Επανακυκλοφορεί από τις εκδόσεις Ιανός το βιβλίο του Χρήστου Γιανναρά, «Αόριστη Ελλάδα. Κονσέρτο για δυο αποδημίες», η πρώτη έκδοση του οποίου έγινε το 1995.
Απόσπασμα από το βιβλίο
«Κοιτάξτε γύρω σας εδώ στην Αμερική: μόλις ο Έλληνας αποκτήσει χρήματα, θα φωνάξει αμερικάνο αρχιτέκτονα να του χτίσει «μοδέρνα» εκκλησιά και αμερικάνο ζωγράφο να τη ζωγραφίσει. Δεν έχει μάτια να δει, ποια θέση έχουν οι βυζαντινές και μεταβυζαντινές εικόνες στις μεγάλες γκαλερί και στα μουσεία της Αμερικής – εικόνες κλεμμένες ίσως από το χωριό του πατέρα του, για το οποίο ντρέπεται ο σημερινός Έλληνας. Ούτε υποψιάζεται, ποια θέση έχει η βυζαντινή μουσική στις μουσικές ακαδημίες του κόσμου σήμερα – θεωρεί υπέρτερο πολιτισμό το αρμόνιο και την τετραφωνία. Είναι τόσο βαθιά ποτισμένος από τον ραγιαδισμό της μειονεξίας απέναντι στους Δυτικούς, ώστε δεν καταλαβαίνει ποια υψηλή αρχιτεκτονική έσωζε ο εξαθλιωμένος Ελληνισμός της Τουρκοκρατίας, ποια ποίηση, ποια μουσική, ποιαν αρχοντιά αμφίεσης.»