Η εμπειρία του να βρίσκεσαι σε παράσταση του Μίλτου Πασχαλίδη είναι ανεκτίμητη γιατί καταφέρνει με το δικό του τρόπο να σε κάνει να γελάσεις, να σκεφτείς αλλά και να συγκινηθείς. Το παραπάνω συμπέρασμα επιβεβαιώθηκε και το προηγούμενο Σάββατο, σε μια κατάμεστη κεντρική σκηνή στον Σταυρό του Νότου.
Οι δείκτες του ρολογιού έδειχναν έντεκα και κάτι, όταν ο Μίλτος Πασχαλίδης με τους μουσικούς του ανέβηκαν, με τις «Ξερολιθιές». Το κομμάτι – το οποίο έχει αγαπηθεί πολύ στις ζωντανές εμφανίσεις του Μίλτου πριν δισκογραφηθεί επίσημα – αποτελεί προπομπό του «Τραγούδια που ζούνε λαθραία» που κυκλοφορεί εδώ και λίγες μέρες. «Είναι ένας δίσκος που ετοιμάζεται εδώ και τρία χρόνια», ανέφερε χαρακτηριστικά, σε στίχους του Άλκη Αλκαίου και μουσική του σπουδαίου Μάριου Τόκα.
Η αύρα που επικρατούσε στο χώρο ήταν τόσο θετική και το χαμόγελο ζωγραφισμένο στα πρόσωπα όλων που ένιωθες ότι αυτό το βράδυ θα χαραχτεί έντονα στη μνήμη όλων και νομίζω πως έτσι έγινε.
Μετά από παρότρυνση του Μίλτου, κάναμε ησυχία για να μας τραγουδήσει τη «Ρωξάνη», αποκαλύπτοντας μας τη συγκινητική ιστορία που κρύβεται από πίσω, και αφορά τον αυτοπυρπολισμό μιας νεαρής Τουρκάλας για τα δεινά των Κούρδων στην πλατεία Ταξίμ.
ΜΗΝ ΧΑΣΕΙΣ!
Από τα καινούρια, πήγε στα πιο παλιά, με την «Πηνελόπη» σε μια πιο ηλεκτρική εκτέλεση ν’ ανάβει τη σπίθα του ενθουσιασμού μας, με το χώρο να σείεται από τη φωνή του Μίλτου και τη δική μας γιατί «όσοι ταξίδεψαν ζηλεύουν την Ιθάκη».
Ακολούθησε η «Απουσία» που αφιέρωσε στην κόρη του Ευγενία, ρίχνοντας για λίγο το ρυθμό, για να έρθουν «Τα μπλουζ της άγριας νιότης» να μας πάνε ακόμα πιο πίσω στο χρόνο, δίνοντας έτσι την κατάλληλη πάσα στη Νίκη Γρανά να μας τραγουδήσει πρώτα το υπέροχο «Εσύ εκεί» του μεγάλου Μάνου Ξυδούς και μετά τη «Βροχή μου» του Χρήστου Θηβαίου, δύο δύσκολα κομμάτια με τα οποία έκλεψε τις εντυπώσεις και με έκανε να την παρατηρήσω ακόμα πιο έντονα στη συνέχεια.
Η επιστροφή του Μίλτου Πασχαλίδη στη σκηνή, συνοδεύτηκε από το ντουέτο τους στο δικό του «Ένα πεύκο στην ακρογιαλιά», όπου κέρδισαν ένα έντονο και παρατεταμένο χειροκρότημα.
Η πρώτη έκρηξη αδρεναλίνης έγινε στον «Ακροβάτη», για να έρθουν τα «Ξημερώματα» και οι «Βυθισμένες άγκυρες» να απογειώσουν τη διάθεση μας!
Το καλύτερο όμως ήταν, ο τρόπος που μας μάγεψε με την ερμηνεία του στις διαχρονικές «Κακές συνήθειες», με όλους εμάς συγχρονισμένους να τον συνοδεύουμε μέσα σε μια ατμόσφαιρα όμορφη και συγκινητική, βάζοντας την αγαπημένη «Φωτιά μου» να καίει στη ψυχή μας στο κλείσιμο του πρώτου μέρους.
