(Σκέψεις και φράσεις κλεμμένες από το τετράδιο που κρατούσα τις σημειώσεις στις πρόβες. Ήταν κόκκινο… Στα εισαγωγικά αποσπάσματα από το βιβλίο.)
Τέσσερις ηθοποιοί. Δύο άντρες και δύο γυναίκες.
Μια εντυπωσιακά αφοπλιστική ερωτική ιστορία μιας σχέσης που άντεξε 38 ολόκληρα χρόνια. Πάρα πολλές εικόνες. Πολλές χώρες, χρονολογίες, πρόσωπα. Όλα σε απόσταση αναπνοής. Μυρωδιές, χρώματα, συναισθήματα. Και σκέψεις. Πολλές σκέψεις.
Μια προσπάθεια ανασύστασης ενός χαμένου παραδείσου. Η προσπάθεια να πεις το ανείπωτο. Να αρθρώσεις λέξεις που δε θες. Πως να πεις ότι ο σύντροφός σου πέθανε; Πως θα πεις «μόνος»;
ΜΗΝ ΧΑΣΕΙΣ!
Κινούμαστε μεταξύ παρόντος και παρελθόντος. Διαρκώς. Όρια φαντασίωσης και πραγματικότητας. «Τελικά η αγάπη μου… εκπληρώθηκε μέσα από την ακύρωση των φαντασιώσεων.»
Μια παράσταση – αφήγηση.
Πρέπει να είμαστε καθρέφτες. Ο θεατής να προβάλει πάνω μας όλα τα δικά του «θέματα». Να θυμηθεί μαζί μας. Να κλάψει, να γελάσει, να λυτρωθεί. Μακάρι να κλείσει και τα μάτια του. Και να χαθεί στις αναμνήσεις του.
Οι αναμνήσεις. Που όσο φέρνουν χαμόγελο στα χείλη, άλλο τόσο πονάνε.
Οι υποσχέσεις που δεν τηρήθηκαν. «Κάποτε είπες θα πεθάνω πριν από σένα.»
Η μουσική. Ηλεκτρονική, σαν κάποιου είδους χερουβείμ να τραγουδούν από ψηλά.
Τα φώτα να δηλώνουν την ατμόσφαιρα. Χρειαζόμαστε χρώμα.
Τα κοστούμια μιας κάποιας νιότης των εραστών. Ίσως η πρώτη εποχή. «Θρηνώ για σένα που πέθανες νέος, που πέθανες όμορφος»
Οι φωτογραφίες του σκηνικού. «Προσπαθώ να δώσω στο κενό που μου άφησες την εικόνα ενός κατεστραμμένου ναού» Οι αληθινές. Αυτές που μας αρέσουν. Αυτές που μας ενέπνευσαν κατά τη διάρκεια των προβών. Αυτές που χρειάζονταν στις σκηνές που κόψαμε. Των ηθοποιών. Των συντελεστών.
Γιατί γι αυτό κάνουμε την παράσταση. Ένα ρέκβιεμ για ότι πέρασε μέχρι εδώ.
Εσύ που αφιερώνεις την παράσταση;
Βιογραφικό
Ο Άρης Λάσκος γεννήθηκε στην Αθήνα το 1987. Είναι αριστούχος απόφοιτος της Δραματικής Σχολής του Εθνικού Θεάτρου (2011) και της Νομικής Σχολής Αθηνών (2014). Από το 2014 έχει παίξει σε παραστάσεις στο Εθνικό Θέατρο, το ΔΗΠΕΘΕ Λάρισας, το Θέατρο του Νέου Κόσμου, το Φεστιβάλ Αθηνών, κ.α. σε σκηνοθεσία Α. Αζά, Κ. Τσιάνου, Β. Μαυρογεωργίου, Μ. Βαβαδάκη, Ελ. Τσίχλη, Ειρ. Φαναριώτη, Ακ. Καραζήση, κ.ά. Έχει σκηνοθετήσει παραστάσεις στην Πειραματική Σκηνή του Εθνικού Θεάτρου, το Ίδρυμα Θεοχαράκη και το Θέατρο του Νέου Κόσμου. Από το 2016 είναι συνεργάτης των εκπαιδευτικών προγραμμάτων της Στέγης του Ιδρύματος Ωνάση («Πες το μ’ ένα παραμύθι», Onassis Youth Festival 2018 & 2019).
Διαβάστε επίσης:
Ο Αγνός Εραστής, του Ντέιβιντ Πλαντ στο Θέατρο του Νέου Κόσμου