Το The Symptom Projects ξεκίνησε το Σεπτέμβριο του 2010 με μία διπλή εγκατάσταση του Παναγιώτη Βούλγαρη στον ελαιώνα της Άμφισσας. Δύο ιστοί από μεταξωτές κλωστές 10.500 και 7.500 μέτρων αντίστοιχα, που είχαν περιπλέξει γέρικα ελαιόδεντρα. Ο πρώτος ήταν σε ένα βυζαντινό εκκλησάκι κοντά στο κάστρο της Άμφισσας και ο δεύτερος στην Κίρρα, στο αρχαίο μονοπάτι που οδηγεί από το λιμάνι της Κίρρας στο ιερό των Δελφών.
Τη σημερινή του μορφή όμως το project την παίρνει από την επόμενη χρονιά με την διοργάνωση μιας ομαδικής έκθεσης που ανοίγει και τον κύκλο των ετήσιων ομαδικών μας εκθέσεων. Η έκθεση Το σύμπτωμα του τόπου που πραγματοποιήθηκε τον Μάιο του 2011 στα Ταμπάκικα της Άμφισσας και σε επιμέλεια της Μαργαρίτας Καταγά. Δεκαεννιά καλλιτέχνες είχαν αναλάβει να αναδείξουν με τον έργο τους την ερειπωμένη μορφή των κτηρίων, την απόσυρσή τους στην ακατάλυτη και ακατάληπτη ροή του χρόνου. Απ’ αυτή την έκθεση και μετά η συμπόρευση μου με τον εικαστικό Κώστα Χριστόπουλο θα είναι καθοριστική και για τη μορφή αλλά και για την εξέλιξη του όλου project.
Το τρίτο σύμπτωμα Στα όρια του μαζί το επιμελήθηκε ο Κωστής Σταφυλάκης και πραγματοποιήθηκε τον Οκτώβριο του 2012 στο παλαιό νοσοκομείο της Άμφισσας. Ένα ανακαινισμένο κτήριο που προοριζόταν να γίνει Λαογραφικό μουσείο. Το θέμα της έκθεσης ήταν η αμφισημία του κοινωνικού δεσμού, η αδυνατότητα αλλά και οι δυνατότητές του. Η έκθεση πλαισιώθηκε από δύο λογοτεχνικά συμπόσια, ένα πεζογραφικό που επιμελήθηκε ο συγγραφέας Χρήστος Χρυσόπουλος και ένα ποιητικό που επιμελήθηκε ο Δημήτρης Αθηνάκης.
Η επόμενη έκθεση, η τέταρτη κατά σειρά, ήταν τον Μάιο του 2013, στον ίδιο χώρο και με τίτλο Η δι-αφάνεια του σεξ όπου την επιμελήθηκα εγώ. Η έκθεση βασιζόταν σε δύο θεματικούς άξονες: από τη μια η α-δυνατότητα της σεξουαλικής σχέσης και από την άλλη η σύγχρονη δια-σεξουαλική διάχυση των ταυτοτήτων. Φέτος τον Οκτώβριο είμαστε ήδη στην πέμπτη μας έκθεση, που την επιμελείται ο εικαστικός Θεόδωρος Ζαφειρόπουλος και με θέμα Α-στοχία. Μια αστοχία υλικού που εκτρέπει τη δημιουργική πρόθεση και εξελίσσει μορφικά το έργο της.
ΜΗΝ ΧΑΣΕΙΣ!
Το τελικό έργο δεν είναι το αποτέλεσμα μιας καθαρής απόφασης όπως αφελώς μπορεί να πιστεύει κανείς, αλλά η μορφική κατάληξη μιας διαλεκτικής α-συμφωνίας. Ένα έργο που εγγράφεται πάντα σ’ αυτό το διάκενο μεταξύ μιας δομικής κυριαρχίας και ενός γενετικού συμβάντος. Από πέρυσι, παράλληλα με την μεγάλη εικαστική μας έκθεση, τρέχει κι ένας κύκλος φωτογραφικών εκθέσεων. Αρχίσαμε με την έκθεση Casa Amalia όπου δέκα φίλοι καλλιτέχνες αποτύπωσαν στο φακό τους το πατρικό μου σπίτι. Απ’ τις φωτογραφίες τους αναγνώριζα το καταγωγικό μου περιβάλλον μέσα από μια διε-στραμμένη πλευρά, τη πλευρά του άλλου, που δεν ήταν μόνο ο επισκέπτης του χώρου μου, αλλά και οι καλλιτεχνικές του προθέσεις, η εκκεντρική προοπτική της οπτικής του, το όντως Άλλο δηλαδή του καλλιτεχνικού συμβάντος.
Φέτος με την έκθεση My mother’s silence, κινούμαστε σε μια παρόμοια αλλά καθόλου κοινή θεματική. Ο Χρήστος Χρυσόπουλος φωτογραφίζει το πατρικό του διαμέρισμα και για την ακρίβεια τη νύχτα αυτού του διαμερίσματος. Οι φωτογραφίες του αποτυπώνουν ένα φασματικό περιβάλλον, μια ιχνογραφία πραγμάτων. Αυτό που μας ενδιαφέρει στον φωτογραφικό κύκλο του esoptron δεν είναι τόσο η φωτογραφική αισθητική, μια απόλυτη σήμερα τεχνολογική banalite, όσο αυτή η εκτροπή του φωτογραφικού φακού στις καταγωγικές του συγκινήσεις. Ο Χρυσόπουλος, σ’ αυτή την ενότητα των φωτογραφιών του, ίσως και λόγω της λογοτεχνικής του φύσης, είναι καθηλωτικός.
Info: Ο Αποστόλης Αρτινός είναι συγγραφέας και επιμελητής εκθέσεων σύγχρονης τέχνης. Ίδρυσαν από κοινού με τον εικαστικό Κώστα Χριστόπουλο, την πλατφόρμα The symptom projects, μέσω της οποίας έχουν πραγματοποιηθεί πέντε ομαδικές εκθέσεις στον κύκλο The symptom 01 – 05 και δυο αποκλειστικά φωτογραφικές εκθέσεις στον κύκλο es-optron 01 – 02. Έχει επιμεληθεί πολλές εικαστικές εκθέσεις, ανάμεσα στις οποίες: Το αγκάθι της ομοφιάς (2012), Η δι-αφάνεια του σεξ (2013), Η ελάχιστη δομή (2014) και έχει συνεργαστεί με τις εφημερίδες Καθημερινή, Ελευθεροτυπία και Αυγή δημοσιεύοντας κυρίως κριτικές βιβλίων. Κυκλοφορούν τα παρακάτω βιβλία του: Βίος ιδεόληπτος (Σμίλη, 1998), Τα γράμματα της Ντόρας (Σμίλη, 2011), Η ετεροτοπία της καλύβας (Σμίλη, 2014) και Το συμβάν Lacan (Επέκεινα, 2014). Κείμενά του δημοσιεύει και στο προσωπικό του ιστολόγιο “Λεξήματα”, (www.leximata.blogspot.gr).
http://www.thesymptomprojects.gr/index.html
Αυτήν την περίοδο το The Symptom Projects παρουσιάζει την ομαδική έκθεση α-στοχία. Περισσότερες πληροφορίες.