Μια νέα δημιουργία «ψηφιακού θεάτρου»/ το «θέατρο του εγκλεισμού» #featuring Miss Presence and the Absent Girls Band.
Η Έλλη Παπακωνσταντίνου μετά την τελευταία της δημιουργία “Oedipus: Sex with Mum Was Blinding” που παρουσιάστηκε στο BAM (Brooklyn Academy of Music) της Νέας Υόρκης αποσπώντας διθυραμβικές κριτικές (Η Observer και το OperaWIRE τη συγκατέλεξαν στη λίστα των Νεοϋορκέζικων must-see παραστάσεων), βαδίζει για ακόμα μία φορά σε αχαρτογράφητα μονοπάτια. Αυτή τη φορά, δημιουργεί μια ψηφιακή παράσταση, σχεδιασμένη για την πλατφόρμα του «ζοομ» σε συνεργασία με την εικαστικό Μαίρη Ζυγούρη (visual poems) και τις υπέροχες καινοτόμες καλλιτέχνιδες Nalyssa Green, Kat Papachristou, Σεραφίτα Γρηγοριάδου, Βάλια Παπαχρήστου, Σοφία Μανώλη και Gemma Carbone.
Οι «Miss Presence and the Absent Girls Band» που συνυφαίνουν καταιγιστικά visuals, θεατρικό λόγο και ζωντανή ποπ μουσική σε μια μοναδική ψηφιακή εμπειρία!
Το κείμενο στηρίζεται στα “Ίχνη της Αντιγόνης” ένα από τα γνωστότερα έργα της σπουδαίας σύγχρονης Σουηδής Χριστίνας Ουζουνίδη που αντλεί από τον αρχαιοελληνικό μύθο της Αντιγόνης και μιλά για την έμφυλη διαχρονική βία και την κατασκευή της έμφυλης ταυτότητας.
ΜΗΝ ΧΑΣΕΙΣ!
«Με συντάραξε! Η σκηνοθέτης βρήκε τρόπο να κάνει θέατρο στο ζοομ, ολοκληρωμένα με μουσική που κάποιες φορές βρίσκονται σε πρώτο πλάνο….Βρήκα την παράσταση καθηλωτική…Μόλις το κοινό ολοκληρώσει τις ρυθμίσεις του ζοομ βλέπεις μόνο τα παράθυρα των 6 ηθοποιών που η καθεμιά είναι στο σπίτι της. Ποτέ δεν πίστευα ότι αυτό θα ήταν εφικτό. Συγχαρητήρια- νομίζω ότι ανακαλύπτετε ένα νέο είδος τέχνης εδώ!» –Sara Jobin, μαέστρος και καλλ. διευθύντρια Center for Contemporary Opera, NY, US
ΠΡΟΣΟΧΗ: Δεν πρόκειται για ένα ακόμα θέατρο κονσέρβας, αλλά μια περφόρμανς ζωντανή κι ΟΧΙ βιντεοσκοπημένη.
Το «Θέατρο του εγκλεισμού» και οι κανόνες του:
Υπάρχουν κάποιοι κανόνες που θέσαμε στους εαυτούς μας και που περιγράφουν αυτό που συμβαίνει.
1. Κάνουμε τις πρόβες μας και παρουσιάζουμε το έργο αποκλειστικά μέσα από την απομόνωσή μας.
2. Χρησιμοποιούμε μόνο αντικείμενα, μουσικά όργανα, ρουχισμό ή τεχνικό εξοπλισμό που είχαμε στα σπίτια μας, όταν μπήκαμε σε καραντίνα. Το σκηνικό είναι το σπίτι μας.
3. Δημιουργούμε μέσα από το σπίτι μας, όπως και τόσες άλλες γενιές γυναικών πριν από εμάς. Ιδιωτικός και δημόσιος λόγος και χώρος σμιλεύονται.
«To θέατρο είναι μια τέχνη που προϋποθέτει τη φυσική παρουσία και αυτό το γνωρίζουμε πολύ καλά. Στη δική μας περίπτωση, η καραντίνα μας έφερε να κάνουμε πρόβες με τη βοήθεια μιας ψηφιακής πλατφόρμας. Διαπιστώσα ότι ο εγκιβωτισμός των σωμάτων στα ψηφιακά παράθυρα άνοιγε διάλογο με τον εγκλωβισμό στην έμφυλη ταυτότητα και στη σύνδεση της γυναίκας με τον οίκο, τον ιδιωτικό χώρο», εξηγεί η Παπακωνσταντίνου. «Επομένως, ο αναγκαίος εγκλεισμός στο σπίτι και η μεταφορά μεγάλου μέρους της δραστηριότητάς μας στο διαδίκτυο, δεν ήταν ο μόνος λόγος για τη δημιουργία αυτής της νέας πρότασης. Εδώ, υπάρχει ως ζητούμενο η δημιουργία μιας νέας αισθητικής γλώσσας με μέσα που δεν έχουμε ξαναδουλέψει ποτέ.»
ΤΑΥΤΟΤΗΤΑ ΤΗΣ ΠΑΡΑΣΤΑΣΗΣ
Σύλληψη/Art direction Έλλη Παπακωνσταντίνου
Συγγραφέας Christina Ouzounidis
Μετάφραση από τα Σουηδικά στα Ελληνικά Margarita Mellberg
Visual art advisor & visual poem Μαίρη Ζυγούρη
Μουσική Σύνθεση Nalyssa Green, Κατερίνα Παπαχρήστου
Μετάφραση από τα Σουηδικά στα Ελληνικά Ειρήνη Δερμιτζάκη, Gemma H.
Carbone, Έλλη Παπακωνσταντίνου
Κινησιολογία Βάλια Παπαχρήστου
Επιστημονικός Σύμβουλος Λίνα Ρόζη
ΕΡΜΗΝΕΥΟΥΝ
Nalyssa Green Σεραφίτα Γρηγοριάδου Gemma H. Carbone Βάλια Παπαχρήστου Κατερίνα Παπαχρήστου Σοφία Μανώλη
Special Guest: Χλόη Κολύρη
Βοηθός σκηνοθέτη Α’ Ειρήνη Δερμιτζάκη
Βοηθός Σκηνοθέτη Β’ Ηρώ Λέφα
Φωτογραφία FLP Athens, Σοφία Μανώλη Τρέιλερ & Motion graphics FLP Athens
Eπικοινωνία Μαρία Τσολάκη, Ευαγγελία Σκρομπόλα
Παραγωγή ΟDC ENSEMBLE
Η παράσταση υποστηρίζεται από το Υπουργείο Πολιτισμού, το Arts Council της Σουηδίας (Kulturrådet) και την Σουηδική Πρεσβεία στην Ελλάδα και τελεί υπό την Αιγίδα της Γενικής Γραμματείας Ισότητας και της UNESCO.