Με την παρούσα έκθεση, η Πινακοθήκη Βογιατζόγλου επιχειρεί, μέσα από το έργο τεσσάρων ιστορικών προσωπικοτήτων της σύγχρονης ζωγραφικής μας, να περιγράψει ιστορικά ένα ευρύτερο, κοινωνικοπολιτικό πλαίσιο έκφρασης. Να καλύψει την περίοδο των τελευταίων τριάντα χρόνων, τα επιτεύγματα στο χώρο του τελάρου και της εικαστικής έκφρασης με επίκεντρο τις προτάσεις τεσσάρων κορυφαίων ζωγράφων.
Επειδή όσο περνάει ο καιρός κι όσο η σοβούσα κρίση μας ωθεί σε ασκήσεις αυτογνωσίας, τόσο αυτή η έκφραση που για λόγους συνεννόησης ονομάζουμε εξπρεσιονισμό θα κατοχυρώνει την ιστορικά καθοριστική παρουσία της.
Οι καλλιτέχνες:
Αρχαιότερος όλων ο Γιώργος Μήλιος, γεννημένος το 1935, ζωγράφος και χαράκτης, δάσκαλος στο Μετσόβιο, στη Σχολή Καλών Τεχνών Θεσσαλονίκης και στην ΑΣΚΤ, αληθινός μύθος για τους νεότερους καλλιτέχνες, μαθητές του ή μη. Ίχνη, γραφές, βιομορφικά θέματα, μνήμες από μιαν αλφαβήτα που γράφτηκε πολύ παλιά αλλά και σύγχρονοι κώδικες που καταλήγουν όχι σε επικοινωνία αλλά σε ποιητικούς υπαινιγμούς, αυτά είναι τα υλικά του.
Για να ακολουθήσει ο Σταύρος Ιωάννου με τις βαθυπράσινες και μπλε φόρμες που τις ελαφραίνουν τα ροζ και τα κίτρινα, σαν ανάσες μετά από μια κραυγή.
ΜΗΝ ΧΑΣΕΙΣ!
Και τέλος ο Κυριάκος Μορταράκος, ομότιμος καθηγητής πια της Σχολής Καλών Τεχνών της Θεσσαλονίκης και ο αχώριστος φίλος του Γιάννης Αντωνόπουλος, γεννημένοι και οι δύο το 1948, δίνουν τώρα την πιο έγκυρη εικαστικά και βαρύνουσα αισθητικά πρότασή τους.
Φωτογραφία θέματος: Έργο του Γιώργου Μήλιου
