Ο Μάιος του 2009 μπήκε με βήμα ταχύ, ακολουθούμενος από τις Τρεις Χάριτες των Τεχνών, τη Ζωγραφική, τη Γλυπτική και τη Χαρακτική, όπως μαρτυρεί ο ομώνυμος τίτλος της έκθεσης που συνδιοργάνωσαν το Μουσείο Νεοελληνικής Τέχνης του Δήμου Ροδίων και το Κολλέγιο Ρόδου για το 1ο Φεστιβάλ Τεχνών Ρόδου.
Πρόκειται για μία ιδέα του Κολλεγίου για ένα ετήσιο καλλιτεχνικό πανόραμα στο νησί. Συνυπήρξαν δημιουργικά στη δημοφιλή αυτή έκθεση καταξιωμένοι καλλιτέχνες και διδάσκοντες στην Α.Σ.Κ.Τ., όπως οι Παπαγιάννης Θεόδωρος, Μαίρη Σχινά, Μάγδα Σιάμκουρη, Μάρκος Γεωργιλάκης με το Α’ Εργαστήριο Γλυπτικής της Α.Σ.Κ.Τ. και ταλαντούχους μαθητές τους. Μαζί τους η ροδίτισσα εικαστικός Τούλα Σταυρίδη. Η έκθεση θα είναι προσβάσιμη στο κοινό για λίγες μέρες ακόμη στο Νεστορίδειο Μέλαθρο.
Στην Πινακοθήκη, απέναντι από το ελληνιστικό ιερό της Αφροδίτης, το Μουσείο άνοιξε τις θύρες του για μίαν άλλη Αφροδίτη, την εξέχουσα διεθνώς Ελληνίδα γλύπτρια Αφροδίτη Λίτη, καθηγήτρια της Α.Σ.Κ.Τ. Μία αναδρομική ματιά στο πρωτότυπο έργο της καλλιτέχνιδας παρέχει αυτή η ιδιαίτερα επιτυχημένη έκθεση. Η εικαστική κατάθεση της Λίτη μπορεί να συνοψιστεί σε μια ονειρική και συνάμα τεχνικά άρτια σύμμειξη του πρωτογενούς, του φυσικού και του ιστορικού. Η έκθεση αποτελούσε την εικαστική κορύφωση του 1ου Φεστιβάλ Τέχνης Ρόδου και λήγει σήμερα.
Οι πολλές οπτικές γωνίες από τις οποίες κάποιος μπορεί να δει τη Ρόδο αλλά και, γενικά, καθετί που αρχίζει από R…reality, recycle, rethink ακόμα και reconcile, στεγάζονται στον υποβλητικό χώρου του Καταλύματος της Ισπανίας, στην Οδό των Ιπποτών, στη Μεσαιωνική Πόλη. Το οικείο (λουλούδια, φεγγάρι, θάλασσα του καλοκαιριού) στο έργο του Μανώλη Χάρου γίνεται συμβολικό και οραματικό, προσκαλώντας σε ένα διανοητικό παιχνίδι λέξεων και εικόνων. Τα R του Μανώλη Χάρου ξεδιπλώνουν την πολυσημία τους για το κοινό μέχρι τις 31/8/09.
ΜΗΝ ΧΑΣΕΙΣ!
Επίκεντρό της η «ελληνικότητα». Αφόρμησή της το συλλεκτικό πάθος και η οξεία ματιά του Στέφανου Ζαχαριάδη. Αποτέλεσμα: «Αλέκος Φασιανός: 45 χρόνια δημιουργίας». Άγνωστα ή σπάνια εκτιθέμενα έργα του μεγαλύτερου ίσως εν ζωή νεοέλληνα ζωγράφου σε μία αναδρομική έκθεση που θέτει τη Ρόδο στο καλλιτεχνικό κοινό τη δυνατότητα να παρακολουθήσει την αισθητική και ιδεολογική πορεία του Αλέκου Φασιανού, μία πορεία που κινείται συχνά παράλληλα με αυτήν της νεότερης Ελλάδας και συνεισφέρει στην ανάγνωση του σύγχρονου πολιτισμού της. Εγκαίνια στις 30/7 στη Δημοτική Πινακοθήκη και λήξη στις 13/11 2009.
Η φθινοπωρινή και η χειμερινή, πάλι, περίοδοι στο Μουσείο δημιουργούν γέφυρες τέχνης ανάμεσα στο τοπικό και στο διεθνές, σταθερή υπόμνηση του βαθύτερου χαρακτήρα της Ρόδου, του πολυπολιτισμικού. Τα εικαστικά τους αποτυπώματα σύντομα θα ανακοινωθούν.
Με την έναρξη του τρέχοντος σχολικού έτους, ειδικά σχεδιασμένα εκπαιδευτικά προγράμματα, με σύγχρονες παιδαγωγικές κατευθύνσεις και εμπνευσμένα από τις παραπάνω εκθέσεις, φιλοδοξούν να εισάγουν το μαθητικό πληθυσμό της Ρόδου στο ατομικό σύμπαν των καλλιτεχνών, στο αισθητικό και ιδεολογικό τους στερέωμα, στις τεχνικές και στην ανθρωποκεντρική στοχοθεσία τους, πραγματώνοντας έτσι ένα θεμελιώδη στόχο του Μουσείου, την αδιάλειπτη αμφίδρομη σχέση κοινωνίας και τέχνης.