O Χώρος Τέχνης TAF παρουσιάζει την έκθεση με τίτλο «Αόρατες πόλεις», εμπνευσμένη από το ομώνυμο έργο του Ιτάλο Καλβίνο. Η έκθεση εγκαινιάζεται …
τη Δευτέρα 11 Απριλίου 2011.
Ο αυτοκράτορας της Κίνας Κουμπλάι Χαν ζητά από τον Bενετό ταξιδιώτη Μάρκο Πόλο να επισκεφθεί την αχανή αυτοκρατορία του και να γυρίσει για να του περιγράψει όλες τις πόλεις τις οποίες επισκέφθηκε.
Ο Χαν ακούει με μεγάλη προσοχή τις αφηγήσεις του Πόλο(παρότι δεν είναι σίγουρος για το αν είναι ανακριβείς ή ψευδείς) επειδή ο Πόλο με τις περιγραφές του φαίνεται να εντοπίζει και να εξερευνά όλες εκείνες τις παραμελημένες και κρυμμένες πτυχές των πόλεων. Οι πόλεις του είναι τόποι ανταλλαγών λέξεων, πόθων, αναμνήσεων, επιθυμιών, σημείων μιας γλώσσας.
ΜΗΝ ΧΑΣΕΙΣ!
Οι Αόρατες Πόλεις του Ίταλο Καλβίνο μεταφρασμένες σε εικόνες από τους 14 καλλιτέχνες της ομάδας razzmatazz, περιμένουν από τον θεατή να τις ανακαλύψει, να τις ερμηνεύσει. Στο κάθε δωμάτιο της αυλής του taf αναπαριστούν μια από τις 9 ενότητες του βιβλίου.
Καταγράφουν και χαρτογραφούν όλα εκείνα τα στοιχεία και τις παραμέτρους οι οποίες συνθέτουν την «πόλη» ως έννοια αλλά και ως εμπειρία. Το δέκατο δωμάτιο είναι το σημείο που ο Πόλο συναντάει τον Χαν.
Οι Αόρατες Πόλεις λειτουργούν σαν ξεναγός για το κοινό. Εξερευνώντας τα δωμάτια-πόλεις ο καθένας καταγράφει τη δική του διαδρομή: προσωπικές συναντήσεις, ήχοι, εγκαταστάσεις, εικόνες τις οποίες διάλεξε ο Μάρκο Πόλο για να περιγράψει στον Κουμπλάι Χαν τις πόλεις της αυτοκρατορίας του. Η κάθε πόλη αποτελεί έναν ιδανικό προορισμό για τον ταξιδιώτη και τον εξερευνητή που ξέρουν να χρησιμοποιήσουν τις αισθήσεις τους.
Παραγωγή: Central Saint Martins, ομάδα RazzmatazZ
Concept-art direction: Ζαχαρούλα Ιωάννου
Ι Λυδία Κοντογιώργη/Μαρίζα Παγκάκη
ΙΙ Nadia Lakhani
ΙΙΙ Yael Sherill Mohilever
ΙV Douglas Williams
V Σαπφώ Παντζάκη
VI Ντόρις Χακίμ
VII Βασίλης Χατζημακρής
VIII Grace Laubacher
IX Ιωάννα Νασιοπούλου/Δημήτρης Μπογδάνος
Aνδρέας Πασιάς/Χρήστος Παπαμιχαήλ
“Τι είναι σήμερα η πόλη για μας; Σκέφτομαι ότι έγραψα κάτι σαν τελευταίο ποίημα αγάπης για τις πόλεις, τη στιγμή που γίνεται όλο και πιο δύσκολο να τις ζήσουμε. Η κρίση της πολύ μεγάλης πόλης είναι η άλλη όψη της κρίσης της φύσης.”
Ίταλο Καλβίνο 1983