Πως να γράψεις ένα αστείο.

Ξεκινάς από το γεγονός ότι είσαι αρκετά διεστραμμένος ώστε να θες να γράψεις ένα αστείο. Τα αστεία, ξέρεις δεν είναι προορισμένα για να γράφονται, αλλά για να λέγονται. Είναι διαστροφή ανθρώπου που δεν θέλει να παίξει κιθάρα αλλά να γράψει σε πεντάγραμμο ένα τραγούδι για κιθάρα. Τι σε έχει πιάσει να θες να σκεφτείς ένα δικό σου πρωτότυπο αστείο δεν ξέρω. Είναι σαν να θέλεις να εγκλωβίσεις τον κεραυνό σε μπουκάλι, αλλά οκ εσύ το θέλησες.

Το πρώτο και πιο σημαντικό ζήτημα είναι το θέμα του αστείου. Μπορεί να μη φαίνεται σημαντικό αλλά κρίνει πάρα πολλά. Το θέμα του αστείου πρέπει να είναι κάτι που σε αφορά. Βαθιά. Προσωπικά. Να σου προκαλεί συναισθήματα για τα οποία δεν μπορείς να αδιαφορήσεις, θετικά ή αρνητικά δεν έχει σημασία. Πρέπει να σε αφορά αρκετά για να θέλεις να γράψεις για αυτό. Ταυτόχρονα όμως πρέπει να είναι κάτι που αφορά το κοινό. Κάτι που είναι διατεθειμένοι να ακούσουν. Δεν υπάρχει τίποτα το αστείο στο προβλήματα που αντιμετωπίζουν όσοι έχουν γιωτ από το θαλασσινό αλάτι. Θα μπορούσαν να έχουν και προβλήματα από το θαλασσινό πιπέρι, πάλι δεν θα μας ένοιαζε.

Βρήκες το θέμα. Τώρα πρέπει να δεις και να περιγράψεις ακριβώς τι είναι αυτό που θεωρείς ότι θα κάνει τους άλλους να γελάσουν. Όσο πιο καθαρά το δεις, τόσο πιο αποτελεσματικό θα είναι. Είναι κάτι που σε παραξενεύει; Κάτι που σε δυσκολεύει; Κάτι που θεωρείς ότι είναι αστείο επειδή είναι παράταιρο; Πρέπει να δεις το γιατί είναι αστείο και που ακριβώς κρύβεται το αστείο σε αυτό. Αν η πραγματικότητα είναι ένα ύφασμα, το χιούμορ είναι η άλλη πλευρά του, αυτή με τη φόδρα. Όλοι έχουμε δει την πραγματικότητα, αλλά στην άλλη πλευρά της υπάρχει κάτι που είδες τόσο καθαρά μόνο εσύ και πρέπει να μας το αποκαλύψεις.

Τώρα πρέπει να γίνεις σαφής και σύντομος. Η κωμωδία είναι ταχύτητα και timing. Πρέπει να πεις ό,τι έχεις να πεις χρησιμοποιώντας το μικρότερο αριθμό λέξεων και συλλαβών. Κάθε δευτερόλεπτο μετράει. Αλλά δεν πρέπει να γίνει δυσνόητο, πρέπει να είναι κρυμμένο σωστά ώστε η αποκάλυψή του να εκπλήξει. Αν είναι αρκετά προφανές δεν είναι αποτελεσματικό. Αν είναι υπερβολικά κρυμμένο δεν γίνεται κατανοητό.

Έφτιαξες το πρώτο σου αστείο; Εξαιρετικά. Τώρα πρέπει να φτιάξεις πέντε με εφτά τέτοια για να καλύψεις το σκηνικό χρόνο ενός λεπτού. Αυτό σημαίνει ότι για χρόνο μίας ώρας χρειάζεσαι από 300 και πάνω τέτοια αστεία. Φυσικά κανείς δεν σου εγγυάται ότι αυτά τα 300 θα είναι τα πρώτα 300 που θα γράψεις. Πρέπει να γράψεις πολλαπλάσιο αριθμό, να δοκιμάσεις σε κοινό το ποιά από αυτά δουλεύουν σε βραδιές ανοιχτού μικροφώνου ή εμβόλιμα ανάμεσα σε δοκιμασμένα καλά αστεία, να πετάξεις αυτά που αποτυγχάνουν ή να τα διορθώσεις, να τα ξαναδοκιμάσεις και να επαναλάβεις τη διαδικασία αρκετές φορές μέχρι να καταλήξεις σε αυτά που θα δουλεύουν 9 στις 10 φορές.

Το να γράψεις ένα αστείο είναι πολύ δημιουργικό και όπως κάθε δημιουργία έχει πόνο και κόπο. Κάθε φορά που θα βρίσκεσαι αντιμέτωπος με μια λευκή σελίδα θα πρέπει να διαλέξεις τις κατάλληλες λέξεις για να μεταφέρεις κάτι σε αυτό τον κόσμο από εκείνη την άλλη πλευρά της πραγματικότητας.

Αλλά σίγουρα είναι πιο εύκολο από την καρδιοχειρουργική. Αν αμφιταλαντεύεσαι ανάμεσα στο να γίνεις επεμβατικός χειρουργός ή κωμικός, η κωμωδία θα σου είναι πιο εύκολη και επιπλέον αν όντως αμφιταλαντεύεσαι ανάμεσα στα δύο, είσαι σίγουρα αστείος.

Βιογραφικό

Ο Αριστοτέλης Ρήγας είναι από τους πιο αναγνωρίσιμους δημιουργούς του StandUp Comedy στην Ελλάδα. Έχει στο ενεργητικό του εκατοντάδες παραστάσεις σε ολόκληρη τη χώρα. Το “Τουρλού” που παρουσιάζει στον Σταυρό του Νότου, είναι η δεύτερη σόλο του παράσταση, μετά το επιτυχημένο “Musicomedy”.


Διαβάστε επίσης:

Ο Αριστοτέλης Ρήγας με νέα stand up παράσταση στον Σταυρό του Νότου