Αριστοτέλης Μαραγκός: Κάνω ταινίες, για να αρθρώσω μια σκέψη που διαφορετικά δεν θα μπορούσα να επικοινωνήσω

Ο Αριστοτέλης Μαραγκός, συμμετέχει στο Φεστιβάλ Ταινιών Μικρού Μήκους Δράμας 2012 καθώς και στο Φεστιβάλ Κινηματογράφου Αθηνών Νύχτες Πρεμιέρας Cosmote…

 … με την ταινία του που φέρει τον τίτλο «Μακαρισμοί». Παρά το βεβαρημένο του πρόγραμμα, λόγω της συμμετοχής στα Φεστιβάλ που προαναφέραμε, ο νεαρός σκηνοθέτης μας βοήθησε να ξεκλέψουμε λίγο χρόνο, ώστε να απαντήσει στις ερωτήσεις μας για την ταινία αλλά και τα δρώμενα στον ελληνικό κινηματογράφο.

Συνέντευξη: Νώντας Δουζίνας

Culturenow.gr: Αφορμή της συνέντευξης αποτελεί η συμμετοχή της νέας μικρού μήκους ταινίας σας με τίτλο «Μακαρισμοί» στο Φεστιβάλ Ταινιών Μικρού Μήκους Δράμας και στο Φεστιβάλ Νύχτες Πρεμιέρας Cosmote. Θα μας δώσετε τη δική σας οπτική για την ταινία;
Αριστοτέλης Μαραγκός: Η ταινία εξετάζει την γενιά του ’60 που μετακόμισε στα αστικά κέντρα, προσπάθησε, δημιούργησε οικογένεια κι όμως τώρα, μπροστά στα πρόσφατα οικονομικά και πολιτικά γεγονότα που πλήττουν την ελληνική κοινωνία και αμφισβητούν τις πρακτικές του παρελθόντος, σαστίζει και αδρανοποιείται.

Cul.N: Τι θέλατε να εκφράσετε μέσω της συγκεκριμένης ταινίας; Ποια ήταν η αρχική σας σκέψη;
A.M.: Η αρχική μου σκέψη ήταν να φτιάξω μια ταινία μόνο από πορτρέτα του πρωταγωνιστή, που θα μου έδινε την δυνατότητα να μετατρέψω την καθημερινότητά του και τις σκέψεις του σε κάτι ιερό. Να δώσω σε ένα χαρακτήρα για τον οποίο αδιαφορούμε την προσοχή που του χρειάζεται.

Cul.N: Ο πρωταγωνιστής φαίνεται σαν να παλεύει ανάμεσα σε δυο και αβέβαιους κόσμους. Το δικό του, εσωτερικό κόσμο και τον επίσης ταραγμένο, εξωτερικό κόσμο. Είναι έτσι;
A.M.: Πιστεύω ότι ο πρωταγωνιστής παλεύει μόνο με τον εαυτό του. Η ταινία έχει ως κύριο μοχλό την αυτοκριτική του και την αιώνια ερώτηση αν η ζωή του άξιζε. Και πώς θα της δώσει αξία στο μέλλον. Ο ταραγμένος εξωτερικός κόσμος ίσα που τον αγγίζει. Σε αυτήν την λεπτή ισορροπία είχα την βοήθεια των ηθοποιών μου και κυρίως του πρωταγωνιστή Χρήστου Βαλαβανίδη που κατάφερε να αποτυπώσει αυτή την εσωτερική πάλη.

Cul.N: Γιατί καταφεύγει στους νεκρούς, ώστε να βρει ανταπόκριση;
A.M.: Δεν νομίζω ότι βρίσκει ανταπόκριση στους νεκρούς, το αντίθετο. Οι νεκροί είναι όλες οι αναμνήσεις, καλές ή κακές, που διαμορφώνουν τον καθένα από εμάς και που κουβαλάμε πάντα μαζί μας. Οι νεκροί γίνονται οι περσόνες που αυτός φαντάζεται, και έχουν τις αντιδράσεις τις οποίες ο ίδιος θα περίμενε. Ουσιαστικά βρίσκει καταφύγιο σε αυτό το παρελθόν γιατί δεν μπορεί να αντιδράσει στο παρόν.

