Από τι ζουν οι άνθρωποι – Ο. Λαζαρίδου, Γ. Νανούρης, Η. Κουνέλας: Κριτική θεάτρου

Τρία ερωτήματα. «Τι έχουν μέσα στην καρδιά τους οι άνθρωποι;», «Τι δεν ξέρουν οι άνθρωποι», «Από τι ζουν οι άνθρωποι» και ένας άνδρας που γυρεύει τις απαντήσεις.

Τρυφερό σαν χάδι, το όμορφο αυτό διήγημα του Τολστόι, μετατρέπεται σε παραμύθι για μικρούς και μεγάλους, χρωματίζοντας με όμορφες πινελιές την φαινομενικά γκρίζα κοινωνία των ανθρώπων.

Ένας φτωχός υποδηματοποιός, συναντά μία παγωμένη μέρα, κάποιον που υποφέρει και πεινά. Αποφασίζει να  τον πάρει στο σπίτι, δίνοντάς του ρούχα μαζί με ένα κομμάτι ψωμί. Η γυναίκα του, ενώ αρχικά δυσανασχετεί, αμέσως μαλακώνει και αγκαλιάζει τον ξένο με συμπόνια. Ο νεαρός σε ένδειξη ευγνωμοσύνης, ξεκινά να εργάζεται κοντά στον άνθρωπο που τον περιέθαλψε και εντυπωσιάζει τους πελάτες με τη δεξιοτεχνία του, αρχίζοντας να συζητιέται στην πόλη.

Παράλληλα, μία γυναίκα ντυμένη στα κόκκινα και μία κούκλα ως alter ego της, περιφέρονται στην Αθήνα της δεκαετίας του ’10, μετρώντας τα θύματα κάποιας κοινωνικής θλίψης, που δε γνωρίζει λαούς, ούτε εποχές και αποτελεί σύνδεση με την Ρωσία του παραμυθιού του Τολστόι.

Ύστερα από μία σειρά ανορθόδοξων «μαγικών» γεγονότων, αποκαλύπτεται η μεγάλη αλήθεια και δίνεται μία ουσιαστική απάντηση στο «Από τι ζουν οι άνθρωποι», που αποτελεί την σπουδαιότερη αχτίδα φωτός και αισιοδοξίας για ολόκληρο τον κόσμο.

Η Όλια Λαζαρίδου, ο Γιώργος Νανούρης και ο Ηλίας Κουνέλλας, διασκεύασαν και σκηνοθέτησαν με δεξιοτεχνία το κείμενο, πρόσθεσαν μία μαριονέτα, ειδικά κατασκευασμένη από τη Μάρθα Φωκά για να μοιάζει οπτικά με την πρωταγωνίστρια, εξυπηρετώντας έτσι την σύλληψη της σύγχρονης εκδοχής της ιστορίας. Οι τρεις ηθοποιοί, ερμήνευσαν τους ήρωες με τρυφερότητα και συναίσθημα. Εξαίρετη η μουσική του Κωνσταντίνου Βήτα, αποκλειστικά γραμμένη για το έργο, που υπογράμμιζε λεπτά την ατμόσφαιρα. Οι φωτισμοί της Σοφίας Αλεξιάδου, ήταν υποβλητικοί, ενώ χαριτωμένα, στο κλίμα της εποχής, ήταν τα κοστούμια και τα σκηνικά της Κατερίνας Μανωλάκου.

Ανθρωπιά και αλτρουισμός, γλυκύτητα και συναίσθημα, σε μία παράσταση, η οποία μέσα στην απλότητα, τον διδακτισμό ή πιθανόν την αφέλειά της, μας θυμίζει πως τα βασικά συστατικά που πρέπει να προστεθούν στην καθημερινότητά μας, είναι η καλοσύνη και κυρίως η αγάπη. 

Η θεατρική διασκευή του διηγήματος του Λ. Τολστόι «Από τι ζουν οι άνθρωποι» παίρνει παράταση και από την 1η Φεβρουαρίου 2015 συνεχίζει να παρουσιάζεται στο θέατρο Πορεία κάθε Κυριακή στις 17.00. ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΕΣ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