Στην θεματική έρευνα «Αποκόμματα 1929-1933» ο Γιώργος Γύζης σχολιάζει την επικαιρότητα μέσα από άρθρα και φωτογραφίες που έχουν αντληθεί από εφημερίδες της περιόδου 1929-1933. Η θεματική αυτή έρευνα επικεντρώνεται στην οικονομική κρίση του 1929, συνεπώς σε μία περίοδο κοινωνικής αναταραχής και πολιτισμικού αποπροσανατολισμού όπου η έντυπη ενημέρωση του μεσοπολέμου διαπραγματευόταν ζητήματα άλλοτε ακραία και άλλοτε ελπιδοφόρα. Αποφεύγοντας να επαναδιαπραγματευθεί ιστορικά γεγονότα και άμεσες αναφορές σχετικά με την διεθνή κρίση εστιάζει σε θέματα της καθημερινότητας, εκεί όπου κείτονται ζητήματα και προβληματισμοί που θεωρεί επίκαιρα.
Χρησιμοποιεί τις λύσεις της ζωγραφικής και όχι κάποιο τεχνολογικό μέσο για να παλαιώσει και να αποτυπώσει το «απόκομμα». Η πινελιά που τείνει να μιμηθεί την λογική του ράστερ δεν είναι απόλυτη, ξεκάθαρη και γεωμετρική αλλά «ελαττωματική» και φθαρμένη, κάτι που ορίζει το συνολικό απόσπασμα ως κάτι το μοναδικό. Αναιρώντας τους κανόνες του τυπογραφείου ορίζει το κάθε σημείο σε αυτοτελείς μονάδες , ανόμοιες μεταξύ τους ,κατασκευάζοντας κατά αυτόν τον τρόπο μονάδες και ομάδες σημείων που συντελούν μία εικόνα όπως ακριβώς και οι άνθρωποι ως μονάδες ή σε ομάδες συντελούν το κομμάτι μιας κοινωνίας.
Κατά την μεγέθυνση τους, τα θέματα συνεχίζουν να διατηρούν την αναλλοίωτη όψη τους και αποκτούν ένα μνημειώδη χαρακτήρα καθώς έρχονται πάλι στην επιφάνεια μέσα από μία άβυσσο πληροφοριών για να επαληθεύσουν την επανάληψη συγγενικών καταστάσεων. Το παλαιωμένο χαρτί , αυτό το εύθραυστο από τον χρόνο θεμέλιο της πληροφορίας που τείνει να διαλυθεί, μικροσκοπικά κομμάτια από μελάνι που έχουν σπάσει ή έχουν κολλήσει στην απέναντι σελίδα της εφημερίδας είναι τα χαρακτηριστικά στοιχεία που δίνει στα αποκόμματα του κατά την εκτέλεση της ζωγραφικής διαδικασίας που το πλαισιώνει.