Cul.N: Σε ποια σημεία διαφέρει μια ταινία μικρού μήκους από μια ταινία μεγάλου μήκους, εκτός από το προφανές, που είναι η χρονική διάρκεια;
A.M.: Η διαφορά στην χρονική διάρκεια αλλάζει την σύμβαση μεταξύ του δημιουργού με το κοινό. Για τον λόγο αυτό υπάρχει μια οικονομία στην αφήγηση αλλά και μεγαλύτερος χώρος για πειραματισμό. Αυτό δεν συνεπάγεται εκπτώσεις από την πλευρά των δημιουργών. Νομίζω οι καλύτερες ταινίες μικρού μήκους περιέχουν την ίδια αφοσίωση και εργασία που απαιτούν ταινίες μεγάλου μήκους.

Cul.N: Συμμετέχετε με την ταινία σας στο Φεστιβάλ Ταινιών Μικρού Μήκους Δράμας 2012. Πώς αισθάνεστε για τη συμμετοχή σε ένα σημαντικό και αναγνωρισμένο φεστιβάλ, όπως αυτό;
A.M.: Είναι πολύ σημαντικό να δίνεται η ευκαιρία να προβληθεί η ταινία σε μια πλατφόρμα ταινιών μικρού μήκους ώστε η ταινία να αρχίζει να βρίσκει το κοινό. Εγώ κάνω ταινίες για να αρθρώσω μια σκέψη που διαφορετικά δεν θα μπορούσα να επικοινωνήσω και στα φεστιβάλ μου δίνετε η ευκαιρία αυτής της επικοινωνίας. Στο φεστιβάλ Δράμας 2011 είχε βραβευτεί η ταινία μου “If you have no place to cry” με το βραβείο Ντίνος Κατσουρίδης για τον Πρωτοεμφανιζόμενο Σκηνοθέτη και αυτό έδωσε στην ταινία μεγαλύτερη δημοσιότητα και σε εμένα κουράγιο.

Cul.N: Το γεγονός ότι συμμετέχετε τόσο στο Φεστιβάλ Δράμας, όσο και στο Φεστιβάλ Κινηματογράφου Αθηνών, τις Νύχτες Πρεμιέρας, θεωρείτε πως αποτελεί ένα είδος καταξίωσης για ένα νέο σκηνοθέτη, όπως εσείς;
A.M.: Είναι τιμή μου που η ταινία επιλέχθηκε από τα φεστιβάλ και που δίνεται η δυνατότητα να προβληθεί η εκπληκτική δουλειά που κάναν όλοι οι συνεργάτες της ταινίας, ηθοποιοί και τεχνικοί. Η ταινία δεν ανήκει φυσικά σε εμένα αλλά σε όσους προσέφεραν κόπο και χρόνο για να υλοποιηθεί και αυτές οι συμμετοχές στα φεστιβάλ είναι μέρος της ανταμοιβής για αυτή την συνεργασία.

 
Cul.N: Σας ενδιαφέρει να ασχοληθείτε με ταινίες μεγάλου μήκους;
A.M.: Με ενδιαφέρει να συνεχίσω να κάνω ταινίες επαγγελματικά και αυτό σημαίνει μεγάλου μήκους ταινία. Η μεγάλου μήκους είναι ένα φορμάτ που με ενδιαφέρει να δοκιμάσω, για αυτό και ετοιμάζω ένα σενάριο. Θα ήθελα πολύ να δοκιμαστώ σε μια μεγαλύτερη αφήγηση και ελπίζω να τα καταφέρω σύντομα.

Cul.N: Πώς προέκυψε η σκηνοθεσία στη ζωή σας και τι να περιμένουμε από τον
Αριστοτέλη Μαραγκό στο εγγύς μέλλον;
A.M.: Δεν ξέρω πως προέκυψε. Μάλλον από λάθος. Στο άμεσο μέλλον εύχομαι να περιμένουμε καλύτερες ταινίες.