Η ιστορική αποστολή των Voyager συνεχίζει εδώ και 4 δεκαετίες την εξερεύνηση του ηλιακού συστήματος!
Τα γεγονότα και οι συναρπαστικές ιστορίες των ανθρώπων σε μια ποιητική ταινία για αυτό το μικρό διαστημόπλοιο που μεταφέρει τα μεγάλα όνειρα της ανθρωπότητας, την αγάπη, το δέος και την αρχέγονη ανάγκη των ανθρώπων να κατανοήσουν το Σύμπαν του οποίου αποτελούν μέρος.
Η Emer Reynolds, σκηνοθέτις της ταινίας «ΤΟ ΑΠΩΤΑΤΟ ΣΗΜΕΙΟ ΤΗΣ ΑΝΘΡΩΠΟΤΗΤΑΣ», λέει σχετικά:
«Η ιστορία του Voyager και του Χρυσού Δίσκου -του πολύτιμου και παράξενου φορτίου του – είναι μια μυστηριώδης, επική αφήγηση που δεν έχει παρουσιαστεί ποτέ πριν στον κινηματογράφο…Όταν τα Voyager ξεκίνησαν το 1977, ο πληθυσμός της Γης ήταν μόλις άνω των 4 δις και οι ανησυχίες για την υπερθέρμανση του πλανήτη μόλις που πρωτοακούγονταν. Αν γνωρίζαμε τότε ότι σαράντα χρόνια μετά ο πληθυσμός θα είχε διπλασιαστεί με ρυθμό που μοιάζει πιο πολύ με ρυθμό εξάπλωσης βακτηρίων και όχι θηλαστικών, τα ερωτήματα που θα θέλαμε να απαντήσει το Voyager θα ήταν τα ίδια; Μήπως αντί να εξερευνά με αθωότητα μακρινούς πλανήτες και άλλους πολιτισμούς θα έπρεπε να αναζητά το νέο μας σπίτι;
ΜΗΝ ΧΑΣΕΙΣ!
Η ιστορία μας λοιπόν πέρα από μια υπέροχη, μυστηριώδης διαδρομή στις καταπληκτικές ανακαλύψεις των Voyager και στους εμπνευσμένους ανθρώπους των οποίων το όνειρο ταξίδεψαν, είναι ταυτόχρονα μια εσωτερική διαδρομή. Μια διαδρομή να κοιτάξουμε μέσα μας κοιτώντας έξω. Η ταινία εξερευνά αυτές τις ιδέες ποιητικής αμφισβήτησης της ανθρωπιάς μας, την ευθύνης και της θέσης μας στο Σύμπαν… Μια αφήγηση και οπτική διαδρομή που μας κάνει να αντικρύσουμε εκ νέου το εύθραυστο σπίτι μας και να το δούμε από μια απόσταση που ίσως μας επιτρέψει να αντικρύσουμε πιο καθαρά το απίθανο , σπάνιο διαμάντι στο οποίο κατοικούμε. Μια οπτική που ίσως μας επιτρέψει να ξυπνήσουμε από τον μηδενιστικό μας λήθαργο, λίγο πριν καταστρέψουμε τον μοναδικό πλανήτη που γνωρίζουμε με βεβαιότητα ότι σε αυτό το ατελείωτο, απέραντο Σύμπαν έχει ζωή.»