Ήταν Πέμπτη 7 Απριλίου 2022, όταν προσπερνώντας μια σειρά από κόκκινα καθίσματα, συνάντησα στο θέατρο τον Γιάννη Κακλέα για την πρώτη φάση της ακρόασης που οργανώθηκε με αφορμή την παράστασή μας.

Θυμάμαι πως, αν και αργώ εξαιρετικά σπάνια, καθυστέρησα μερικά λεπτά στο προγραμματισμένο ραντεβού μας. Πιστεύω πως δεν έγινε αντιληπτό γιατί, ευτυχώς, ήμουν ήρεμος. Έδωσα το βιογραφικό μου και μου ζήτησε να ανέβω στη σκηνή. Από τα πρώτα, όμως, δευτερόλεπτα της συνάντησής μας, ένιωσα, για λόγους που δεν μπορώ να εξηγήσω, πως ανάμεσά μας αναμένεται να γίνει κάτι καλό. Και λίγο αργότερα, είχα, πια, πλήρη βεβαιότητα, πως ανεξαρτήτως αποτελέσματος σ’ αυτήν την συγκεκριμένη ακρόαση, εκείνος ως σκηνοθέτης και εγώ ως ηθοποιός μπορούμε να επικοινωνήσουμε θεατρικά σε ένα επίπεδο βαθύ και ουσιαστικό. Αυτό με ενέπνευσε απίστευτα.

Ιστορίες γύρω από τον βασικό κορμό της αφήγησης έχουν αναδειχθεί εξαιρετικά και δίνουν ξεχωριστή υφή στη διασκευή μας. Όποι@ έχει διαβάσει το βιβλίο, έχει παρακολουθήσει την ταινία ή κάποιο από τα προηγούμενα ανεβάσματα του έργου, ίσως να θυμάται έναν νέο, παράφορα ερωτευμένο με τη χήρα του χωριού και βαθιά πληγωμένο από την οικογένεια και τον περίγυρο του, που αυτοκτονεί. Αυτός ο νέος, ο Παυλής, στην παράστασή μας έχω τη χαρά να είμαι εγώ και εύχομαι η παράλληλη αυτή, στον βασικό κορμό ιστορία, να καταφέρει με τη σειρά της και τον δικό της τρόπο μέσα στο έργο να συγκινήσει το κοινό.

Το ταξίδι μας στον βίο και την πολιτεία του Αλέξη Ζορμπά εκτιμώ πως γίνεται με τρόπο αποκαλυπτικό. Εύχομαι οι θεατές που θα μας παρακολουθήσουν να έχουν την ευκαιρία να ξεχαστούν, να παρασυρθούν και να ζήσουν μαζί με εμάς γενναία μια περιπέτεια γεμάτη μουσική, έρωτα, χορό και πάθος για αληθινή ζωή. Εύχομαι όλ@ μαζί να θυμηθούμε την τόλμη να ζει κάνεις τη ζωή έτσι όπως έχει διάθεση, να αγαπά ειλικρινά, να εμπιστεύεται με θέρμη και να προχωρά. Την τόλμη να αγκαλιάζει και να αποδέχεται το μεγαλείο της μοναδικότητάς του. Το θάρρος να ακούει την φωνή της καρδιάς, να σκέφτεται αυτοεξαρτώμενος, να επαναδιαπραγματευέται και να επανεφευρισκεί τον εαυτό του και τον κόσμο κάθε στιγμή από την αρχή.

Πιστεύω πως στην Τέχνη μας έχουμε διαρκώς ανάγκη από περισσότερη αλήθεια, αυθεντικότητα, ουσία και βάθος. Βρίσκω εξαιρετικά πολύτιμο να θυμηθούμε, μακριά από ευρήματα και διανοητικές συλλήψεις, την αξία που έχουν η απλότητα, το ένστικτο και η εν γενεί απελευθέρωση της υποσυνείδητης δημιουργικότητάς μας. Με ευαισθησία και τρυφερότητα είναι σημαντικό να καλλιεργήσουμε την κουλτούρα μιας ουσιαστικής ηρεμίας και εμπιστοσύνης που θα επιτρέπει να είμαστε συναισθηματικά διάφανοι και αληθινά παρόντες. Να καλλιεργήσουμε την Τέχνη να ζούμε αληθινά επί σκηνής. Είμαι ευτυχής γιατί η παράστασή μας αφήνει το πραγματικό περιθώριο να αναπτυχθούν αυτά τα στοιχεία.

***

Η παράσταση «Ζορμπάς» του Νίκου Καζαντζάκη σε διασκευή των Γιάννη Κακλέα και Γεράσιμου Ευαγγελάτου και σκηνοθεσία Γιάννη Κακλέα παίζεται από 19 Οκτωβρίου στο «Θέατρον» του Κέντρου Πολιτισμού «Ελληνικός Κόσμος». Τον μυθικό Ζορμπά ενσαρκώνει ο Γιάννης Στάνκογλου. Μαζί του η Όλια Λαζαρίδου στον ρόλο της Μαντάμ Ορτάνς, ο Αιμιλιανός Σταματάκης στον ρόλο του συγγραφέα, ο Ιβάν Σβιτάιλο στον ρόλο του Μαυραντώνη, η Ηλιάνα Μαυρομάτη στον ρόλο της χήρας και ένας πολυπληθής θίασος ταλαντούχων ηθοποιών και χορευτών.

Αντώνης Καρναβάς

Ο Αντώνης Καρναβάς είναι απόφοιτος της Ανώτερης Σχολής Δραματικής Τέχνης του Ωδείου Αθηνών. Από τον Ιανουάριο του 2021 είναι μέλος στο ερευνητικό εργαστήρι του Demidov Studio Athens όπου, υπό την καθοδήγηση της Βίκυς Γεωργιάδου, εκπαιδεύεται συστηματικά ως ηθοποιός στους τρόπους και τις μεθόδους της Σχολής Δημιουργικής Ελευθερίας του Νικολάι Ντεμίντοφ. Αυτήν την περίοδο κάνει την πρώτη του εμφάνιση στο θέατρο στην παράσταση «Ζορμπάς» του Νίκου Καζαντζάκη σε σκηνοθεσία Γιάννη Κακλέα. Κινηματογραφικά εμφανίζεται στην ταινία του Νikolai Hamel «Ο ραψωδός».

Photo Credit: Πάτροκλος Σκαφίδας

Διαβάστε επίσης:

Ζορμπάς, σε σκηνοθεσία Γιάννη Κακλέα στο Θέατρον του Ελληνικού Κόσμου