Ένιωσα το Μίλτο να έχει τρομερή ενέργεια, μια Νίκη χαρούμενη και προσηλωμένη δίπλα του και ένα κοινό που ήξερε τι είχε έρθει ν’ ακούσει, έτοιμο να γίνουμε όλοι μαζί μια παρέα.
Και η συνέχεια ήταν γεμάτη εκπλήξεις…
Μετά από ένα ολιγόλεπτο διάλειμμα, το δεύτερο μέρος του προγράμματος ξεκίνησε με μια βροχή από «Περσείδες» για να ρίξει λίγο την ένταση με την «Ελαιοματούσα» και το «Ακόμα σ’ αγαπώ», λίγο πριν την έκρηξη στα «Τραγούδια μια σταλιά» και στα νέα «Κιφ» και «Κλόουν». Το τελευταίο μάλιστα, αφιέρωσε εξαιρετικά στην κόρη του Ευγενία αλλά και στη Χαρά, την κόρη του Άλκη Αλκαίου, μέσα σε έντονα χειροκροτήματα.
Έπειτα, ήρθε το δυναμικό «Αγύριστο Κεφάλι» για να δώσει τη μουσική σκυτάλη στον Δημήτρη Μουτάφη να ερμηνεύσει το «Δε ζητάω πολλά», δένοντας το αρμονικά με το «Μιλώ για σένα» της Νίκης, όπου είδα την έντονη σκηνική της παρουσία και φάνηκε ότι το χαιρόταν ιδιαίτερα τόσο το κομμάτι όσο και την αλληλεπίδραση με τον κόσμο.
Καθώς φτάναμε προς το τέλος, ο Μίλτος τίμησε με το δικό του τρόπο τον αξέχαστο Δημήτρη Μητροπάνο, μέσα από το «Πάντα γελαστοί» και τη «Ρόζα», σε μια τρομερά αισθαντική ερμηνεία του που με καθήλωσε.
Αλλάζοντας μαεστρικά τη διάθεση μας, μάς ταξίδεψε νοερά μέχρι την Κρήτη με «Της λήθης το πηγάδι» και «Το καπηλειό», με τη συμμετοχή μας στο συγκεκριμένο τραγούδι να είναι τόσο με ρυθμικά παλαμάκια όσο και με τη φωνή μας.
Πως θα μπορούσε να κλείσει μια τέτοια βραδιά;
Με το «Στα είπα όλα», σε μια ροκ εκτέλεση! Ένιωσα πώς ο Μίλτος κατέθεσε τη ψυχή του ερμηνεύοντας το μοναδικά. Και ακολούθησε το «Παραμύθι με λυπημένο τέλος» για να μας καληνυχτίσει με τις φωτεινές του «Περσείδες» γνωρίζοντας την αποθέωση από όλους!
Ήταν μια βραδιά χορταστική με πολλά τραγούδια – σχεδόν τρεις ώρες κράτησε το πρόγραμμα -όπου το αίσθημα της πληρότητας κυριαρχούσε. Ο Μίλτος Πασχαλίδης παρέα με τους συνεργάτες του χαρίζουν στιγμές που πρέπει να ζήσεις έστω και μια φορά!
Μαζί του επί σκηνής:
Νίκη Γρανά: πιάνο, ακορντεόν, ερμηνεία
Θύμιος Παπαδόπουλος: πνευστά
Δημήτρης Σινογιάννης: ηλεκτρική κιθάρα
Πάρις Περυσινάκης: λύρα
Δημήτρης Μουτάφης: μπάσο
Ηλίας Δουμάνης: τύμπανα
Hχοληψία: Πασχάλης Κολέντσης
Φώτα: Μανώλης Μπράτσης
Φωτογραφίες: Μιχάλης Τσεσμετζής
Διαβάστε επίσης:
Ο Μίλτος Πασχαλίδης στην Κεντρική Σκηνή του Σταυρού του Νότου