Ανγκόλα, 1961. Με την εξέγερση στην Μπάισα ντου Κασάνζε αρχίζει ο Πόλεμος της Ανεξαρτησίας εναντίον της Πορτογαλικής Αποικιοκρατίας. Η Άλλη όχθη της θάλασσας επικεντρώνεται στα επεισόδια που συνέβησαν πριν από την εξέγερση, όταν άρχισαν να πυρπολούνται οι μεγάλες βαμβακοφυτείες – γεγονός που έπαιξε αποφασιστικό ρόλο στη εξέλιξη της σύγκρουσης.

Απόσπασμα

εμείς που δεν φύγαμε από δω, δεν φύγαμε ποτέ από δω, δεν θα φύγουμε ποτέ από δω, η άλλη όχθη μια πρόφαση για να ελευθερωθούμε απ’ το πόσο μας βαραίνουν οι βδομάδες, η άλλη όχθη ένας τρόπος να φανταστούμε Κυριακές όταν δεν υπάρχουν Κυριακές στη ζωή μας, υπάρχει ένας διαφορετικός τρόπος για να πλήξουμε, με πιτζάμες όλη μέρα να κοιτάζουμε τον δρόμο απ’ το παράθυρο και μια γειτόνισσα, υπερβολικά καλοντυμένη, να επιστρέφει από το σινεμά ενώ το σώμα της ηθοποιού εγκαταλείπει αναπόφευκτα το σώμα της μετατρέποντάς τη σε Νατιβιδάδ ή Έλσα ξανά, δεν υπάρχει καμία Αφρική, σας διαβεβαιώ, πόσο παράλογο να φαντάζεται κανείς την Ανγκόλα, τους λόφους του βαμβακιού, τους μανδρίλους, τον κυβερνήτη του Μαλάνζε, το Ναμίμπε, όλες αυτές τις επινοήσεις της γρίπης, όλα αυτά τα προϊόντα του πυρετού, ενώ μια φωνή κοντινή και απόμακρη μαζί σπρώχνει το σώμα μας

– Κράτα καλά το θερμόμετρο
κι εμείς νιώθουμε τον παγωμένο σωλήνα στη μασχάλη που η μάνα μας σφίγγει κοιτάζοντας το ρολόι

– Υπομονή άλλο ένα λεπτό
οπότε ξεχάστε την Αφρική καταλάβατε, για όνομα του Θεού, ξεχάστε την Αφρική, τι βεβιασμένη επινόηση, τι βλακεία, τι ψέμα, μια θάλασσα με δυο όχθες πού ακούστηκε αυτό, την αλμπίνα, λόγου χάρη, φαντάστη κα πως την αγόρασα απ’ τον πατέρα της, τι σου κάνει η αρρώστια

Αντόνιο Λόμπο Αντούνες – Πληροφορίες για τον συγγραφέα

Ο Αντόνιο Λόμπο Αντούνες (António Lobo Antunes) γεννήθηκε το 1942 στη Λισαβόνα. Σπούδασε ιατρική και ειδικεύτηκε στην ψυχιατρική. Στις αρχές της δεκαετίας του ’70 έκανε τη στρατιωτική του θητεία στην Αγκόλα, παίρνοντας μέρος στους αποικιακούς πολέμους όπως όλοι οι νέοι της γενιάς του. Συγγραφέας πάνω από είκοσι έργων, που μεταφράστηκαν στις κυριότερες γλώσσες, θεωρείται ως μία από τις μεγαλύτερες μορφές της σύγχρονης λογοτεχνίας. Έχει τιμηθεί με το μεγαλύτερο πορτογαλικό λογοτεχνικό βραβείο, το βραβείο Camões, το 2007. Και, ύψιστη διάκριση για ζώντα συγγραφέα, το έργο του εντάχθηκε και θα εκδοθεί στη σειρά Biblio thèque de la Pléiade του οίκου Gallimard.

Στα ελληνικά, έχουν κυκλοφορήσει τα έργα του: Ώσπου οι πέτρες να γίνουν ελαφρύτερες απ’ το νερό (Πόλις, 2020), Πάνω στα ποτάμια που κυλούν (Πόλις, 2019), Στου διαόλου τη μάνα (Πάπυρος, 2008), Το μεγαλείο της Πορτογαλίας (Καστανιώτης, 2000), Η φυσική τάξη των πραγμάτων (Καστανιώτης, 1998) και Το εγχειρίδιο των ιεροεξεταστών (Καστανιώτης, 1998).