Πίνακας της Αρτεμίζια Τζεντιλέσκι (Artemisia Gentileschi) που ήταν αποθηκευμένος στο Ανάκτορο Χάμπτον Κορτ στην Αγγλία για περισσότερα από 100 χρόνια εκτίθεται τώρα στο Κάστρο του Ουίνδσορ μετά από εκτεταμένη αποκατάσταση.
Το έργο «Susanna and the Elders» (Η Σωσσάνα και οι πρεσβύτεροι) της Αρτεμίζια Τζεντιλέσκι, που θεωρείται μία από τις σπουδαιότερες ζωγράφους της γενιάς της απεικονίζει τη βιβλική ιστορία της Σωσσάνας, η οποία κατηγορήθηκε ψευδώς για απιστία.
Η Ιταλίδα ζωγράφος απέκτησε φήμη παρά τη δοκιμασία επτάμηνης δίκης, επειδή είχε πέσει θύμα βιασμού ως έφηβη και μάλιστα βασανίστηκε για να ελεγχθεί ο ισχυρισμός της ότι της επιτέθηκαν, σύμφωνα με δικαστικά έγγραφα.
Ο πίνακας είναι ένας από τους πολλούς που χάθηκαν αφού πουλήθηκαν και διασκορπίστηκαν σε όλη την Ευρώπη μετά την εκτέλεση του Καρόλου Α’.
ΜΗΝ ΧΑΣΕΙΣ!
Αρτεμίζια Τζεντιλέσκι – Βιογραφικές πληροφορίες
Η Αρτεμίζια Τζεντιλέσκι (Artemisia Gentileschi) ήταν Ιταλίδα ζωγράφος του μπαρόκ.
Γεννήθηκε στη Ρώμη στις 8 Ιουλίου 1593. Κόρη του ζωγράφου Οράτσιο Τζεντιλέσκι , μαθήτευσε δίπλα στον πατέρα της στη Ρώμη. Εμπνεύστηκε από το ζωγραφικό στυλ του, το οποίο με τη σειρά του είχε επηρεαστεί σε μεγάλο βαθμό από το έργο του Καραβάτζιο και το 1610 παρήγαγε το πρώτο της έργο η “Η Σουζάνα και οι γέροντες”.
Το 1611, ο συνεργάτης του πατέρα της, ζωγράφος Αγκοστίνο Τάσσι, βίασε την Αρτεμίζια και εν συνεχεία της υποσχέθηκε γάμο, εξασφαλίζοντας έτσι τη συνέχιση των ερωτικών τους σχέσεων. Η υπόσχεση δεν εκπληρώθηκε και, εννέα μήνες μετά τον βιασμό, ο Οράτσιο Τζεντιλέσκι κίνησε δίωξη κατά του Τάσσι ο οποίος, ύστερα από επτάμηνη δίκη, καταδικάστηκε σε φυλάκιση ενός έτους.
Ύστερα η Αρτεμίζια παντρεύτηκε τον ζωγράφο Πιεραντόνιο Στιαττέζι, εγκαταστάθηκε στη Φλωρεντία και είχε εξαιρετική σταδιοδρομία. Έγινε αυλική ζωγράφος, ευνοούμενη των Μεδίκων και ήταν η πρώτη γυναίκα που έγινε μέλος της Accademia delle Arti del Disegno (Ακαδημίας των Τεχνών της Σχεδίασης). Αλλά, δημιούργησε πολλά χρέη, ο γάμος της διαλύθηκε και το 1621 επέστρεψε στη Ρώμη.
Το 1630 εγκαταστάθηκε στη Νάπολι, όπου έζησε μέχρι το τέλος της ζωής της, εκτός από την περίοδο της παραμονής της στην Αγγλία , όταν συνεργάστηκε και πάλι με τον πατέρα της που είχε γίνει αυλικός ζωγράφος του Καρόλου Α΄ το 1638. Ο Οράτσιο πέθανε το 1639 και η Αρτεμίζια επέστρεψε στη Νάπολη.
Όλα σχεδόν τα έργα της Αρτεμίζια έχουν γυναίκες πρωταγωνίστριες -με προτίμηση στις βιβλικές μορφές- που τις διακρίνει το θάρρος, η αποφασιστικότητα και η ισχυρή προσωπικότητα και όχι οι γυναικείες ιδιότητες της ευαισθησίας και της αδυναμίας. Ειδικά το έργο της “Η Ιουδήθ αποκεφαλίζει τον Ολοφέρνη” είναι ένας πίνακας αιματηρής αγωνίας και φρίκης. Το ζωγράφισε σε πολλές παραλλαγές αλλά αυτή του Ουφίτσι είναι η εντυπωσιακότερη. Είναι πολύ πιθανό να εμπνεύστηκε από την ανάμνηση του βιασμού της.
Η Εθνική Πινακοθήκη του Λονδίνου στις 3 Οκτωβρίου 2020-24 Ιανουαρίου 2021 παρουσίασε μία μεγάλη έκθεση – αφιέρωμα στην Αρτεμίζια Τζεντιλέσκι, η οποία περιελάμβανε εμβληματικά αριστουργήματα της ζωγράφου.
Πηγή: ΑΠΕ – ΜΠΕ, Wikipedia
Photo Credit: ΑΠΕ – ΜΠΕ