
“Η καρδιά πονάει όταν ψηλώνει” ακολουθεί από το παρελθόν, με τη σύνδεση στο παρόν να γίνεται με “Τα δικά μου τραγούδια”, δίνοντας έτσι μια μικρή γεύση για τι πρόκειται να συμβεί. Η “Παρέα” ως επόμενο, και τα σόλο του Γιώργου Κάστανου στο σαξόφωνο δίνουν κάτι διαφορετικό στο κομμάτι για να έρθουν τα “Εφτά τραγούδια θα σου πω” να προκαλέσουν την πρώτη, από τις πολλές, έκρηξη του ενθουσιασμού μας.
“Και μου βγαίνουν πάντα λίγοι” και το αγαπημένο “Μέτρημα” μαζί με την “Ασπιρίνη” έριξαν για λίγο το ρυθμό, μέχρι να μας ερμηνεύσει εξαιρετικά και με κορώνα στο τέλος του το “Σ’ έχω βρει και σε χάνω” γνωρίζοντας την αποθέωση!!
Και έρχεται ο Θέμης Καραμουρατίδης με τη “Συνήθεια”, στην οποία έχει γράψει τη μουσική και τραγούδησε η Ελευθερία Αρβανιτάκη, να δώσει μια διαφορετική πινελιά στο πρόγραμμα καθώς έπεται η “Δεμένη”, όπου η Νατάσα τραγούδησε όρθια για να με εκπλήξει ευχάριστα τόσο με το επόμενο τραγούδι, το “Fragile” του Sting, όσο και με τη σκηνική της παρουσία, στο πλάι της σκηνής μπροστά από την οθόνη, σε στάση επίκλησης, σε μια από τις πιο χαρακτηριστικές στιγμές της βραδιάς.
Είχε φτάσει η στιγμή για τη “Belle Reve”, με τη Νατάσα καθισμένη αυτή τη φορά σε μια πολυθρόνα, με τα φώτα χαμηλωμένα να ερμηνεύει αισθαντικά σε μια πιο τζαζ εκτέλεση για να γίνει ακόμα πιο ατμοσφαιρική στο “Εγώ μεγάλωνα για σένα” λίγο πριν κλείσει δυναμικά με τους “Επιζώντες” το πρώτο μέρος μιας ομολογουμένως εξαιρετικά σκηνοθετημένης παράστασης.
Το δεύτερο μέρος ήταν πιο διασκεδαστικό και χορευτικό. Ακόμα και η προσθήκη νταουλιού προκαλεί έκπληξη, ίσως αρνητική, πολύ δε περισσότερο όταν χρησιμοποιείται σε αρκετά τραγούδια.
Μετά από ένα μικρό διάλειμμα, επέστρεψαν όλοι μαζί, ταξιδεύοντας μας στο χρόνο με την “Ομορφιά στην Αθήνα” συνδυάζοντας τη μουσική με τις εικόνες και τα βίντεο, που περνούσαν από την οθόνη, σε ένα από τα πιο όμορφα σημεία του προγράμματος.
Έπειτα, ήρθαν “Τα επόμενα φιλιά” από τη “Βαβέλ”, για να ανέβει το κέφι στα ύψη, στην εισαγωγή με το νταούλι από το “Ανάποδα” όπου ο ενθουσιασμός χτύπησε κόκκινο! Οι χορευτικές κινήσεις της Νατάσας με εξέπληξαν όπως και η έντονη κίνηση της στο πλάι της σκηνής έχοντας μαζί της τον Γιώργο Κάστανο στο σαξόφωνο, τον Βαγγέλη Κατσαρέλη στην τρομπέτα και τον Άρη Ζέρβα στο νταούλι ,μεταφέροντας μας με τόσο διαδραστικό τρόπο την ενέργεια της. Η αέρινη κίνηση της όπως και η εκρηκτικότητά της συνεχίστηκαν και στα “Ανταλλάγματα” όπου στο τέλος τους, γνώρισε ξανά την καθολική αποθέωση.
“Το ραντεβού” συνέχισε στους ίδιους ρυθμούς για να έρθει η ομώνυμη “Βαβέλ” να μας πάει σε πιο μελαγχολικά μονοπάτια μαζί με την “Εκκρεμότητα”, σε μια τόσο συγκινητική ερμηνεία. Φτάνοντας προς το τέλος ακούσαμε τις “Μεγάλες αγάπες” όπου η χορωδία ήμασταν εμείς, μια η Νατάσα, μια εμείς, πόσο όμορφο το συναίσθημα να τραγουδούν όλοι μαζί σαν μια μεγάλη παρέα!
Ακολούθως, “Τα μεθύσια” από το δίσκο της “Βαβέλ” για να δούμε ξανά το Θέμη Καραμουρατίδη να τραγουδά από το πιάνο, “Το δίκιο μου”, μουσική δική του και στίχους Οδυσσέα Ιωάννου, βάζοντας έτσι και εκείνος ένα λαϊκό τόνο μέσα σε θερμό χειροκρότημα. Λίγο πριν το τέλος, με ορχηστρικό “χαλί” μας παρουσίασε την εξαιρετική μπάντα της για να μας αποχαιρετήσει για λίγο όπως φάνηκε, ξανά με τη Βαβέλ.
Κανείς δεν έφυγε, όλοι περίμεναν το encore, με το “Κοίτα εγώ” να γίνεται ντουέτο μαζί με το Θέμη συνοδευόμενο από το ρυθμικό χειροκρότημα μας, τραγουδώντας το ρεφρέν του acapella (σ.σ. χωρίς μουσική) και γνωρίζοντας γι’ ακόμα μια φορά την αποθέωση!
Το κομμάτι που έριξε αυλαία ήταν το μοναδικό “Εν λευκώ”, ένα από τα πιο αγαπημένα μου, χαρίζοντας παράλληλα και ένα χαμόγελο στο πρόσωπό μου, με το αίσθημα της πληρότητας, αυτό που μόνο μια ζωντανή παράσταση μπορεί να σου δώσει, να με έχει πλημμυρίσει.
Η “Βαβέλ 2” έχει πληθώρα οργάνων, άψογη συνεργασία, αισθητική ακόμα και στα σκηνικά, πολλά συναισθήματα και μια Νατάσσα Μποφίλιου εκρηκτική και απολαυστική! Καθένας από όλους έχει βάλει και το δικό του στίγμα στο σχεδόν τρίωρο πρόγραμμα που αξίζει να δείτε τόσο για τα καινούρια όσο και για εκείνα τα διαχρονικά αγαπημένα τραγούδια που σε γεμίζουν με εικόνες και αξέχαστες στιγμές.
Μαζί της είναι οι μουσικοί:
Θέμης Καραμουρατίδης: Πιάνο, ενορχηστρώσεις
Άρης Ζέρβας: Τσέλο, βοηθός ενορχηστρωτή
Γιάννης Δημητριάδης: Πλήκτρα, ακορντεόν
Γιώργος Μπουλντής: Μπάσο ηλεκτρικό / κοντραμπάσο
Μανώλης Γιαννίκιος: Τύμπανα
Βαγγέλης Κατσαρέλης: Τρομπέτα
Γιώργος Κάστανος: Κλαρινέτο-σαξόφωνο
Nίκος Μέρμηγκας: Λαούτο, λάφτα, μπουζούκι, μαντολίνο
*Φωτογραφίες: Μιχάλης Τσεσμετζής
◊ Η Νατάσσα Μποφίλιου για μία ακόμη εμφάνιση στο Estate! Περισσότερες πληροφορίες, εδώ
